جوان آنلاین: یکی از فعالان رسانه در توئیتی درباره تحولات سوریه نوشت:
در سایه سکوت مشکوک جامعه بین‌المللی و بی‌توجهی رسانه‌ها، فاجعه‌ای انسانی جدید در سوریه در حال رخ دادن است. علویان با موجی از خشونت و اعدام‌های میدانی از سوی نیروهای رژیم جدید به رهبری احمد شرع، که پیش‌تر با نام «ابو محمد الجولانی» شناخته می‌شد، روبه‌رو شده‌اند. این جنایات هولناک در ایام مبارک رمضان رخ می‌دهد و رنج این مردم را دوچندان کرده است، و در عین حال، پرسش‌هایی اساسی را در مورد ارزش‌های انسانی و اخلاقی مطرح می‌کند.
بر اساس گزارش‌های حقوق بشری، در روز‌های اخیر جنایات وحشتناکی علیه غیرنظامیان علوی در مناطق ساحلی سوریه رخ داده است. دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرده است که نیروهای امنیتی این کشور ٣١١ غیرنظامی علوی، از جمله زنان و کودکان، را در پنج کشتار جداگانه در منطقه ساحلی اعدام کرده‌اند. این اعدام‌های میدانی که به‌صورت فوری و بدون محاکمه توسط نیروهای وابسته به وزارتخانه‌های دفاع و کشور انجام شده است، شمار کل قربانیان را از زمان آغاز قتل‌عام‌های علنی به بیش از ١٧٥٠ نفر رسانده است. تعداد قربانیان در حال افزایش است
از تناقضات تلخ این فاجعه آن است که این جنایات تحت رهبری احمد شرع، فردی که در سال‌های اخیر تلاش کرده است تصویر خود را از یک رهبر {تکفیری} به یک سیاستمدار مخالف تغییر دهد، رخ می‌دهد. وی نام جنگی «الجولانی» را کنار گذاشته و در بیانیه‌های رسمی از نام جدید خود استفاده می‌کند تا تصویری جدید از خود به جامعه بین‌المللی ارائه دهد. اما به نظر می‌رسد که این تغییر ظاهری، تغییری در ماهیت سرکوبگرانه و تفکرات تکفیری او ایجاد نکرده است.
آنچه مایه شگفتی است، سکوت مطلق غرب و بسیاری از کشور‌های عربی در قبال این وقایع است. این همان کشور‌هایی هستند که از تغییرات سوریه در دسامبر ۲۰۲۴ حمایت کردند. این سکوت، پرسش‌های جدی را درباره صداقت گفتمان بین‌المللی پیرامون حقوق بشر و حمایت از اقلیت‌ها ایجاد کرده است.
در حالی که این کشور‌ها مدعی بودند که تغییر در سوریه به نام آزادی و دموکراسی ضروری است، امروز چشم خود را بر جنایاتی که علیه غیرنظامیان بی‌گناه صورت می‌گیرد، بسته‌اند.
آینده‌ای تاریک برای سوریه
ادامه این جنایات، چشم‌اندازی تاریک برای سوریه رقم می‌زند. کشوری که بخش بزرگی از مسئولیت این وضعیت را بر عهده ترکیه و دیگر کشور‌هایی دارد که از سال ۲۰۱۱ این جنگ ویرانگر را به راه انداختند. این کشور‌ها با دامن زدن به درگیری‌ها و تقویت گروه‌های افراطی، اهداف اقتصادی و ژئوپلیتیکی خود را دنبال کردند، از جمله کنترل بر مسیر‌های انتقال گاز منطقه‌ای.
واقعیت این است که نمی‌توان آنچه در سوریه رخ می‌دهد را از منافع اقتصادی کلان منطقه جدا کرد. پروژه خط لوله گازی که قرار بود از سوریه عبور کند، یکی از دلایل اصلی تلاش برای سرنگونی حکومت پیشین سوریه بود. این پروژه که می‌توانست منابع گاز منطقه خلیج‌فارس را از طریق سوریه به اروپا متصل کند، تهدیدی جدی برای منافع روسیه در بازار انرژی اروپا محسوب می‌شد.
بی‌توجهی به اشغالگری صهیونیست‌ها
در میان این فاجعه انسانی، مسئله‌ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته، ادامه اشغالگری و گسترش نفوذ رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های سوریه است. در حالی که رژیم جدید سیاسی سوریه خشونت خود را بر اقلیت‌های داخلی متمرکز کرده و جنایات علیه علویان ادامه دارد، نیروهای اشغالگر صهیونیستی بدون هیچ مانعی به گسترش تسلط خود در مناطق سوریه ادامه می‌دهند و هیچ واکنش بین‌المللی در برابر این تجاوزات دیده نمی‌شود.
یک فاجعه انسانی تمام‌عیار
آنچه امروز در سوریه علیه علویان در حال رخ دادن است، یک فاجعه انسانی به تمام معناست. این اقدامات نه‌تنها جان بی‌گناهان را تهدید می‌کند، بلکه ساختار اجتماعی سوریه را به خطر انداخته و زمینه فروپاشی کشور و زوال مفهوم شهروندی را فراهم می‌کند.
