جوان آنلاین: چند روزی است فیلم هجوم عدهای مقابل کلیسای وانک در ایام کریسمس و هیاهوی عجیبی که ایجاد کردهاند در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی دست به دست میشود و اظهارنظرهای مختلفی هم در اینباره مطرح شدهاست.
درباره ماجرای کلیسای وانک برخی نگران اشتیاق به مسیحیت شدهاند و برخی دیگر نبود ابزار شادی در جامعه را بهانه کردهاند. به قول فلیپ بازیگر سریال «گاندو» طرف در طول سال میگوید من بیخدا هستم، اسلام را قبول ندارم، زرتشتی هستم آن وقت شب کریسمس که میشود برای جشن گرفتن دست و پا میشکند.
لزوم هوشیاری دستگاههای اطلاعاتی
به دنبال این اتفاق و تجمع گروهی وندالیسم یکی از رسانههای اصفهان نوشت این از بیبرنامگی مدیریت شهری است که تمهیداتی برای جشن میلاد حضرت مسیح و کریسمس در شهر نداشته و باعث چنین معضلی شدهاست! ولی این دیدگاه غیرمنطقی است، چراکه اولاً اصفهان شهری مسلماننشین است که جمعیت ارامنه این استان ۱۳ هزار تن هستند و قرار نیست در سطحی گسترده جشن برپا کرد، ثانیاً در باور ارامنه ایران، کریسمس جایگاهی ندارد و این موضوع مربوط به مسیحیت تبشیری است. این اشتباه به دلیل عدم اطلاع عمومی درباره آیینها و باورهای ارامنه برای خیلیها مطرح است که نیاز به اطلاع رسانی و فرهنگسازی دارد، از سویی دیگر این معضل را باید ناشی از فضای مجازی دانست؛ فضایی که یک اتفاق ظاهراً جالب و ضد فرهنگی را آنچنان بزرگ میکند که به یک معضل سالانه تبدیل میشود و برخی برای دیدهشدن و بالا رفتن دنبالکنندهها دست به هر کاری میزنند؛ البته به قول همان رسانه این پدیده لاتهای شش جیبپوش که از اطراف اصفهان در چنین شبهایی خودنمایی میکنند، پدیده جدیدی نیست. این افراد را همواره در مکانهایی مانند چهارباغ و پل خواجو حین قلیان کشیدن و رفتارهای ضداجتماعی میبینیم که خود موضوعی مبسوط و قابلپیگیری از طریق آسیبشناسیهای اجتماعی است، اما اینکه جریانی در پشتپرده این افراد را در شب کریسمس مقابل کلیسای وانک جمع میکند، موضوعی است که نیاز است دستگاههای اطلاعاتی روی آن کار کنند.
در این میان نقد جدی هم به دانشگاهها وجود دارد که مقابل چنین پدیدههای منفی اجتماعی خروجیهای پژوهشی ندارند یا اگر هم هست برای رصد و استفاده فعالان اجتماعی انتشار نمیدهند تا در مدیریت فرهنگی وندالیستها یک پیوست فرهنگی و عملیاتی ایجاد کنند. در واقع مدیران فرهنگی آنجا که میخواهند، ضعفها و بیماریهای فرهنگ وندالیسم اجتماعی را بر طرف کنند باید از متخصصان آسیبشناسی فرهنگی (پاتولوژیستهای فرهنگی) در دانشگاهها استفاده ببرند و آنجا که میخواهند رشد فرهنگی را پی گیرند و مهندسی فرهنگ را صورت دهند باید از فرهنگشناسان (فیزیولوژیستهای فرهنگی) بهره بگیرند و خودشان، در مقام و جایگاه باغبان عمل کنند و این مسئله به ارتباط دوسویه دانشگاه ومدیریت فرهنگی شهری برمی گردد.
استقبال از مسیحیت یا فعالیتهای مشکوک ضدفرهنگی
آنچه در این ایام روی داد، استقبال از مسیحیت یا میلاد حضرت عیسی نبود، بلکه تجمع عدهای از اراذل و اوباش برای دیدهشدن و لهو و لعب بود. چه آنکه علاوه بر تخریب در ورودی کلیسای وانک، شعارها و رفتارهایشان در فیلم منتشر شده به وضوح آشکار است. اگر کسی بگوید آنها از علاقهمندان به مسیحیت یا جشن و شادی کریسمس بودند باید پرسید شعارهایی که میدادند چه ارتباطی با فرهنگ و آیین مسیحیت و ارامنه داشت که حتی فرهنگ کهن ایرانی را با جملات سخیفی، چون عیسی در را وا کن، یا پشت درهای بسته عیسی مسیح نشسته! خدشهدار میکردند؟ آیا این شعارها غیر از توهین دینی است؟! به نظر میرسد با این افراد باید با همان سامانههای چهرهنگاری شناسایی شده و با شکایت شورای خلیفهگری ارامنه به خاطر توهین به اعتقاداتشان برخورد قاطع شود تا بدانند نباید به ساحت پیامبر خدا اهانت کنند و البته این شکایت باید از سوی ارامنه باشد وگرنه دستاویزی میشود در راستای شادیستیزی جمهوری اسلامی! فراموش نکنیم در مبانی اسلام ناب محمدی (ص) احترام به ادیان آسمانی جزو الزامات مسلمانی است پس نباید اجازه داد چنین رفتاهای سخیفی به نام شادی باب شود.