جوان آنلاین: می‌توان در یک کلمه گفت، مهمترین هدف برگزاری اردو‌های جهادی، سازندگی است، اما این عبارت توضیح دارد. همانگونه که واژه «جهاد» توضیح دارد و آغاز این سازندگی، ساختن خود است. به عبارتی اولین هدف، اردوی جهادی خودسازی است. همانطور که برترین جهادها، جهاد اکبر در معرکه نفس است. این گذر از خود و اجابت حق، بزرگ‌ترین و مقدس‌ترین غنیمتی است که از این سفر برای آدمی می‌ماند. در چند روزی که جهادگران در کنار هم هستند، تذکر و همیاری به یکدیگر در پیمودن پلکان رشد و کمک به سایرین برای ساختن فضای فرهنگی و مذهبی محیط نیز حاصل می‌شود.
در کنار تمام برنامه‌ریزی‌هایی که جهادگران برای خودسازی در اردو‌ها دارند، رسالت بزرگ‌تری هم بر دوش آنان است، آن توسعه فرهنگ محرومیت‌زدایی در بین جوانان و ایجاد روحیه سازندگی و امید در مردم منطقه. یعنی یکی از اولویت‌ها و اهداف اردو‌های جهادی، سازندگی، عمرانی، فرهنگی، علمی و بهداشتی در مناطق مختلف و به خصوص محروم و کم‌برخوردار است.
در اردوی جهادی، دانشجویان با وضعیت زندگی یک منطقه محروم کشور در ابعاد مختلف فرهنگی، اعتقادی، معیشتی و بهداشتی و... آشنا شده و از طریق تلاش مخلصانه برای سازندگی در آن نقطه از کشور در ابعاد مختلف می‌کوشند، خود را ساخته و رضوان الهی را کسب کنند.
اقتصاد مقاومتی و اشتغالزایی در روستا یکی از عرصه‌های جدیدی است که گروه‌های جهادی برای خدمت‌رسانی به مناطق محروم اهتمام به آن را در دستور کار قرار داده‌اند. بسیاری از فعالان جهادی معتقدند، تعریف واژه محرومیت دچار دگردیسی شده است، محرومیت دیگر در برخوردار نبودن از امکانات عمرانی و بهداشتی خلاصه نمی‌شود، بلکه محرومیت عبارت است از برخوردار نبودن از شغل و توانایی کسب درآمد.
گروه‌های جهادی و ترویج اقتصاد مقاومتی
حجت‌الاسلام روح‌الله طاعی، روحانی جهادگری است که همراه با گروه جهادی دانشگاه علوم پزشکی ایلام راهی روستای گوراب این استان شده است.
او علاوه بر اینکه یک کارگاه پرورش قارچ دارد و از فروش محصولات این کارگاه کسب درآمد می‌کند، در جریان سفر‌های جهادی‌اش به مناطق محروم ۱۴کارگاه پرورش قارچ نیز برای روستاییان راه اندازی کرده و به آنها تحویل داده است.
حجت الاسلام طاعی، درباره خدمات جهادی ارائه شده به اهالی روستای گوراب می‌گوید: «طی یک اردوی جهادی ۱۵روزه، مسجد روستا به طور کامل مرمت و بازسازی شد. انجام کار‌ها و تعمیرات جاده منتهی به روستا که وضعیت وخیمی داشت از دیگر فعالیت‌های عمرانی گروه جهادی ما بود. در کنار فعالیت‌های عمرانی، مسائل فرهنگی را هم با جدیت دنبال کردیم، به ویژه کلاس‌های مشاوره با ابتکارات جدید و به صورتی متفاوت برگزار شد.»
این جهادگر روحانی ادامه می‌دهد: «وقتی به روستای گوراب رفتیم، چند پزشک جهادی نیز گروه را همراهی می‌کردند و ضمن توضیح رایگان دارو‌های مورد نیاز مردم، همه روستاییان را به صورت رایگان ویزیت می‌کردند.»
وی با اشاره به نقش گروه‌های جهادی در ترویج اقتصاد مقاومتی، در روستا و اشتغالزایی برای محرومان، خاطرنشان می‌کند: «واضح است، هرجا آب و زمین وجود داشته باشد می‌توان اشتغالزایی کرد و درآمد به دست آورد. با این وجود بسیاری از روستاییان در مناطق محروم، از مهارت‌های لازم برای تولید محصول و فروش آن در بازار برخوردار نیستند. آنها نمی‌دانند چه محصولی را چگونه تولید و در بازار عرضه کنند.»
