اخلاق و عرفان
مرحوم ضیاء‌آبادی بیان داشته‌اند: ما از ماه رمضان بیرون آمدیم، بسیار خب چه بهره ای بردیم؟ قرآن می گوید روزه برای تقواست؛ آیا متقی شدیم؟ یا فقط گرسنگی کشیدیم و قرآن سر گرفتیم؟ این ظواهر فقط ده درصد راه است.
آيت‌الله فاطمی‌نیا(ره) در خصوص روزهای پایانی ماه مبارک رمضان توصیه‌هایی داشته‌اند که عمل به آن‌ها به گفته خود ایشان موجب می‌شود چنان ضیافت الهی رنگین شود که آثار آن از عقول ما خارج است و روزی به کار خواهد آمد که آن روز هیچ چیز دیگری به کار نخواهد آمد.
خداوند در آیه ۸۳ سوره قصص می‌فرماید: «بله سرای آخرت را نصیب کسانی میکنیم که در جامعه نه می‌خواهند برتری‌جویی و قلدری کنند و نه فساد و خرابکاری؛ عاقبت نیک هم برای خود مراقبان است».
آیت الله جاودان به جوانان سفارش کرد رضایت پدر و مادر را به دست آورند؛ زیرا در زندگی دنیا و حتی در آخرت تاثیر‌های مثبتی به جا خواهد گذاشت.
معرفی کتاب «استغفار و توبه؛ پنج گفتار از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ماه مبارک رمضان»
در همین روز‌های ابتدایی میهمانی خدا پیشنهاد می‌کنم کتاب «استغفار و توبه» را دست بگیرید تا ان‌شاءالله استفاده بیشتری از این ماه برده و مهیای شب‌های قدر شویم.
یکی از این بزرگان، مرحوم میرزا جواد آقای تهرانی (۱۳۶۸ - ۱۲۸۳ ه. ش) از دانشمندان دینی و علمای اخلاق مشهد است. میرزا جواد آقا عالم دینی و بزرگ مشهد بود و معتمد مراجع و مردم. در سیر اخلاق و معرفت، الگوی عملی و تجسم عرفان اسلامی را نشان می‌داد. در عین مراقبت و تواضع و تخلق، گوشه‌نشینی نکرد و میدان‌دار مبارزه با طاغوت بود.
جواب هر دو سؤال آن وقت معلوم می‌شود که فلسفه بلایا، شداید، سختی‌ها و اثر آنها در وجود آدمی معلوم شود؛ معلوم شود که به حکم قانون و ناموس خلقت، بسیاری از کمالات است که جز در مواجهه با سختی‌ها و شداید، جز در نتیجه تصادم‌ها و اصطکاک‌های سخت، جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث، جز در روبه‌رو شدن با بلایا و مصائب حاصل نمی‌شود. 
یکی از کار‌های خوب در ماه معنوی شعبان، انس روزانه با مناجات شعبانیه است
محمدجعفر محمدزاده، نویسنده و پژوهشگر در کانال تلگرامی خود با عنوان «دغدغه‌های فرهنگی» نوشت: استادم دکتر دینانی سخنی دارند
بازخوانی گفتاری مهم از رهبر معظم انقلاب‌
اقامه دین، وظیفه است. حاکمیت دین، هدف مهم همه ادیان است؛ «لیقوم النّاس بالقسط». قیام به قسط، قیام به عدل و حاکمیت الهی، هدف بزرگ ادیان است. اصلًا ائمه ما «علیهم الصّلاة و السّلام» تمام زجر و مصیبت‌شان به‌خاطر این بود که دنبال حاکمیت الهی بودند والّا اگر امام صادق و امام باقر یک گوشه می‌نشستند