صوفی و چراغ جادو

جوان آنلاین: امیرحسین سلطانی‌فلاح در کانال شخصی خود در پیام‌رسان ایتا نوشت: تقریباً ۱۴ سال از انتشار صوفی و چراغ جادو می‌گذرد و از نظر قوام ادبی، معتقدم هنوز می‌تواند گروه‌های سنی «ج»، «د» و «هـ» را پوشش دهد. داستان، در ستایش رؤیای نوجوانی است که در کش‌وقوس کاستی‌ها، با کمک چراغ جادو که در سورئال‌ترین هویت خود رئالیسم را انکار نمی‌کند، علیه خود قیام می‌کند و اراده نوجوانی را به رخ خواننده می‌کشد. در حقیقت این امید و اراده همان چیزی است که نباید از بین رود و نویسنده به صورت تحسین برانگیزی از آنها، محافظت می‌کند، طوری که تازگی داستان به قامت امروز هم می‌آید. قلم به اندازه‌ای ظرافت تربیتی به خرج داد که گاهی نقش اول داستان را با خلأ امید، خانواده، اعتماد و دلبستگی تنها می‌گذاشت تا بفهماند زندگی بیش از هر چیز به معنا نیاز دارد. زیبایی پیام‌های داستان چندگانه است، اما آن‌چه با آن بیشتر مأنوس شدم، دل بستن و دل کندن بود، از آن‌چه که همیشگی است و آن‌چه سرانجام از دست می‌رود.