سرويس ايران جوان آنلاين: چند سالی است که بحث باغ ملی ۳۳ هکتاری رامسر مطرح و هر کس که در مورد آن حرف می‌زند خواستار ساماندهی این مجموعه طبیعی و تاریخی است. اما گویی هیچ اراده‌ای برای انجام این کار وجود ندارد و حالا وضعیت به جایی رسیده که این باغ ملی که ظرفیت ثبت جهانی دارد، در مسیری قرار گرفته که شاید از بین رفتن آن محتمل‌تر باشد تا بقایش.
اوایل همین امسال بود که فرماندار رامسر با تأکید بر بازنگری طرح تفصیلی شهری خواستار ساماندهی باغ ۳۳ هکتاری ملی شد.
محمد آزاد با بیان اینکه مهلت طرح تفصیلی به پایان رسیده و باید اقدام لازم جهت بازنگری طرح تفصیلی در شهر رامسر عملیاتی شود، گفته بود: «از باغ ۳۳ هکتاری به عنوان قصه پر غصه یاد می‌شود که باید ساماندهی و احیای باغ در دستور کار قرار گیرد.» حرف‌های فرماندار نه برای اولین بار بود که عنوان می‌شد و نه آخرین بارش شد. چون این باغ ملی سال‌هاست که در مسیر بی‌توجهی و تخریب قرار داشته و کسی هم برایش مهم نیست، نتیجه کار چه می‌شود.
امروز و بعد از گذشت ۱۰ ماه از حرف‌های فرماندار رامسر، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران با بیان اینکه باغ ۳۳ هکتاری رامسر به ثبت ملی رسیده و ظرفیت ثبت جهانی را دارد، خواستار توجه به قابلیت‌های گردشگری و اقتصادی آن شده است.
سیف‌الله فرزانه گفته: «طرح دفع آب‌های سطحی این باغ مصوب شده و همچنین قرار است پیست دوچرخه سواری در باغ سی و سه هکتاری ساخته شود.»، اما همه این حرف‌ها تا رسیدن به نتیجه راه درازی در پیش دارد به طوری که حتی مسئولان استانی هم مدعی شده‌اند باغ ملی رامسر برای ماندگاری باید هفت خوان رستم را طی کند. آنقدر در مورد این باغ طرح و برنامه ارائه شده که با دیدن و شنیدن آنها چنین متصور می‌شویم که تا چند وقت بعد باید بهشتی کوچک در این منطقه ببینیم، ولی در واقع احیای باغ هنوز در دست بررسی است!
باغ ملی و ۳۳ هکتاری رامسر که روبه‌رو هتل رامسر احداث شده، در دهه‌های قبل شاهد کشت سبزیجات متنوعی در خود بود که در کنار درختان میوه‌اش، آن را به نگین رامسر تبدیل کرده بود.
با این حال، هم اکنون طرح‌ها و نسخه‌های زیادی برای احیای باغ ملی رامسر نوشته شده که یا اجرا نشده یا ناقص اجرا شده که نشان می‌دهد مسئولان استانی و کشوری برنامه‌ای مشخص برای حفظ آن ندارند. گواه این ادعا هم همین بس که وقتی وزیر گردشگری به رامسر رفته بود برای احیای باغ ۳۳ هکتاری دستوراتی داد که بر اساس آن قرار شده روند ساخت مجتمع فرهنگی این مجموعه از سر گرفته شود، اما گامی در این جهت برداشته نشده و بقیه کار‌ها هم مثل این!
با این تفاسیر مشکل اصلی اینجاست که کوتاهی‌ها و تعلل در احیای باغ ملی رامسر و روند تدریجی تخریب آن، این اثر طبیعی را از گردونه ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو خارج خواهد کرد. اتفاقی که یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین ظرفیت‌های گردشگری کشور و غرب استان مازندران را به مرگ نزدیک می‌کند.
