علی جباری
جوان آنلاین: نتایج به دست آمده از سوی تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان بسیار خوب بود. عملکرد نفراتی از جمله حمیدرضا محمدی‌تن‌ها که نایب‌قهرمان آسیا شد، وزنه‌های خوبی را مهار کرد و سه مدال نقره را به گردن آویخت. محمدی‌تن‌ها باید به تلاشش ادامه دهد تا در آینده بسیار نزدیک در دسته فوق‌سنگین کنار چهره‌های رده بزرگسالان (علی داوودی، آیت شریفی و علیرضا یوسفی) قرار بگیرد. معتقدم می‌توان بیشتر از اینها روی نایب‌قهرمان سنگین‌وزن جوانان آسیا سرمایه‌گذاری کرد. سایر نفرات نیز توانستند توانایی‌های‌شان را نشان دهند؛ محراب دواسری در وزن ۶۷ کیلو یک طلا و یک نقره گرفت، سه ملی‌پوش جوان‌مان نیز بلافاصله پس از بازگشت تیم‌ملی از مسابقات جهانی بزرگسالان بحرین، به تیم جوانان پیوستند و در قهرمانی آسیا روی تخته رفتند. علیرضا نصیری، ابوالفضل زارع و آریا پایدار باتوجه به ریکاوری خوبی که مربیان انجام دادند در مسابقات قطر نیز به مدال‌های خوشرنگی دست یافتند. وزنه‌برداری رشته سنگینی است و چالش‌های خاص خودش را دارد. اینکه به فاصله یک هفته از مسابقات جهانی به رقابت‌های قهرمانی آسیا اعزام شوید کار آسانی نیست. قهرمانی جوانان در قاره‌کهن اتفاق بزرگی بود و تیم نوجوانان هم اگر با ترکیب کامل می‌رفت قطعاً آنها نیز روی سکو می‌رفتند. سال گذشته تیم جوانان ایران در مکزیک قهرمان جهان شده بود ولی امسال در مسابقات جهانی اسپانیا اعزام ناقص باعث شد نتوانیم از این عنوان دفاع کنیم. در رده جوانان ملی‌پوشان باانگیزه و خوش آتیه‌ای داریم، حتی بخش اعظم تیم اعزامی بزرگسالان به جهانی بحرین ۲۰۲۴ را جوانان تشکیل می‌دادند. شرایط تیم‌های پایه متفاوت است و خیلی در چشم نیستند. همین نفرات در آینده می‌توانند شاکله اصلی تیم بزرگسالان را تشکیل دهند و در تورنمنت‌های مهم خوش بدرخشند. آماده‌سازی تیم و برنامه‌ریز‌ی‌ها بستگی به مربی تیم دارد. معتقدم بیشتر از اینها باید به تیم‌های جوانان و نوجوانان وزنه‌برداری توجه شود. الان که قهرمانی آسیا تمام شده و ایران در رده جوانان عنوان قهرمانی را کسب کرده، نباید این تیم رها شود تا سال آینده مسابقات جهانی برگزار شود. اینکه تا سال بعد برای برگزاری اردو صبر کنیم، درست نیست و بهتر است اردو‌های مقطعی نیز برگزار شود. به ویژه در رده نوجوانان تا آنها را هر چند هفته یک‌بار زیرنظر بگیریم. جمع کردن تیم دو‌سه ماه قبل از رقابت‌ها خیلی نمی‌تواند به پیشرفت ملی‌پوشان کمک کند و باید از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی ویژه داشته باشیم. به نظرم وزنه‌برداری افت فاحشی نداشته است و درحال حاضر نیز فدراسیون برای تیم‌های نوجوانان و جوانان برنامه دارد. سرمایه‌گذاری خوبی روی این رده شده و اردو‌های باکیفتی نیز برگزار شده است. نتیجه این تلاش‌ها را در همین قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان دیدیم. بزرگ‌ترین چالش فعلی وزنه‌برداری برگزاری لیگ است. سال‌هاست در لیگ مربیگری می‌کنم و اشراف خوبی به مسائل مربوط به آن دارم. ذوب‌آهن سال‌ها در لیگ‌برتر حضور داشت و قهرمانی‌های زیادی را نیز به دست آورد ولی بعد از چند دوره قهرمانی امسال به یک‌باره تصمیم به انحلال تیم وزنه‌برداری ذوب‌آهن گرفته شده است! درحالی که فصل گذشته با ۳-۴ میلیارد تومان تیم را قهرمان لیگ کردیم، حالا حتی حاضر نیستند برای تیمی‌که در ایران و آسیا عنوان‌دار بوده هزینه کنند. به غیر از وزنه‌برداری، چند تیم دیگر ذوب‌آهن از جمله والیبال نشسته زنان، بسکتبال بانوان و دوومیدانی نیز منحل شد. این رفتار‌ها به تصمیمات مدیریتی برمی‌گردد و اول از همه برای جبران کمبود بودجه تیم‌های غیرفوتبالی را قلع و قمع می‌کنند. مشکل اصلی این رشته نبود تیم‌های خوب و حمایت‌نکردن اسپانسرهاست. مصطفی جوادی قهرمان جهان، مهدی کرمی، علیرضا یوسفی و یکی‌دو چهره دیگر امسال اول اصلاً تیم نداشتند و کسی سراغ‌شان نرفت! نمی‌دانم علت بی‌توجهی اسپانسر‌ها چیست، در صورتی که وزنه‌برداری به بودجه آنچنانی نیز نیاز ندارد و خیلی راحت می‌توانند از تیم‌ها حمایت کنند. فدراسیون در تلاش است تیم‌های بزرگ و ریشه‌دار در وزنه‌برداری نیز ورود کنند و تیم تشکیل دهند. امیدواریم این اتفاق رخ دهد و مشکلات لیگ هم مرتفع شود. همیشه واقعیت‌ها را می‌گویم و مثل برخی‌ها اهل شعار دادن و به‌به چه‌چه گفتن الکی نیستم. کاهش اوزان وزنه‌برداری از ۱۰ به ۸ وزن کاملاً به ضرر ایران شد چراکه تخصص و تبحر بچه‌های ایران در اوزان بالاست، در صورتی‌که یکی از اوزان سنگین کاهش یافت. این مسئله ترافیک نفرات را در سنگین وزن ایجاد می‌کند. تغییرات اخیر کار را برای وزنه‌برداری ایران سخت کرده و برای موفقیت و پیشرفت به تلاش بیشتری نیاز داریم. اگر با این تغییرات دنبال کسب مدال المپیک هستیم باید چندین برابر گذشته تلاش کنیم، منتها وزنه‌برداری ایران ظرفیت بالایی دارد و با تلاش حداکثری می‌توان به اهداف بزرگ رسید. از طرفی شرایط سنی ملی‌پوشان نوجوانان و جوانان جوری است که حداقل تا چند سال می‌توانند در خدمت تیم بزرگسالان باشند.
