سال جدید در حالی از سوی رهبر معظم انقلاب به «سرمایه‌گذاری برای تولید» نامگذاری شد که حیات تولید در سال‌های گذشته، مسیر دشواری را پیموده و اقتصاد و مسائل معیشتی در کشور، هنوز در صدر اولویت‌ها و مسائل مهم کشور قرار دارد. درواقع، با وجود آنکه حدود دو دهه است که معظم‌له بر حل مسائل اقتصادی تأکید داشته و نامگذاری سال‌های متمادی را به این موضوع اختصاص داده، هنوز هم بخش‌هایی از مسائل اقتصادی کشور، لاینحل باقی مانده است. براین اساس، ایشان در سال جدید بر موضوع سرمایه‌گذاری برای تولید، به عنوان راهبردی برای حل مسائل اقتصادی کشور تأکید دارند.
به عبارت دیگر، همان‌گونه که رهبری معظم انقلاب نیز در مناسبت‌های مختلف تأکید داشته‌اند، رونق تولید که در سایه سرمایه‌گذاری برای تولید امکان‌پذیر است، بخش ابتدایی و در عین حال، مهم‌ترین بخش از یک زنجیره راهبردی است که می‌تواند به حل جدی مشکلات اقتصادی – اجتماعی کشور کمک کند. توضیح آنکه رونق تولید باعث کاهش تورم و افزایش اشتغال شده و بخشی از مشکل بیکاری را حل می‌کند. این امر نیز به نوبه خود می‌تواند در کاهش و حل مسائلی، چون آسیب‌های اجتماعی مؤثر باشد. بنابراین، رونق تولید اگرچه در نگاه اول ممکن است کم‌اهمیت به نظر برسد، اما در اساس، بخش زیربنایی از یک زنجیره حیاتی است و چنانچه به این بخش توجه شود، بخش‌های مهم دیگری به تحرک و پویایی واداشته می‌شود.
نکته مهم دیگر در این زمینه آن است که منظور از سرمایه‌گذاری برای تولید، به طور عمده معطوف به سرمایه‌گذاری داخلی است؛ بدین ترتیب که مردم به جای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد و آسیب‌زا، باید در حوزه‌های مولد و گره‌گشا سرمایه‌گذاری کنند. از این طریق، درواقع، رهبر معظم انقلاب درصدد هستند تا ضمن متنبه‌سازی مردم بابت بخشی از رفتار‌های آسیب‌زای اقتصادی خود، این واقعیت را گوشزد کنند که حل مشکلات اقتصادی در سایه همراهی مردم با دولت امکان‌پذیر است.
با این حال، واقعیت مهم درباره شعار سال این است که این موضوع باید از حد حرف و شعار صرف فراتر رفته و در رویکرد‌ها و اقدامات خود را نشان دهد. بنابراین، مهم‌ترین الزام در زمینه تحقق شعار سال، وجود عزم جدی برای عملی‌سازی آن می‌باشد. درواقع، دولت و مجموعه دستگاه‌های مسئول باید همت گمارند تا زمینه‌های لازم برای توسعه سرمایه‌گذاری مردم در تولید را فراهم کنند. آنچه این امر را بسیار ضروری می‌سازد، وجود حدود ۱۰۰ میلیارد دلار نقدینگی در جامعه ایران از یک سو و مشکلات تأمین نقدینگی واحد‌های تولیدی از سوی دیگر است. به عبارت دقیق‌تر، اگرچه دولت‌های مختلف برای حل مشکلات تولید به شیوه‌هایی، چون رفع تحریم‌ها متوسل می‌شوند، اما واقعیت آن است که با وجود مفید بودن رفع تحریم، فرصت‌هایی بزرگ‌تر از رفع تحریم در داخل ایران وجود دارد که باید از این فرصت‌ها، چه با تحریم و چه بدون تحریم، بهره جست. بنابراین، مسئله اصلی درباره تحقق شعار سال، ضمن کاستن از بار روانی (تورم انتظاری) حاکم بر بازارها، جذب نقدینگی موجود در جامعه است که برای این منظور، دولت باید ضمن از رونق انداختن بازار‌های موازی تولید و افزایش جذابیت‌های حوزه تولید، سرمایه‌های مردم را به سوی تولید هدایت کند. درواقع، برای سرمایه‌گذاری تولیدی، دولت باید با کنترل بازار‌های موازی تولید و متلاشی‌سازی حباب روانی حاکم بر این بازارها، ثبات لازم را بر اقتصاد کشور حکم‌فرما کند تا مردم با اطمینان خاطر سرمایه‌های خود را وارد حوزه‌های تولیدی کنند.
