جوان آنلاین: زینب بهرامی که در کانال شخصی خود از تجربیات خود در مدارس ژاپن مینویسد، در تازهترین فرسته روایت کرده است: دیروز یه اتفاق بامزه افتاد. موقع ظهر از مدیر پرسیدم میتونیم بیایم با بچهها ناهار بخوریم؟ من و منی کرد گفت شرمنده، امروز ناهارمون خیلی خوب نیست! گفتیم چرا؟! گفت: «هرچندماه یک بار ما ناهار مانور داریم که از قضا امروزه!» گفتیم: «مانور چی؟!» گفت: «به بچهها میگیم ژاپن مستعد بلایای طبیعی خیلی بزرگ مثل زلزله و سونامی و سیل هست، حتی اگر کیوتو اتفاقی نیفته، ممکنه شهرهای اطراف دچار خسارات بزرگی بشن. شهرهایی که تأمین کننده مواد غذایی تازه و خوشمزه و متنوع برای ما هستن، اگر اونها دچار حادثه بشن ممکنه ما تا چندوقت سبزیجات و مواد تازه نداشته باشیم و مجبور باشیم از غذاهای خشک و ذخیره شده و مخصوص برای مواقع اضطراری استفاده کنیم. اینطوری بچهها هم قدر میدونن هم متوجه میشن همه در یک جامعه به هم مرتبط و نیازمندن!» جالبه با همسرم از بچهها پرسیدیم غذا چطور بود؟! همه گفتن عاااالی؟! واقعاً فرهنگ سپاسگزاری و قدردانی رو خوب یاددادن. چای سبز آقای مدیر عالی بود!