جوان آنلاین: شکست مقابل تاجیکستان پازل ناکامی‌های نوجوانان ایران را کامل کرد تا پرونده جام‌ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا به واسطه عملکرد ناامیدکننده شاگردان چمنیان زودتر از حد تصور برای نوجوانان ایران بسته شود.
نوجوانان ایران به قید قرعه در گروه سهل و آسانی قرار داشتند که هیچ رقیب قدرتمندی در آن جای نگرفته بود، به همین دلیل هم بود که انتظار می‌رفت ایران به عنوان صدرنشین از گروه خود صعود کند، اما در عین ناباوری نوجوانان ایران کار خود را با تساوی مقابل کره‌شمالی آغاز کردند و با شکست پرگل ۲ بر ۳ مقابل عمان ادامه دادند تا کارشان برای صعود به، اما و اگر بکشد. باوجود حضور در قعر جدول به واسطه کسب تنها یک امتیاز از تساوی در دیدار نخست، شاگردان چمنیان همچنان شانس صعود داشتند، اما به شرط پیروزی مقابل نوجوانان تاجیکستان. باتوجه به تساوی کره‌شمالی با عمان، ایران در صورت برتری مقابل تاجیکستان می‌توانست به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعد شود، اما در عین ناباوری بازی سوم هم با شکست ۳ بر یک مقابل نوجوانان تاجیکستان خاتمه یافت تا برخلاف تصور، ایران خیلی زود و با کسب تنها یک امتیاز از یک تساوی و دو باخت، از گردونه این رقابت‌ها حذف شود.
شکست در بازی سرنوشت‌ساز با تاجیکستان، اما نه فقط ایران را از گردونه جام‌ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا حذف کرد که حسرت کسب سهمیه جام‌جهانی را نیز بر دل ما گذاشت. این ناکامی، اما بیش از هرچیز، زنگ خطری جدی برای فوتبال پایه ایران است که در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی مواجه بوده است چراکه بعد از ناکامی تیم جوانان در رقابت‌های زیر ۲۰ سال، انتظار می‌رفت نوجوانان در مسابقات زیر ۱۷ سال جبران مافات کنند، اما شاگردان چمنیان به همان راهی رفتند که یاران عبدی پیش‌تر رفته بودند و این نشان از نیاز به بازنگری جدی در برنامه‌ریزی و توسعه فوتبال پایه در ایران دارد.
تیم فوتبال نوجوانان ایران با ۱۳ حضور، سابقه طولانی در جام ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا دارد که بهترین عملکرد آن، به قهرمانی در سال ۲۰۰۸ و نایب‌قهرمانی در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ بازمی‌گردد. نوجوانان ایران همچنین سال ۲۰۱۷ تا یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی زیر ۱۷ سال نیز رفتند، اما با شکست مقابل اسپانیا از راه‌یافتن به نیمه نهایی بازماندند، با وجود این، اما طی سال‌های اخیر این تیم با فراز و نشیب‌ها و چالش‌های بسیاری مواجه شده، به طوری که گاهی موفقیت‌های قابل تقدیری کسب کرده و گاه نیز با ناکامی‌های دور از انتظار مواجه بوده است، برای نمونه این تیم در دوره قبلی رقابت‌های زیر ۱۷ سال آسیا فینالیست شد و با کسب عنوان نایب قهرمانی به کار خود خاتمه داد، اما این بار در همان مرحله گروهی از گردونه مسابقات حذف شد؛ چالش‌هایی که ثابت کرد باید بازنگری جدی در برنامه‌ریزی و آماده‌سازی آن برای حضور در مسابقات مختلف انجام شود تا دیگر شاهد ناکامی‌هایی اینچنین تأسفباری نباشیم.
حدود ۱۰ ماه قبل بود که مجید جلالی، رئیس کمیته توسعه و پیشرفت فدراسیون در گفت‌وگویی تأکید کرد که عباس چمنیان با تأیید هیئت رئیسه به عنوان سرمربی تیم‌نوجوانان انتخاب شده و اطمینان داد که او می‌تواند منشأ تحولات مثبت در فوتبال پایه باشد و در همین راستا، ایران با هدف صعود به مرحله نهایی و حضور در جام جهانی برای دومین دوره پیاپی راهی جام‌ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا شد، اما نتایج کسب شده هیچ همخوانی‌ای با پیش‌بینی‌ها نداشت، به طوری که عباس چمنیان رسماً بابت نتایج رقم خورده از مردم عذرخواهی کرد: «در طول هشت ماهی که در تیم مسئولیت داشتم، دیدم همه اعضای تیم مانند یک سرباز با تمام وجود کار کردند و هیچ‌کس کم نگذاشت، با این حال زحمات‌شان به جایی نرسید که مایه تأسف است. قطعاً به عنوان فردی که مسئول اول فنی تیم بوده، به این موضوع معترف هستم که نتایج ما در شأن ایران نبود و بابت این موضوع واقعاً شرمنده هستیم و از مردم شریف ایران عذرخواهی می‌کنم.»
جلال چراغپور، اما با تأکید براینکه اوضاع تا ۱۰ سال آینده همین خواهد بود، حذف نوجوانان را فاجعه خواند: «یک حادثه فوتبالی در درون فوتبال ما شروع و به ریشه‌های آن نزدیک شده است. سه بار تاکنون این حادثه اتفاق افتاده و از تیم ملی امید به جوانان و حالا به نوجوانان رسیده و باید بگویم تا ۱۰ سال آینده نیز روی همین چرخه خواهیم بود و خبری از تولید نخواهد بود. وقتی کمیته آموزش ابزار تربیت کردن مربی را ندارد و عصاره فوتبال را آموزش نمی‌دهد و در واقع فوتبال را دور می‌زند. آسیب‌شناسی محتوای مربیگری روی چند پایه است؛ دانش مربیگری، روش تمرینات و تفکری که روی تمرینات تیم‌های پایه وجود دارد، اما آکادمی‌های فوتبال ما دنبال بازیکنان قد بلند با فیزیک کشیده هستند تا میانبری برای بردن پیدا کنند.» البته که بعد از رقم خوردن این فاجعه تأسفبار، مسئولان فدراسیون فوتبال برای بررسی دلایل ناکامی نوجوانان در رقابت‌های قهرمانی آسیا به معاونت قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش دعوت شدند، اما برگزاری این‌گونه جلسات تنها زمانی اهمیت دارد که نتیجه مثبتی در پی آن باشد که بتواند اوضاع را اندکی هم که شده تغییر دهد.
