جوان آنلاین: ارتش رژیم صهیونیستی با بزرگترین بحران نافرمانی نیروهای ذخیره خود طی ۵۰ سال گذشته روبهرو است، بحرانی که در آن بیش از ۱۰۰ هزار افسر ذخیره از حضور در فراخوانهای ارتش خودداری میکنند، آنهم در شرایطی که ارتش قصد دارد عملیات خود را در غزه گسترش بدهد.
به گزارش «جوان»، همین چند روز قبل بود که دهها پزشک اسرائیلی که به عنوان نیروی ذخیره خدمت میکنند، با امضای نامهای خواستار توقف فوری جنگ در غزه و بازگرداندن بیدرنگ اسرا شدند و همزمان، ۲ هزار نفر از اعضای هیئت علمی مؤسسات آموزش عالی اسرائیل هم با امضای توماری اعتراضی خواستار توقف فوری عملیات نظامی و دستیابی به توافقی برای آزادی اسرا شدند و توماری که صدها تن از نیروهای ذخیره یگان اطلاعاتی ۸۲۰۰ به آن پیوستهاند. در حالی که پیش از این اعتراضات، دهها خلبان نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نیز اعلام کرده بودند که خدمت نظامی خود را ترک خواهند کرد و باعث شد که رئیس ستاد ارتش و فرمانده نیروی هوایی رژیم صهیونیستی اعلام کنند که تصمیم به اخراج نظامیان ذخیره گرفتهاند، حالا قرائن نشان میدهد که بحران در ارتش رژیم صهیونیستی گستردهتر از این چیزی است که تا حالا پنداشته میشد و ارتش با بحران نافرمانی نیروهای ذخیرهای روبهرو است که از سال ۱۹۸۲ تا کنون بیسابقه است.
تا ۵۰ درصد
پیش از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، زمانی که بحران بر سر اصلاحات قضایی نتانیاهو بالا گرفت، یعنی در ژوئیه ۲۰۲۳، بیش از هزار خلبان و پرسنل نیروی هوایی اعلام کردند که از حضور در خدمت خود دست میکشند، ولی حالا اعداد و ارقام چیزی حدود ۱۰۰ هزار نفر است. براساس گزارش مجله خبری +۹۷۲، در حالی که بلافاصله بعد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، میزان حضور نیروهای ذخیره بالاتر از استاندارد، یعنی ۱۲۰ درصد بود ارتش اسرائیل در اواسط ماه مارس ۲۰۲۵ به اسرائیل کاتس، وزیر جنگ اسرائیل اطلاع داد که میزان حضور نیروهای ذخیره به ۸۰ درصد رسیده ولی حالا شبکه کان میگوید که این میزان حضور نیروهای ذخیره به عدد فاجعهبار ۶۰ درصد رسیده والبته برخی منابع آن را تا ۵۰ درصد نیز گزارش میکنند. ایشای منوچین، یکی از رهبران جنبش معروف به «امتناع یش گوول» (محدودیتی وجود دارد) به مجله خبری +۹۷۲ میگوید: «امتناع (از خدمت) موج میزند و این بزرگترین موج از زمان جنگ اول لبنان در سال ۱۹۸۲ است.» در آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه، ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که علاوه بر حدود ۱۰۰ هزار سرباز در خدمت عادی، حدود ۲۹۵ هزار سرباز ذخیره را هم به خدمت گرفته است که به این ترتیب، چنانچه در گزارشهای مربوط به ۵۰ تا ۶۰ درصد حضور ذخیرهها دقیق باشد، معنی دیگر آن این است که بیش از ۱۰۰ هزار نفر دیگر برای وظیفه ذخیره حضور ندارند. به جز خدمت اجباری که اسرائیلیها موظف به آن هستند، برای آنهایی که سنشان زیر ۴۰ سال است، لازم است که اسرائیلیها در نیروهای ذخیره خدمت کنند. تام مهگر، یک فعال اسرائیلی که در جریان انتفاضه دوم از خدمت کردن خودداری کرد و حالا یک صفحه شبکههای اجتماعی دارد که ویدئوهایی در رابطه با امتناع نظامیان منتشر میکند، میگوید: «۷ اکتبر در ابتدا این احساس را ایجاد کرد که «با هم ما پیروز خواهیم شد»، اما اکنون این احساس کاهش یافته است.»
امتناعکنندگان خاکستری
ظاهراً اکثر کسانی که از خدمت سربازی امتناع میکنند، کسانیاند که به عنوان «امتناعکنندگان خاکستری» شناخته میشوند. آنها مخالفت واقعی ایدئولوژیک با جنگ ندارند، ولی از اینکه جنگ برای مدت طولانی ادامه یافته، روحیهشان ضعیف شده یا اینکه خسته شدهاند. یووال گرین که پس از سرپیچی از دستور آتش زدن یک خانه فلسطینی از ادامه خدمت در غزه امتناع کرد و اکنون رهبر یک جنبش ضد جنگ به نام «سربازان برای گروگانها» است، میگوید که افراد زیادی هستند که ممکن است لزوماً فلسطینیها برایشان اهمیت نداشته باشند، اما دیگر با اهداف جنگ احساس آرامش نمیکنند.
