جوان آنلاین: «چند خوردی چرب و شیرین از طعام/ امتحان ک‍‍ن چند روزی در صیام»، هرچند این کلام مولانای ما برای همه مان است و باید چراغ راه‌مان باشد، اما این روزها، برخی مسئولان بیشتر مخاطب آن هستند، مخصوصاً مصرع نخستش! کم نیستند مسئولانی که طعام روزانه‌شان «چرب و شیرین» نباشد و‌ای بسا همین «چرب و شیرینی»ها پایبندی به اهداف انقلاب ۱۳۵۷ را به فراموشی سپرده یا کمرنگ کرده است، مثل آنچه در بند نهم اصل سوم قانون اساسی به دولت تکلیف شده است: «رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه‌های مادی و معنوی»! نه تنها تبعیض وجود دارد که بلکه غوغا می‌کند، همین چند ماه پیش رسانه‌ها به نقل از مرکز آمار ایران نوشتند «ضریب جینی کشور در سال گذشته با ۰۱۰۲/۰ افزایش به ۳۹۷۹/۰ رسیده و ۵/۴۷ درصد از توزیع درآمد‌ها به دو دهک بالا (۲۰درصد جمعیت) رسیده است.» در چنین وضعی انتظار داریم همه طبقات و دهک‌ها به یک اندازه توان خرید داشته باشند و با یک کیفیت روزه بگیرند؟! حتماً روزه‌داری یک عمل بین انسان و خدای خود است و کیفیت آن هم با تراز بندگان قابل سنجش نیست، اما آیا مسئولان، مسئول همه مردم نیستند که رفاه را برای عموم تأمین کنند؟ پس داستان عدالت اجتماعی چه می‌شود؟ اگر مسئولیت‌ها به درستی اجرا می‌شد، آیا بازهم شاهد گرانی و مهم‌تر از آن گران‌سازی و البته گران‌فروشی بودیم؟ یعنی اگر دولتی‌ها به معنی واقعی کلمه دنبال تنظیم بازار و کنترل گرانی و گران‌سازی و گران‌فروشی بودند، وضع همینی بود که است؟ اگر پاسخ مثبت است که وااسفا! از چندوچون این سؤال می‌گذریم. ببینیم وضعیت بازار کالا‌های پرمصرف در ماه رمضان چگونه است؟
در ماه مبارک رمضان، برخی کالا‌ها به دلیل نیاز‌های خاص روزه‌داران و فرهنگ‌های مختلف، به شدت مورد مصرف قرار می‌گیرند.
زولبیا و بامیه یک از معروف‌ترین اقلام خوراکی ماه مبارک رمضان است و طبق گفته رئیس اتحادیه قنادان، شیرینی‌فروشان و کافه قنادی تهران، «امسال قیمت هر کیلوگرم زولبیا و بامیه ماه مبارک رمضان برای واحد‌های درجه یک ۲۵۵هزارتومان و برای واحد‌های درجه ۲، ۲۰۰هزارتومان تعیین شد.»
علی بهره‌مند به این نکته نیز تأکید کرده است که «محصول زولبیا و بامیه‌ای که به صورت فروش آنلاین با قیمت‌های بالا عرضه می‌شود، گران‌فروشی است، در صورتی که شهروندان در خصوص کیفیت و قیمت محصولات عرضه‌شده در قنادی‌ها و شیرینی‌فروشی‌های تهران شکایتی داشته باشند، می‌توانند با شماره تلفن‌های ۶۶۹۴۴۴۱۱ و ۶۶۹۴۴۴۹۹ با اتحادیه قنادان یا سامانه ۱۲۴ سازمان تعزیرات تماس بگیرند.»
کدام ۱۲۴!
وزارت صمت از چند سال قبل سامانه‌ای با عنوان ۱۲۴ با هدف دریافت انتقادات و شکایات مردم راه‌اندازی کرده است و معمولاً در کمتر مصاحبه‌ای مسئولان ذی‌ربط بازار، این سامانه لقلقه زبان‌شان نمی‌شود و هرگونه نقد و شکایت را به آن ارجاع نمی‌دهند!
این سامانه در مکانی کوچک و با جمع اندکی افراد زحمتکش اداره می‌شود که قطعاً پاسخگوی نیاز مردم نیست و باید ضمن توسعه آن، به وضع معیشتی کارکنان سختکوش آن نیز رسیدگی شود.
