جوان آنلاین: این روز‌ها در ورزش ایران هر کسی نمی‌تواند نتیجه مطلوب بگیرد، علت آن را «بیرونی» عنوان می‌کند. به طرز جالب و سؤال‌برانگیزی حتی آنها هم که موفق می‌شوند، عنوان می‌کنند عوامل «بیرونی» می‌خواستند جلوی موفقیت‌شان را بگیرند.
خلاصه کلام اینکه این «بیرون» شده تمام ورزش ایران، اصلاً فکر نکنید در خصوص رشته‌ای خاص یا آدم خاصی حرف می‌زنیم، نه اصلاً اینطور نیست. این روز‌ها در تمام رشته‌های ورزشی و از دهان تمام اهالی ورزش از کوچک گرفته تا بزرگ می‌توانید این اتهام‌زنی‌ها را ببینید و بشنوید و بازهم جالب این است که هیچ کدام از مدعیان هم نمی‌دانند این «بیرون» کیست و کجاست! چون در پاسخ به این پرسش صراحتاً عنوان می‌کنند «نمی‌دانیم!»
خب حالا سؤال این است، این «بیرون» دقیقاً کجاست که تبدیل به حاشیه اصلی و پررنگ ورزش ایران شده؟ این «بیرون» کجاست که هر کسی که فکرش را بکنید نواقص و معایب کار خود را گردنش می‌اندازد و آن را مقصر تمام بدبختی‌ها و شکست‌های خود عنوان می‌کند. این «بیرون» و عواملش کجا هستند و چرا برای یک‌بار نمی‌آیند از خودشان دفاع کنند که دیگر هر کس و ناکسی همه چیز را گردن آنها نیندازد.
حقیقت این است که «بیرونی» وجود ندارد، نه اینکه اصلاً نباشد که هست و برخی مواقع خیلی هم می‌تواند تأثیرگذار باشد، اما اینکه تمام حاشیه‌های ورزش را مدیریت کند، نه قطعاً اینطور نیست. قطعاً سرمربی و بازیکنی و کلاً ورزشکاری که نمی‌تواند موفق شود به لحاظ فنی و حرفه‌ای با مشکلات و نواقصی روبه‌رو بوده، اما در ورزش ایران یاد گرفته‌اند که به جای قبول ایراد‌ها و نقطه‌ضعف‌ها از راحت‌ترین راه ممکن تمام تقصیر‌ها را گردن «بیرون و عوامل آن» بیندازند. به هر حال این راحت‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه است، چون قبول ضعف یعنی تلاش برای جبران آن، یعنی ممارست بیشتر که خب از هر کسی برنمی‌آید و، اما انداختن تقصیر به گردن عوامل بیرونی، یعنی فرار از واقعیت، یعنی پنهان کردن تمام ایراد‌ها و نواقص پشت یک ادعای واهی که کسی هم دنبالش را نخواهد گرفت.
ورزش کشور این روز‌ها «بیرونی» است که هیچ‌کس به درستی نمی‌داند کجاست و چگونه عواملش را برای به حاشیه کشاندن ورزش هدایت می‌کند.
