جوان آنلاین: مهدی عطاران کارگردان فیلم‌کوتاه «خالده» از آثار راه‌یافته به بخش «استعداد‌های نو» چهل و یکمین جشنواره فیلم کوتاه معتقد است باید اقتصاد در فیلم کوتاه را جدی گرفت چراکه یک فیلمساز پیوسته به دنبال ساخت فیلم بعدی خود است.
مهدی عطاران کارگردان فیلم کوتاه «خالده» از آثار راه‌یافته به بخش «استعداد‌های نو» چهل و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران درباره این اثر بیان کرد: فیلم کوتاه «خالده» اولین تجربه فیلمسازی‌ام است که برای پروژه عملی پایان‌نامه‌ام در دانشگاه سوره ساخته بودم. داستان فیلم درباره یک مرد افغانستانی است که به‌خاطر جنگ به‌همراه دخترش به تهران آمده و برای پیداکردن کار مجبور است تصمیم سختی بگیرد. با این‌که اعتقاد دارم سینمای امروز، سینمای روایت‌های نو است، اما خواستم تجربه اولم را با روایت یک داستان ساده و سرراست شروع کنم تا بعد‌ها بتوانم خلاقیت را در کنار تجربه به کار بگیرم. درحقیقت درست شروع‌کردن برایم خیلی مهم‌تر از خلاقانه شروع‌کردن بود.
وی ادامه داد: من از نوجوانی در خراسان دوستان افغانستانی زیادی داشتم و جنس دغدغه‌هایشان را خوب می‌دانستم. در این چندسال اخیر که تعداد مهاجران افغانستانی در ایران زیاد شد و بحث‌های زیادی در جامعه شکل گرفت، من تنها به یک چیز فکر می‌کردم. کودکان افغانستانی! در این فیلم سعی کردم نشان بدهم آسیب‌های جنگ و مهاجرت چگونه می‌تواند دنیای لطیف و درونی کودکان را آزار دهد و با تصمیم‌هایی که گاهی پدران مهاجر مجبور می‌شوند برای ادامه زندگی خود بگیرند، چگونه می‌توانند به چهره مقتدر خودشان به‌عنوان یک پدر آسیب وارد کنند.
این کارگردان اظهار کرد: این اولین‌باری است که به‌عنوان فیلمساز در جشنواره حضور دارم، اما همیشه به عنوان یک مخاطب خبر‌های جشنواره را دنبال می‌کردم. این‌که اولین فیلمم در یک جشنواره داخلی معتبر دیده می‌شود، دقیقاً همان چیزی است که می‌خواستم. با این‌که حضور فیلم در جشنواره‌های خارجی اتفاق ارزنده‌ای است، اما اعتقاد دارم مخاطبان داخلی همیشه واقعی‌ترین تصویر از مضمون فیلمت را می‌بینند.
وی در بخش دیگر از صحبت‌های خود گفت: مهم‌ترین خاصیت هنر، نوجو بودن آن است. چیزی که مدام تکرار شود، کم‌کم اعتبار هنری خود را در نگاه مخاطب از دست می‌دهد. برای همین است که در تاریخ هنر می‌بینیم اکثر مکتب‌ها با نقض مکتب قبلی متولد می‌شوند. به نظر من فیلم‌سازان امروز متوجه مضمون‌های تکراری موجود در رئالیسم‌های اجتماعی فیلم‌ها شده‌اند و نگاه ویژه‌ای به عنصر خیال پیدا کرده‌اند. اعتقاد دارم فیلم‌ها دارند به رئالیسم جادویی یا حتی فانتزی نزدیک می‌شوند و از آن جایی که خودم از شعر وارد سینما شده‌ام، سعی دارم همین مسیر را ادامه دهم و با علاقه‌ای که به مفهوم ایجاز دارم، احتمالاً به مدت طولانی فیلمساز فیلم کوتاه باقی بمانم.
عطاران توضیح داد: فیلمم را به جشنواره آورده‌ام تا دیگران ببینند، اما خودم آمده‌ام تا فیلم‌های دیگران را ببینم. دیدن فیلم‌های جشنواره که ویترینی از بهترین‌های سینمای کوتاه ایران هستند، به فیلمساز کمک می‌کند تا شناخت خوبی از ادامه مسیر سینمای کوتاه پیدا کند و این باعث می‌شود فیلمساز قدم بعدی خود را آگاهانه‌تر بردارد. بعد از دیدن فیلم‌هایی که دوستشان دارم، دوباره طرح‌هایم را مرور می‌کنم و در ذهنم مجدد عیارسنجی‌شان می‌کنم. درواقع فیلم‌های خوب به من نشان می‌دهند که کجا ایستاده‌ام.
وی در پایان گفت: دغدغه تمام فیلم‌سازانی که بعد از اتمام جشنواره، پردیس سینمایی ملت را ترک می‌کنند، فیلم بعدی‌شان است و بزرگ‌ترین مشکل در فرایند تولید یک فیلم کوتاه، بودجه و هزینه‌های آن است. بحث‌هایی مثل اقتصاد در فیلم کوتاه باید جدی گرفته شود و امیدوارم مسئولان و تهیه‌کنندگان سینما همراه با درخشش جشنواره فیلم کوتاه تهران، نگاه خود را بیشتر به سینمای کوتاه معطوف کنند.
چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی ملت برگزار خواهد شد.
ما ملت ایران چرا باید تاوان همه بدبختی های عالم را پس بدهیم؟ ، مگر ما بجز محبت طی دست‌کم سی سال گذشته کار دیگر برای مهاجران انجام دادیم؟ بگذریم که بجای اش تروریست و مواد فروش و قاتل دریافت کردیم. 