از طرفی صرف دریافت و ثبت گزارش مهم نیست و باید دستگاه‌های مخاطب، گزارش‌ها و شکایت‌ها را به خوبی بررسی و به نتیجه برسانند، پس صرفاً می‌شود امیدوار بود قیمت زولبیا و بامیه با آنچه اعلام شده است، مطابق باشد و مردم هم با کمک سامانه ۱۲۴ بتوانند کاری پیش ببرند!
حلیم و شله
علاوه بر زولبیا و بامیه، حلیم هم یکی از اقلام پرمصرف ماه مبارک رمضان به شمار می‌شود. طبقه گفته رئیس اتحادیه صنف رستوران‌داران، چلوکباب، آشپزخانه و حلیم‌پزان مشهد، «قیمت هر کیلو شله با گوشت گوسفندی ۱۸۰هزار تومان، با گوشت گرم گوساله ۱۷۰هزار تومان، با گوشت منجمد ۱۲۵هزار تومان و قیمت هر کیلو حلیم با گوشت گوسفندی ۱۷۵هزار تومان، با گوشت گرم گوساله ۱۶۰هزار تومان و با گوشت منجمد ۱۱۵هزار تومان برای ماه رمضان از سوی اتحادیه رستوران‌داران اعلام شده است.»
امیر امیریان به حضور زائران و مسافران در ایام ماه رمضان و نوروز در مشهد هم اشاره کرده و گفته است: «به منظور رفاه حال زائران امام‌رضا (ع)، ۵۰ مجوز برای رستوران‌های اطراف حرم گرفته شده تا در ساعات روز از زائران پذیرایی داشته باشند.»
آنچه در صحبت‌های امیریان اهمیت دارد، اشاره به افزایش زیاد نرخ حبوبات است و این یعنی اینکه مردم بیشتر از آنکه از گران‌فروشی متضرر شوند، از گرانی متضرر هستند. فقط در یک قلم نرخ حبوبات نسبت به سال گذشته ۲۰۰برابر افزایش داشته است. لوبیا قرمز ایرانی کیلویی بین ۱۴۰ تا ۱۶۰هزار تومان، لوبیا قرمز خارجی بین ۱۳۰ تا ۱۳۸هزار تومان، لوبیا چیتی ایرانی ۲۰۰ تا ۲۴۰هزار تومان و نخود حدود ۱۰۰ تا ۱۰۵هزار تومان قیمت‌گذاری شده است! البته نرخ حبوبات هم به اقتضای شرایط درگیر افزایش یافته است و این تسلسل نشان می‌دهد تا حال اقتصاد کلان درست نشود، نمی‌توان از حال خوب اقتصاد خُرد سخن گفت.
طغیان برنج!
مصرف برنج هرچند محدود به ماه مبارک رمضان نیست، اما معمولاً در این ماه عزیز تشدید می‌شود. قیمت هر کیلوگرم برنج ایرانی در دی ماه سال جاری، حدود ۱۳۰هزار تومان بود، اما اوایل اسفند ماه به بیش از ۲۰۰هزار تومان رسیده است، مگر می‌شود یک کالا طی کمتر از دو ماه حدود ۵۰درصد افزایش قیمت داشته باشد؟ بله شده است، چون مسئولان همچنان مشغول دعوا‌های زرگری و هبه کدام صندلی به کدام فامیل و رفیق و آقازاده هستند!
منت لبنیات
لبنیات داستان تلخی در کشورمان دارد، چه آنکه معمولاً هم تولیدکنندگان و هم مصرف‌کنندگان آن زخم شبکه توزیع را بر تن دارند و آنچه از گرانی و گران‌فروشی لبنیات به دست می‌آید، به شبکه توزیع یا همان دلالان و سوداگران می‌رود، البته شرکت‌های بزرگ هم از این سود بادآورده بی‌نصیب نمی‌مانند. همین چند وقت پیش بود که لبنیات افزایش قیمت نجومی داشت، حالا مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های لبنی با حالتی منت‌گونه اظهارلحیه کرده است: «در ایام ماه رمضان همه محصولات لبنی همچون مصوبه قبل دولت در بازار عرضه می‌شود و هیچ برنامه‌ای در ارتباط با افزایش قیمت لبنیات وجود ندارد.»