یائل بردا، جامعهشناس در دانشگاه عبری و فعال چپگرا معتقد است که کاهش تمایل برای حضور در خدمت وظیفه ذخیره در درجه اول از نگرانیهای اقتصادی ناشی میشود. او به نظرسنجی اخیر سرویس اشتغال اسرائیل اشاره میکند که نشان میدهد ۴۸ درصد از نیروهای ذخیره از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، گزارش کردهاند که بخش قابلتوجهی از درآمد خود را از دست دادهاند و ۴۱ درصد هم گفتهاند که به دلیل طولانی شدن دورههای ذخیرهسازی اخراج یا مجبور به ترک شغل خود شدهاند. منوچین توضیح میدهد: «ناامیدی زیادی وجود دارد. افراد نمیدانند که این شرایط به کجا ختم میشود شما عجله برای (گرفتن) گذرنامههای خارجی را حتی قبل از ۷ اکتبر و جستوجو برای مکانهای «بهتر» برای مهاجرت را مشاهده میکنید.» بردا میگوید که نوعی از امتناع از «آنچه در غزه دیدم» ناشی میشود، اما اینها اقلیت هستند. نوع دیگر (امتناع) به دلیل از دست دادن ایمان به رهبری است، به ویژه زمانی که دولت هر کاری که میتوانست برای بازگرداندن گروگانها انجام نداد. بردا میگوید مسئله دیگر به دلیل «انزجار از گفتمان فداکاری» است که از سوی برخی چهرههای راست افراطی مذهبی به رهبری افرادی مانند ایتامار بن گویر و بزالل اسموتریچ ترویج میشود. او میگوید که در سال ۱۹۸۲ یا ۱۹۷۳، کسی درباره وفاداری رهبران اسرائیلی شک نداشت ولی اکنون، به ویژه با توجه به ماجرای «قطرگیت»، مردم متقاعد شدهاند که نتانیاهو مایل است دولت را برای منافع شخصی خود ویران کند. او هشدار میدهد که افراد میدانند لحظهای که اعتماد به ارتش شکسته میشود، دیگر پایان کار است و این ترسناک است. آنها میترسند که در سرنگونی ارتش نقش داشته باشند، زیرا این امر باعث شریک جرم بودنشان میشود. بیبی اسرائیلیها را مجبور به انتخابی وحشتناک میکند. تحت چنین شرایطی، ایهود اولمرت، نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی هشدار میدهد که اسرائیل به شکلی بیسابقه به یک جنگ داخلی نزدیک میشود. امری که «پایههای نظام دموکراتیک» آن را تهدید میکند. او در یادداشتی در روزنامه هاآرتص نوشته که «خطر لغزیدن در هرجومرجی خونین، دیگر تنها یک احتمال نیست، بلکه واقعیتی است که دیگر در افق نمایان شده است.»
نمای نزدیک
المعمدانی برای چندمین بار بمباران شد
جنگندههای رژیم اشغالگر صهیونیستی با چند فروند موشک حداقل سه ساختمان بیمارستان المعمدانی را هدف قرار دادند، حملهای که برای چندمین بار ظرف یک سال و نیم گذشته رخ داده است. شبکه الجزیره گزارش داد که ارتش صهیونیستی بخشهای اورژانس، داخلی و داروخانه بیمارستان المعمدانی را بمباران کرد. ساعتی پیش از این حمله، اشغالگران با پخش اعلامیههایی بر فراز بیمارستان خواستار تخلیه فوری این تنها مرکز درمانی در شمال غزه شده بودند. پس از صدور این هشدار، کادر درمان و همراهان، به سرعت اقدام به خارج کردن بیماران و زخمیها از بیمارستان کردند. مانند موارد قبل رژیم صهیونیستی ادعا کرده که حماس از این بیمارستان به عنوان سپر استفاده میکند. جنبش مقاومت اسلامی (حماس) با صدور بیانیهای این ادعاها را «دروغی تکراری» برای توجیه جنایات جنگی این رژیم توصیف کرد. حماس گفته که ارتش اشغالگر، پس از ارتکاب جنایت جدید با بمباران بیمارستان المعمدانی و خارج ساختن آن از خدمت، مدعی شد که این مکان برای مقاصد نظامی مورد استفاده قرار گرفته است. این دروغ آشکار، تکرار ادعاهایی است که پیشتر نیز برای توجیه هدف قرار دادن پناهگاهها، غیرنظامیان و مراکز درمانی مانند مجمع پزشکی شفا مطرح شده بود.