علما و فضلا
مهندس عباس سحاب تدوین تاریخ ایران و جهان از طریق جغرافیا
محمدرضا سحاب: «نخستین اطلس نقشه‌های تاریخی خلیج فارس، در سال ۱۳۴۵ و از سوی پدرم، استاد عباس سحاب تدوین شد که در آن اسناد تاریخی و جغرافیایی خلیج‌فارس ارائه شده است. این اثر هنوز هم به عنوان یکی از معتبرترین منابع مربوط به خلیج‌فارس، معرفی و استفاده می‌شود. پس از آن، ایشان کتاب احمد سوسه با عنوان اطلس العراق فی الخوارط القدیمیه را، در ایران منتشر کرد...»
نگاهی به عراق در دوره اشغال نیرو‌های ائتلاف از دریچه خاطرات پُل برمر 
پُل برمر: «معروف است آیت‌الله علی سیستانی واقعاً مرد خداست و زندگی بسیار ساده و بی‌پیرایه‌ای دارد و سرمشق پیروان خویش است. او تأکید داشت عراقی‌ها و نه [نیروهای]ائتلاف، باید قانون اساسی عراق را بنویسند... آیت‌الله چند روز پیش با صدور فتوایی تأکید کرده بود قانون اساسی باید به وسیله عراقی‌ها انشاء شود و این کنفرانسِ قانون اساسی، باید انتخابی باشد و نه منصوب [نیروهای]ائتلاف...»
آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازی و مواجهه با جریان نفاق پیشینه و فرجام
بی‌تردید آیت‌الله ربانی شیرازی از آغازین چهره‌هایی است که بروز چپگرایی در سازمان موسوم به مجاهدین خلق را دریافت و درباره آن هشدار داد. او علاوه بر این، در راستای آگاهی بخشی به عناصر فریب خورده سازمان، به تلاشی آگاهی بخش دست زد. به موازات بالا گرفتن موج نهضت اسلامی، حساسیت آن عالم مجاهد نیز نسبت به نفوذ منافقین در صفوف انقلابیون افزایش یافت
«درنگی در مسیر زندگی و رویکرد پژوهشی استاد علی ابوالحسنی (منذر)» در آیینه یک گفت‌وشنود منتشرنشده- بخش پایانی
من قائل به عقیم بودن تحقیقات درباره تاریخ معاصر ایران و هیچ مقطع دیگرى نیستم و انسداد فهم تاریخی را قبول ندارم، اما در عین حال معتقدم این زایمان، مشروط به شرایطی انجام می‌گیرد. در رأس این شرایط است که پژوهشگر، تتبع کافی داشته باشد. یعنی مجموعه اطلاعات لازم، اعم از اسناد شفاهی و مکتوب درجه اول و بعد هم تک‏نگاری‌ها و عام‏نگاری‌های موجود را، مطالعه کند. سپس اینها را ارزیابی کند و مورد نقادى قرار دهد
«درنگی در مسیر زندگی و رویکرد پژوهشی استاد علی ابوالحسنی (منذر)» در آیینه یک گفت‌و‌شنود منتشر نشده- بخش نخست 
استاد منذر: «در سالیان منتهی به پیروزی انقلاب و در دانشگاه علم و صنعت، عناصر چپ سعی داشتند تا با مخدوش‌کردن چهره اساتید مذهبی دانشکده از وسعت موج فزاینده گرایش به اسلام بکاهند و جوانان پاک و ساده دل را به طرف خودشان جذب کنند. من در چنین فضایی به طور علنی با آنها مقابله می‌کردم و آن گروه انحرافی هم از پای ننشستند و حتی یک‌بار نقشه ضرب و شتم حقیر را در برابر دانشکده برنامه‌ریزی کردند، ولی این اقدام با هشدار یکی از دوستان نافرجام ماند...»
شهید آیت‌الله فضل‌الله محلاتی جهادگری در گستره تاریخ معاصر ایران
در زندگی عالمان مجاهد و پارسا، گاه شرایطی خطیر پیش می‌آید که لازمه آن صبر و سکوت است. در مقطع پس از پیروزی انقلاب اسلامی و ریاست جمهوری ابوالحسن بنی‌صدر برای آیت‌الله محلاتی چنین وضعیتی پیش آمد. او در آن دوره اگرچه امر رهبر و مقتدای خویش را اطاعت می‌کرد، اما در این باره هیچ نگفت و در ناملایمات سکوت کرد. پس از سپری شدن آن برهه، اما حقیقت بر بسیاری آشکار شد
نظر و گذری بر خاطرات آیت‌الله‌العظمی سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی
اثری که هم‌اینک در معرفی آن سخن می‌رود، همانگونه که از نام آن پیداست، «خاطرات آیت‌الله‌العظمی سید عبدالکریم موسوی اردبیلی» را در خود دارد
نظری بر تاریخچه علم موسیقی ایرانی در دوران اسلامی  
ستاره بخت ارموی، در آخر عمر رو به افول رفت! زیرا بعد از قتل خواجه شمس‌الدین در اهر، دیگر وزرای دربار مغولان او را از دربار طرد کردند و وی در دوره پیری و ناتوانی، به سختی معیشت زیاد دچار و حتی بعد از مدتی به افراد زیادی مقروض شد! این مقروض بودن چنان زیاد شد که در نهایت با شکایت یکی از طلبکارانش و ناتوانی در پرداخت دین خود به زندان افتاد و در نهایت در ۱۸ صفر سال ۶۹۳ در زندان درگذشت
شهید آیت‌الله میرزا محمد آقازاده خراسانی روایت‌هایی از مجاهدت و شهادت
در زندگی آیت‌الله میرزا محمد آقازاده، فراز و نشیب‌هایی دیده می‌شود. او در ابتدا مانند برخی دیگر از عالمان وقت، حکومت یافتن رضاخان را در راستای بهبود شرایط ایران ارزیابی می‌کرد. با تثبیت جایگاه قدرت سیاسی قزاق و آغاز سیاست تجدد آمرانه و دین زدایی وی، آقازاده به کسوت مخالفت با شاه درآمد و تاوان آن را با دستگیری، تبعید و مرگ پرداخت. سرنوشتی که از اغلب مخالفان رضاخان، انتظار می‌کشید
زنده‌یاد آیت‌الله سیدابوالحسن انگجی در قامت جهادگری مسلکی
آیت‌الله سیدابوالحسن انگجی در پاسخ به وساطت سپهبد امیر احمدی میان او و رضاخان گفت: «کار از اینها گذشته است، من نمی‌توانم ببینم کسانی که فرمانده لشکر و حاکم ناموس و حیثیت عمومی هستند، شرابخواری کنند و شیشه‌های خالی مشروب را در استخر بیندازند و برای تفریح، هدف گلوله قرار دهند. من حاضرم این خانه بر سرم فرود آید و بمیرم به شرطی که پای رضا شاه از ایران کنده شود!...»