راه‌اندازی کارگاه‌ها با مدیریت خانوادگی
حجت‌الاسلام طاعی، گریزی به اتفاقات قبلی زده و می‌گوید: «پس از اولین اردوی جهادی که برگزار کردیم، متوجه شدیم رفع مشکل بیکاری در روستا‌های محروم به مراتب مهم‌تر از سایر معضلات است. اگر مردم شغل داشته باشند، همه چیز دارند و اگر شغل نداشته باشند هر آنچه دارند را نیز از دست می‌دهند. از آنجایی که مدت‌هاست یک کارگاه پرورش قارچ را اداره می‌کنم، با همه زیر و بم‌های تولید قارچ آشنا هستم. به همین دلیل به همراه اعضای گروه جهادی تصمیم گرفتیم در اردو‌های جهادی کار پرورش قارچ را به روستاییان علاقه‌مند و واجد شرایط آموزش دهیم. بر همین اساس کار‌ها را شروع کردیم و سعی شد تمام زیر و بم کار آموزش داده شود، تا مردم به مشکل نخورند. تا امروز موفق شده‌ایم ۱۴کارگاه پرورش قارچ در روستا‌های محروم راه‌اندازی کنیم و به روستاییان تحویل دهیم. این کار، زندگی افرادی را که هیچ‌چیزی نداشتند، متحول می‌کند. بعضی از کارگاه‌ها به صورت خانوادگی مدیریت می‌شوند و چند نفر روی آن کار می‌کنند.»
وی با انتقاد از فصلی بودن اردو‌های جهادی عنوان می‌کند: «اردو‌های جهادی باید به صورت دائمی و مستمر در تمام فصول سال برگزار شوند. بسیاری از روستاییان نمی‌دانند، چگونه باید در عرصه اقتصاد مقاومتی فعالیت داشته باشند. اگر ۳ هزار گروه جهادی که در کشور فعال هستند، همگی ترویج اقتصاد مقاومتی را در روستا‌ها دنبال کنند، تحول مهمی در اشتغالزایی و تولید محصولات مختلف رقم می‌خورد.»
این جهادگر فعال به مشکل روستاییان مستضعف در عرصه تولید اشاره کرده و تأکید می‌کند: «در مناطق محروم مردم از نظر مالی بسیار ضعیف هستند و سرمایه‌ای برای احداث کارگاه حتی در حوزه اقتصاد مقاومتی ندارند. درست است که بسیج سازندگی برای راه‌اندازی واحد‌های تولیدی تسهیلات پرداخت می‌کند، اما دریافت تسهیلات نیازمند ضامن است. چیزی که پیدا کردن آن برای روستاییان کار بسیار مشکلی است. باید این گره را به نحوی بازگشایی کرد تا منابع بانکی به دست روستانشینان برسد. اگر این اتفاق بیفتد هدف اصلی جهادگران محقق می‌شود، ما می‌خواهیم هر خانه روستایی یک کارگاه اقتصاد مقاومتی باشد.»
به گفته حجت‌الاسلام طاعی، اگر مسئولان نوع نگاه خود را به مناطق مختلف و به‌خصوص روستا‌های ضعیف و کم برخوردار عوض نکنند، نمی‌توان گامی در جهت رفع مشکلات برداشت. زیرا وقتی یک قانون هم برای شهرنشینان و هم مرفهین و هم روستایی و عشایری به یک صورت تدوین و ابلاغ و اجرا می‌شود، معلوم است گروهی همیشه متضرر خواهند شد.
وی ادامه می‌دهد: «گروه‌های جهادی سعی می‌کنند از هر فرصتی برای خدمات‌رسانی به هموطنان کم‌برخوردار استفاده کنند. اما آنها نمی‌توانند قوانین را تغییر بدهند یا به هر سازمان و نهادی بگویند که چگونه رفتار کنند. یک روستانشین، نمی‌تواند از هیچ رابطه‌ای استفاده کند و ضوابط هم هرگز به نفع آنها نیست.»
روحانی جهادگر معتقد است، مسئولان باید به مناطق مختلف ایران بروند و بدانند بر اساس نیاز‌های هر نقطه می‌توان شرایط خاص آنها را مدنظر داشت.
حجت‌الاسلام طاعی، تأکید می‌کند: روستا‌ها همیشه به عنوان مرکز تولید و مولد بوده‌اند، اما در ایران هر چه بیشتر پیش می‌رویم مشخص می‌شود، محروم‌ترین مناطق هم همین روستا‌ها هستند. این یک سؤال است که چرا باید اینطور شود و چرا یه نقطه هم مولد است و هم محروم!.»
