جوان آنلاین: شهید حاج یدالله کلهر از شهدای شاخص عملیات کربلای ۵ است. او زمان شهادتش، جانشین لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) بود. حاج یدالله قبل از انقلاب در کار‌های فنی مثل جوشکاری و آهنگری مشغول بود. بعد وارد جریان انقلاب شد و سپس رخت پاسداری پوشید و در جبهه‌های دفاع مقدس حضور یافت. او فرماندهی از دل مردم بود و برای همین مردم جنگید و نهایت این جهاد خالصانه، شهادت در روز یکم بهمن ۱۳۶۵ بود.
بابا سلمان شهریار
شهید کلهر متولد سال ۳۳ در روستای بابا سلمان شهریار بود. تا آنجا که توانست درسش را در روستا خواند و، چون مدرسه راهنمایی از محل زندگی‌اش دور بود، مجبور به ترک تحصیل و رفتن به بازار کار شد. او شغل جوشکاری را برای خودش انتخاب کرده بود. یدالله با چهره مردانه و پشتکاری که داشت، در هر کاری موفق می‌شد. او که در خانواده‌ای روستایی و مذهبی رشد کرده بود، همزمان با تحولات انقلاب وارد مبارزات سیاسی شد. قد و قواره رشید و شجاعت ذاتی باعث شده بود بدون ترس به دل مبارزات انقلابی برود. تا آنجا که در درگیری‌های مسلحانه برای تصرف پادگان‌های اطراف میدان حر کنونی مجروح شد و این اولین جراحتی بود که یدالله در مسیر انقلاب اسلامی برداشته بود.
عضویت در کمیته
یکی از اولین اقدامات شهید کلهر بعد از پیروزی انقلاب، مشارکت در تشکیل کمیته در مساجد شهریار و کرج بود. مدتی در کمیته فعالیت کرد و بعد از تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۵۸ به عضویت آن درآمد. یکی از اولین مسئولیت‌هایش هم جانشین عملیات سپاه کرج بود. زندگی جهادی حاج یدالله چکیده‌ای از تاریخ انقلاب اسلامی است. با شروع اغتشاشات کردستان، به مناطقی مثل سنندج و تکاب رفت و در همین شهر تکاب فرماندهی عملیات منطقه را برعهده گرفت. سپس به کرج برگشت و همان سال ۵۸ مراسم ازدواجش را برگزار کرد.
سرپل ذهاب
با شروع جنگ تحمیلی، بسیاری از بچه‌های سپاه تهران و شهر‌های اطراف مثل کرج به جبهه‌های غرب رفتند. شهید کلهر هم فرماندهی نیروهای اعزامی از کرج را برعهده گرفت و به سرپل ذهاب و گیلانغرب رفت. فیاضیه آبادان مقصد دوم حاج یدالله در اعزام‌های بعدی بود. جنگ که در جبهه‌های جنوب سنگین‌تر شد، او در همان مناطق ماند و در عملیات‌های بزرگی مثل طریق‌القدس و والفجر مقدماتی و والفجریک شرکت کرد. در این زمان از نیروهای کادر فرماندهی در لشکر ۲۷ محمدرسول الله (ص) بود. سال ۶۳ مدتی به سوریه و لبنان رفت و در بازگشت به ایران، به تیپ ۱۰ سیدالشهدا (ع) رفت و همراه حاج علی فضلی و چهره‌های دیگر، این تیپ را فرماندهی می‌کردند. سال ۶۴ کلهر در عملیات والفجر ۸ مجروح شد. در سال ۶۵ تیپ ۱۰ سیدالشهدا (ع) تبدیل به لشکر شد. حاج یدالله هم بعد از مجروحیت به لشکر برگشت و در عملیات بزرگ بعدی یعنی کربلای ۴ و ۵ شرکت کرد. در این زمان او جانشین حاج علی فضلی در لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) شده بود.
مجروحیت در شلمچه
سال ۶۵ بسیاری از فرماندهان و رزمندگان پیشکسوت در جبهه‌ها به شهادت رسیدند. انجام عملیات بزرگی مثل کربلای یک، ۴ و ۵ علت شهادت این رزمندگان بود. حاج یدالله کلهر جانشین لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) هم از شهدای شاخص سال سرنوشت ساز ۱۳۶۵ بود که نهایتاً با شرکت در عملیات کربلای ۵ و بعد از اتمام مرحله اول عملیات، روز یکم بهمن ماه به شدت مجروح شد. آن‌طور که حاج علی فضلی در خاطراتش بیان کرده است، شهید کلهر به دلیل بنیه جسمی خوبی که داشت، مجروحیت سخت را یک روز تاب آورد و نهایتاً بعد از ۲۴ ساعت در بیمارستان به شهادت رسید. شهید کلهر زمان شهادت یک فرزند دختر به نام مریم داشت.
