جوان آنلاین: منچسترسیتی بهخاطر داشتن ستارههای سرنوشتساز به خود میبالد. سیتیزنها با اینکه در سنتجیمز پارک از نیوکاسل عقب بودند با تکیه بر تاکتیک تیمی و کمک بهموقع مهرههای تأثیرگذار از باخت پیروزی ساختند و سه امتیاز حساس را به جیب زدند. تیم پپ گواردیولا در آستانه یک باخت خارج از خانه قرار داشت، اما تعویض طلایی دیبروینه در نیمه دوم ورق را به سود تیم منچستری برگرداند. ستاره بلژیکی تنها شش دقیقه بعد از ورود به زمین گل تساوی را زد و پاس گل برتری را به اسکار باب ۲۰ ساله داد تا پیروزی شیرین از آن سیتی شود. پپ که تیمش ۴۳ امتیازی شده از برتری کامل سیتی در این مسابقه گفت: «ما خوششانس بودیم که برنده شدیم، درحالیکه در گذشته نبودیم. با اختلاف تیم برتر میدان بودیم. با دیدن این بازی، این احساس را داشتم که هنوز میخواهیم به قهرمانی و تاریخسازی ادامه دهیم. رویکردی که مقابل هادرسفیلد داشتیم نشان داد تیم زنده است، چراکه نه؛ ما سه بار پیاپی، پنج بار در شش بازی آخر پیروز شدیم، چرا دوباره نتوانیم؛ باز هم میتوانیم برای بردهای بیشتر برویم. در بین دو نیمه به بچهها گفتم به شما چه میتوانم بگویم؛ همه شما شگفتانگیزید. احساس میکنم تیمم دوباره عطش برد پیدا کرده و برای پیروزی هر کاری میکند. صادقانه بگویم شیوه بازی ما حتی زمانی که کوین دیبروینه را نداریم مشابه است. سالهاست که کنار هم بازی میکنیم و همدیگر را میشناسیم، اما قبلاً هم گفتهام برای بردن بازیهایی که به این شکل گره میخورند به بازیکنانی مانند دیبروینه و ارلینگ هالند نیاز داریم. ضربه آخر، استعداد و شهود اینها چیزهایی است که این بازیکنان دارند. در مورد کوین واقعاً چه میتوانم بگویم؛ خودتان بازی او دیدید و این بازیکن
میشناسید.»
دیبروینه پس از چند ماه مصدومیت به تازگی پا به توپ شده و نقشش را هم به خوبی ایفا کرده است. این بازیکن پس از درخشش برابر نیوکاسل سرازپا نمیشناخت: «صادقانه بگویم از شدت هیجان مردهام. پیروزی دیوانهواری بود. برای مدت زیادی این حس را از دست داده بودیم. برای بازگشت به زمان نیاز داشتم و دلم برای این فضا و حس و حال تنگ شده بود. فعلاً نمیتوانم ۹۰ دقیقه کامل بازی کنم و باید حدود ۲۰، ۲۵ دقیقه در هر بازی به میدان بروم تا کاملاً آماده شوم، اما همین زمان هم کافی است و بد نیست. گل من مقابل نیوکاسل ساده بود و این ضربات را خوب میزنم. خوشحالم که گل مساوی را زدم. درباره گل سوم هم بیشتر هنرنمایی اسکار باب بود. پاس خوب بود، اما فرار او شگفتانگیز بود. باب توپ را عالی استپ و دروازهبان را دریبل کرد. دیدم که او دارد میدود و اگر نمیدوید به او
پاس نمیدادم.»