جوان آنلاین: حسین جاوید در کانال تلگرامی خود نوشت: «زبانشناسی» و زیرشاخههایش، مثل «ریشهشناسی» و «آواشناسی»، «علم» هستند. علم را کجا میآموزند؟ در دانشگاه. «اسطورهشناسی» هم هرچند «علم» نیست، تنها با تسلط بر شاخههای علمی میتوان راجع به آن خردمندانه پژوهید و سخن گفت، چراکه مستلزم درک درست از تاریخ، فرهنگ، زبانهای باستانی، انسانشناسی، فلسفه و دین است. عموم مردم علاقه دارند در این زمینهها نظر بدهند ــ هیچ اشکالی هم ندارد و اتفاقاً ستودنی است و نشانه دغدغهمندی و فرهنگدوستی آنها؛ مشکل آنجا شروع میشود که کسانی خود را بدون پشتوانه آکادمیک، «متخصص» این کارها میپندارند، کتاب مینویسند و نظریه صادر میکنند و حتی کلاسهای آموزشی میگذارند! چنانکه «پزشکی» نیز علم است و کسی که تحصیلات آکادمیک پزشکی ندارد فوقش مثلاً «شکستهبند» است یا «دندانساز تجربی»، «زبانشناس» و «ریشهشناس» و «اسطورهپژوه» هم محصول دانشگاه هستند. اگر هم کسی خارج از دانشگاه کار شایستهای انجام داده است، با تکیه بر شیوههای پژوهش دانشگاهی بوده است، نه دلی و ذوقی.