جوان آنلاین: محمدحسین خسروجردی که با مستند «حسینیم» در جشنواره پژواک رادیو صبا شرکت کرده است، درباره این مستند گفت: در ابتدا آنچه در ذهن من بود، و نام برنامه نیز از آن الهام گرفته شده، «حسینیم» است؛ یعنی ممکن است همه ما شعار و ادعای حسینی بودن را داشته باشیم و رفتارمان نیز به گونه‌ای باشد که حسینی هستیم، اما این حسینی بودن، گاهی در سطح یک شعار باقی می‌ماند. از دوران کودکی، در خانواده‌ها، در هیئت‌ها و در گفت‌وگوهای مختلف به ما گفته می‌شود که حسینی هستیم، ولی این حسینی بودن باید در رفتار و سبک زندگی ما متجلی شود. تنها اینکه بگوییم حسینی هستیم، به نظر من کافی نیست.
به گزارش تسنیم، او در توضیح اینکه چرا این موضوع را برای ساخت مستند رادیویی خود انتخاب کرده است، افزود: باید ببینیم که اگر در هیئت‌ها شرکت می‌کنیم، سینه‌زنی و عزاداری می‌کنیم، در نهایت باید منجر به تفکری شود که تغییر در سبک زندگی ما را ایجاد کند. این مسئله در آغاز، جرقه‌ای بود که در ذهن من برای ساخت مستند «حسینیم» ایجاد شد. حالا که ما حسینی هستیم، در سبک زندگی‌مان چه تغییراتی ایجاد کرده‌ایم؟ کجا خانواده در این تغییرات نقش داشته و کجا اصلاً خود ما در زندگی‌مان دچار تحول شده‌ایم؟ در جست‌وجوهایم به خانواده‌ای برخورد کردم که زندگی دختر خردسالی به نام «باران» را روایت می‌کند.
خسروجردی تأکید کرد: از زبان مادر باران می‌شنویم که این دختر بچه دچار مرگ مغزی شده است. پیش از آنکه این حادثه رخ دهد، باران سبک زندگی خاص خود را داشت که مادرش به اذعان خود و پدرش می‌گویند که بسیاری از موضوعات زندگی را به او آموزش نداده بودند و حتی شاید برخی مسائل زندگی برایش زود بود که درک کند. با این حال، نگاه و سبک زندگی او پیوندی عمیق با امام حسین (ع) داشت و این پیوند، سبک زندگی او را به گونه‌ای هدایت کرده بود که در نهایت زندگی‌اش به شکلی زیبا و پایانش نیز با مرگ مغزی و اهدای اعضای بدنش، به سرانجامی شایسته رسید. ریزه‌کاری‌هایی که در این برنامه به آن اشاره شده، گواهی بر این حقیقت است.
کارگردان این مستند رادیویی در خصوص تفاوت این برنامه با سایر برنامه‌هایی که درباره امام حسین (ع) ساخته می‌شود، گفت: «ابتدای سخن اشاره کردم که بسیاری از افراد برنامه‌هایی درباره امام حسین (ع) می‌سازند، در این برنامه‌ها از فداکاری‌ها، گذشت و زندگی ایشان صحبت می‌شود. اما در این مستند، من به سراغ یک کودک خردسال رفته‌ام که سبک زندگی امام حسین (ع) را به‌گونه‌ای در خود پیاده کرده است. ممکن است در برخی موارد، این برداشت از طرف خانواده‌اش بوده باشد، اما در مواقعی دیگر، خود او به این باور رسیده است. این کودک، با وجود عمر کوتاهش، سعی کرده زندگی حسینی داشته باشد.»
او ادامه داد: هدف ما در این مستند این است که نشان دهیم اگر می‌خواهیم حسینی باشیم، باید سبک زندگی‌مان نیز حسینی باشد و تنها به شعار اکتفا نکنیم. این همان پیام اصلی برنامه ماست.
خسروجردی درباره قالب برنامه گفت: ترجیح دادم این برنامه در قالب گفت‌و‌گو محور باشد تا بتوانیم ابعاد مختلف زندگی باران را از زبان مادرش بشنویم. در این برنامه، پیوند زندگی باران با امام حسین (ع)، علاقه‌اش به ایشان و تلاشش برای حسینی بودن را مورد بررسی قرار دادیم. برخی نقاط برنامه، به ویژه لحظات تأثیرگذار، از بخش‌های کلیدی این مستند هستند که در آن‌ها فردی که انتخاب کرده‌ایم، پشت میز میهمان‌نوازی می‌نشیند و گفت‌و‌گویی با میهمان برقرار می‌کند.
وی درباره موضوع تحکیم بنیان خانواده که مستند براساس آن ساخته شده است نیز توضیحاتی داد و اضافه کرد: به نظر من، ایرانی‌ها به‌ویژه به عنوان افرادی که خانواده برایشان از اهمیت زیادی برخوردار است، شناخته می‌شوند. برای ما، خانواده اولویت دارد و ارزش‌ها و اصول خانواده جزء قوانین اولیه زندگی ماست. در این مستند، به این مسئله پرداخته‌ایم که خانواده‌ای که این‌قدر برای ما اهمیت دارد، بر چه اصولی باید بنا شود و نسل‌های بعدی چگونه باید رشد کنند. به همین دلیل، هدف اصلی این برنامه تحکیم بنیان خانواده و تبیین نحوه حسینی بودن و باقی ماندن در این مسیر است.
خسروجردی در پایان افزود: به نظر من بسیاری از ویژگی‌ها و خصائص در رفتار و سبک زندگی ما نمایان می‌شود. وقتی فداکار و مهربان و شجاع می‌شویم، این مفاهیم در عشق به حسین (ع) تجلی می‌یابند. چنین ویژگی‌هایی می‌توانند سرلوحه زندگی ما قرار گیرند. خانواده‌ای محکم و استوار، خانواده‌ای است که به این اصول اخلاقی پایبند باشد و آن‌ها را در زندگی‌اش پیاده کند.
