جوان آنلاین: اثــــــری که هم اینک در معرفی آن سخن میرود، همانگونه که از نام آن پیداست به خاطرات زندانیان سیاسی ارومیه در دوران پیش از انقلاب اسلامی پرداخته است. این پژوهش از سوی حسین غفاری انجام شده و انتشارات سوره مهر، آن را روانه بازار نشر ساخته است. تارنمای ناشر در بازنمایی محتوای این کتاب، موارد ذیل را در خور اشاره دانسته است: «کتاب تا رهایی، حاوی خاطرات زندانیان سیاسی قبل از انقلاب ارومیه است. گروهی که با شجاعت، در مقابل شکنجههای رژیم شاهنشاهی ایستادند. یکی از توصیههایی که بزرگان اهل علم و فضل همواره برای طالبان راهحق داشتهاند، مطالعه تاریخ و آشنایی با حوادث گذشته است. گذشته به مثابه چراغ راه آینده، دارای درسها و عبرتهایی است که میتواند هدایتگر امروز ما باشد. کسی که از تجربیات پیشینیان درس نیاموزد، به واقع خطاها و اشتباهات گذشته را تکرار خواهد کرد. علم تاریخ طی فراز و نشیبهایی که فراروی آن بوده، شاهد گسترش شیوههای نوین تاریخنگاری است. تاریخ شفاهی مقدمهای بر تاریخ مکتوب و شناختهشدهترین برنامه ثبت اطلاعات است. چراکه مورخ با صحنهسازان یک جریان تاریخی طرف است، با افرادی که در بطن یک حادثه بودهاند. در فرصتی که تاریخ شفاهی در اختیار تاریخنگاران قرار میدهد، مردم عادی و طبقات پایین دست اجتماع نیز فرصت ثبت تاریخ و ثبت نقش خود که در به ثمر رسیدن حرکت تاریخی یا جریانات تاریخی را با تمام وجود درک کردهاند را به دست میآورند. یکی از وقایع مهمی که در قرن اخیر جوامع اجتماعی را تحتتأثیر شگرف قرار داد، انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت آیتالله العظمی امام خمینی (ره) و با تلاشها و جانفشانی مردم ایران اسلامی بود. اهمیت پرداخت و مطالعه وقایع انقلاب اسلامی و لزوم بازشناسی آن جهت تداوم حرکت انقلاب و زنده ماندن اهداف و آرمانهای انقلاب در میان نسلهای آینده از اهمیت بسزایی برخوردار است. حسین غفاری در جبهه فرهنگی، برای حفظ و صیانت از ارزشها و آرمانهای انقلاب اسلامی، همچون جبهه دفاع مقدس مجاهدت کرده و با تمام وجود در این راه به تلاش و مبارزه و ممارست مشغول بوده است و در موضوعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، اقدام به جمعآوری خاطرات، اسناد، تحقیق و تدوین کتاب نموده است. عکسها و خاطرهها و خاطرات مهدی یوسفزاده از مجموعه کارهای ایشان است که از سوی دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری انقلاب اسلامی آذربایجان غربی به چاپ رسیده است. مجموعه حاضر که به کوشش ایشان تولید شده از جمله مجموعههای فاخر و ارزشی عرضه شده در دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری انقلاب اسلامی آذربایجان غربی است...».
حسین غفاری در بازنمایی خاطرات یکی از زندانیان سیاسی، در «تارهایی» آورده است: «ما بخشی از بینش سیاسیمان، تازه در زندان شکل گرفت. چه اینکه در زندان بحثهایی میشد و هر طیف مواضعشان را میگفتند. یادم است آقای مالک اژدر قصابی با اسماعیل کهندل بحث میکرد که تو چگونه به دانشگاه آمدی؟ او میگفت من سپاهی دانش بودم و، چون فعالیتهای خوبی کردم از قبیل توسعه آموزش و کمک به روستاییان و اینکه در ادارات پیگیر مشکلات آنها بودم، لذا بدون کنکور وارد دانشگاه شدم! مالک به اسماعیل میگفت، تو اشتباه بزرگی کردی، با این کارها مردم را به رژیم علاقهمند کردهای، تو برای تثبیت پایههای حکومت شاهنشاهی کوشیدهای. آن مردم در واقع از تو راضی نمیشدند، بلکه شکرگزار رژیم میشدند. تو باید به جای این کارها، مرغ و خروس مردم را میدزدیدی! به اموال روستاییان آسیب میرساندی! انبار کاه و علوفهشان را آتش میزدی، تا از تو به عنوان یک سمبل رژیم بدشان میآمد و آنها به رژیم بدبین میشدند!...».