جوان آنلاین: احمد زیدآبادی، روزنامهنگار اصلاحطلب طی یادداشتی در روزنامه هممیهن به موضوع میانجیگری روسیه میان ایران و امریکا پرداخته است و تلویحاً نگاه مثبتی نسبت به آن ارائه داده است. این در حالی است که اصلاحطلبان همواره برای مراعات حال دوستان غربی خود مواضعی ضد روسیه داشتهاند.
همزمان با سفر لاوروف، وزیر خارجه روسیه به ایران، برخی گمانهزنیهای سیاسی و رسانهای مطرح شد که مدعی بود در جریان این سفر، روسیه پیشنهاد داده که میان ایران و امریکا نقشه میانجی را ایفا کند. این گمانهزنی البته از سوی همه طرفهای موضوع رد شد، اما در هر حال باعث شد تحلیلهای مختلفی نوشته شود. مثلاً اصلاحطلبان که همواره مواضعی ضد روس و بلکه ضد شرق داشتند، از سفر لاوروف به ایران و حتی ایفای نقش میانجی روسیه میان ایران و امریکا استقبال کردند. از جمله زیدآبادی در هممیهن مینویسد: «به نظر میرسد که هدف اصلی روسها جلوگیری از جنگ و برخورد نظامی بین امریکا و اسرائیل از یک طرف و ایران از طرف دیگر باشد. این هدف در هر حال، میتواند فرصت به حساب آید، بهخصوص اگر همراه با ارائه تضمینهای امنیتی طرفهای مقابل به ایران و رفع کامل تحریمها باشد. با این حال، واضح است که دستیابی به چنین هدفی جز از راه انعطافهای بسیار دردناک از سوی تهران امکانپذیر نباشد.»
جالب است که زیدآبادی ارائه تضمین امنیتی به ایران و رفع کامل تحریمها را فرصتی برای هدف این میانجیگری میداند، اما در عین حال نسخه انعطافپذیری بسیار دردناک را برای ایران میپیچد! روشن نیست بالاخره آنها باید تضمین بدهند یا ایران از مواضع خود کوتاه بیاید و حرف میانجی را گوش دهد!
در ادامه یادداشت آمده که «نوع واکنش جمهوری اسلامی به میانجیگری روسها نیز همچنان محل ابهام است. بدون تردید دست رد زدن به سینه روسها، عواقب بسیاری دارد و چهبسا آنها را به همراهی با امریکا و اسرائیل علیه ایران به بهای دریافت امتیازاتی در جنگ اوکراین ترغیب کند.»
در واقع این عبارات، سرانجام بدی را برای ایران در صورت نپذیرفتن این میانجیگری تصویر کرده و روح کلی یادداشت هم مبتنی بر مفید بودن پذیرش این میانجیگری است. نکته جالب آنکه زیدآبادی در این یادداشت پذیرفته که بخشی از نگاه ضد روس در میان اصلاحطلبان ناشی از توهم توطئه است. البته اگر روسیه نقش میانجیگری تخیلی را نداشت، هیچوقت شاهد چنین اعترافی از سوی اصلاحطلبان نبودیم: «در بین اغلب ایرانیان به روسیه به عنوان کشوری غیرقابل اعتماد نگریسته میشود. این نگرش سابقه تاریخی دارد، اما در سالهای اخیر به نظریۀ توطئه هم آغشته شده است. برخی محافل ایرانی، روسیه را عامل اصلی و پشت صحنۀ منازعات بین جمهوری اسلامی و دنیای غرب میدانند و بر این تصورند که آن کشور از انزوا و تحریم ایران سود میبرد و به همین دلیل در مسیر آشتی تهران با اروپا و امریکا سنگاندازی میکند. این تصورات تا آنجا گسترش یافته است که برخی افراد عزل محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی رئیسجمهور را با سفر اخیر سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه به تهران بیارتباط نمیدانند و دست روسها را در پشت ماجرا میبینند!»