جوان آنلاین: عزیز غضنفری، در کانال شخصی خود در پیام‌رسان ایتا نوشت: درباره اظهارنظر اخیر آقای ظریف که گفتند در اسفند سال ۹۹ امکان احیای برجام و رفع تحریم‌ها وجود داشت، اما قانون اقدام راهبردی مجلس شورای اسلامی نگذاشت؛ چند سوال ساده و روشن وجود دارد:
۱) آیا صرف احیای برجام بدون اینکه انتفاع اقتصادی ملت ایران در آن تضمین شده باشد، ارزشی دارد؟ آیا متن و توافقی که آقای ظریف مدعی آن است در اسفند۹۹ دست یافتنی بود، اما نگذاشتند؛ در آن انتفاع پایدار اقتصادی ایران ضمانت شده بود؟ پاسخ:هرگز!
۲) آیا اینک برای ما نباید مهم باشد تا به گونه‌ای متن توافق تهیه شود که لااقل ریسک خروج از برجام افزایش پیدا کند و رؤسای جمهور امریکا آن کاری را نکنند که ترامپ به آسانی کرد؟ آیا در متن اسفند۹۹ دولت روحانی، افزایش ریسک خروج از توافق برای طرف‌های دیگر و مخصوصاً امریکا تضمین شده بود؟ پاسخ: خیر!
۳) اینکه نهاد عالی امنیت ملی تا پیش از شهریور ۱۴۰۱ به دولت شهید رئیسی نیز_بدون تحقق انتفاع اقتصادی_ اجازه موافقت با متن توافق هسته‌ای را نداده است، معنایش آن است که منطق این مخالفت‌ها ماهیت منافع ملی دارد و نه موضوعات جناحی و حزبی.
۴) درشهریور ۱۴۰۱ ایران با در نظر گرفتن منافع اقتصادی کشور، چارچوب متن احیای برجام را قابل دفاع دیده و آمادگی خود را برای احیای برجام اعلام کرد. اما طرف امریکایی نخست بخاطر برگزاری انتخابات مجلس رژیم صهیونیستی و میان‌دوره‌ای کنگره امریکا وسپس امید بستن به اغتشاشات داخلی در ایران برای کسب امتیاز بیشتر، موافقت با توافق را به تأخیر انداخت که بنا به دلایلی تاکنون نیز ادامه‌دارد.