علی احسان‌ظفری بر این نکته نیـز تأکید کرده است: «بنابر آمار از سال ۱۳۸۹ تاکنون، سرانه مصرف به کمترین حد خود رسیده است، به‌طوری که ۴۰کیلو برآورد مـی‌شود، درحالی‌که پیش از قانون هدفمندی یارانه‌ها به ۱۲۰کیلو رسیده بودیم.»
طبق قیمت لبنیات اعلامی آبان‌ماه، شیر پاستوریزه کم‌چرب معمولی بطری یک لیتری ۲۸۰ هزار ریال، شیر پاستوریزه کم‌چرب بطری یک لیتری با ویتامین به قیمت ۲۹۸ هزارریال و قیمت شیر پاستوریزه کیسه‌ای کم‌چرب ۹۰۰ گرمی ۲۳۴ هزار ریال تعیین شده است. همچنین شیر پاستوریزه کم چرب ۸۰۰ گرمی با ویتامین نیز ۲۲۵ هزار تعیین شده است. قیمت پنیر یواف ۴۰۰گرمی نسبتاً چرب ۵۶۰ هزار ریال و ماست کم‌چرب دبه‌ای ۵/۲ کیلوگرمی ۷۷۵ هزارریال تعیین شده است.
هوای سرد خرما!
خرما هم از دیگر اقلام پرمصرف رمضان است و بررسی قیمت انواع خرما که برخی پایگاه‌های خبری انجام داده‌اند، نشان می‌دهد خرمای کبکاب امسال با افزایش قابل‌توجهی مواجه شده و در محدوده ۹۹هزار تا ۱۱۶هزار تومان به فروش می‌رسد، این در حالی است که سال گذشته بهای این محصول بین ۷۰هزار تا ۹۰هزار تومان بود، به این معنا که قیمت آن طی یک سال گذشته بین ۲۸ تا ۴۱درصد افزایش یافته است!
داستان گوشت!
گوشت از جمله کالا‌هایی است که قیمت‌گذاری آن مشخص نیست و بالاخره معلوم نشد چقدر یارانه صرف آن می‌شود؟ با چه قیمتی خریداری و چگونه توزیع می‌شود؟ و مابه‌التفاوت قیمت خریداری شده و فروش در ایران به جیب چه کس یا کسانی می‌رود؟ اما آنچه مشخص است اینکه اگر برای تأمین گوشت، یارانه‌ای پرداخت می‌شود، این یارانه به هدف اصابت نمی‌کند! طبق اظهارات قائم‌مقام وزیر جهاد کشاورزی «در ماه مبارک رمضان، گوشت گوساله منجمد با قیمت ۲۸۵ تا ۳۰۰هزار تومان و قطعات پرمصرف گوشت گوسفندی منجمد با قیمت کیلویی۲۶۰هزار تومان عرضه می‌شود.»
وی به این نکته نیز اشاره کرده است: «۲هزار تن گوشت گوسفندی منجمد وارد شده و آماده ترخیص است و به قیمت کیلویی ۲۳۰هزار تومان و قطعات پرمصرف مانند ران و سردست هم کیلویی ۲۶۰هزار تومان عرضه خواهد شد.»
سایر اقلام
قند هرکیلو ۱۷۵هزار تومان، شکر هر کیلو ۶۵هزار تومان، چای هر کیلو ۳۹۰هزار تومان و یک شانه تخم‌مرغ ۱۱۹هزار تومان از دیگر اقلام پرمصرف ماه مبارک رمضان به شمار می‌روند.
نکته
انتظار می‌رود مسئولان دستگاه‌های مختلف با بودجه دولتی (بخوانید جیب مردم)، سفره‌های رنگین افطار پهن نکنند. قطعاً اگر از جیب مردم ضیافت ندهند، نه در محضر خدا و نه در پیشگاه مردم بازخواست نمی‌شوند! رئیس‌جمهور هم بهتر است به جای تقلا برای حفظ کرسی فلان وزیر و فلان معاون، به فکر حفظ و ارتقای قدرت خرید مردم باشد و بساط تبعیض را برچیند، البته اگر مسئولان مشمول «تعارض منافع» اجازه دهند!
