بازسازی ورزشگاه آزادی در جریان است و از آنجا که سختگیری‌های بین‌المللی برای برگزاری دیدار‌ها شدت پیدا کرده، مسئولان فوتبال احساس خطر کرده و طوری نسبت به اعمال جریمه سنگین هشدار می‌دهند که گویا مردم مقصر فرسودگی زیاد و عدم بازسازی به‌موقع این ورزشگاه هستند.
دیروز جلسه‌ای تحت عنوان «چالش‌های برگزاری مسابقات لیگ قهرمانان آسیا و مقدماتی جام جهانی در ورزشگاه آزادی» با حضور مدیران فدراسیون، مدیران شرکت توسعه و تجهیز و سرپرست ورزشگاه آزادی برگزار شد و برطرف کردن چالش‌ها جهت برگزاری دیدار‌های ملی و باشگاهی در سطح آسیا، اصلی‌ترین محور این جلسه بود. اما این واقعیت را هم ما می‌دانیم و هم افراد حاضر در این جلسه؛ نواقص اساسی ورزشگاه آزادی با یکی، دو جلسه و نشست خبری رفع نخواهد شد.
آزادی، مجموعه ورزشی بزرگی است که طی چند دهه اخیر مورد استفاده رشته‌ها و فدراسیون‌های مختلف قرار گرفته است. با اینکه نقش این مجموعه در ورزش حرفه‌ای و قهرمانی کشورمان بر هیچ کس پوشیده نیست و بار‌ها و بار‌ها میزبان تورنمنت‌های مختلف ورزشی در آن بوده‌ایم، اما چند دهه بی‌توجهی به بازسازی و مرمت مجموعه باعث شده بحران فرسودگی تمام مجموعه آزادی را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این مدت فدراسیون‌های مستقر در آزادی و آن‌ها که به صورت مداوم از سالن‌ها و امکانات مجموعه استفاده می‌کنند، هر یک با کمک وزارت ورزش و سازمان توسعه و تجهیز و البته تلاش و برنامه‌ریزی خود، اقدام به بازسازی سالن یا حتی ساخت امکانات و زیرساخت‌های جدید کرده‌اند، ولی بازسازی ورزشگاه فوتبال آزادی را کسی گردن نگرفت! هرازگاهی حرف از تعمیر سکوها، صندلی‌ها، احیای چمن، بازسازی جایگاه‌ها و از این دست موارد زده شد، اما هر بار پای بی‌پولی وسط آمد. از همه این‌ها مهم‌تر، موضوع بی‌برنامگی و بی‌مسئولیتی افرادی است که به رغم تصدی پست‌های مهم از زیر بار مسئولیت شانه خالی و آزادی را به حال خود رها کردند.
ای‌اف‌سی مدت‌هاست که دیگر با هیچ کشوری شوخی ندارد و قوانین حرفه‌ایش را بدون تبعیض اعمال می‌کند. این واقعیت را حتی تیم‌های عربی متمول نیز درک کرده و به هر شکل ممکن ایرادات مدیریتی و مالکیتی‌شان را برطرف کرده‌اند. بحث مالکیت سرخابی‌ها به نوعی مرتفع و مجوز حرفه‌ای صادر شده، اما فرسودگی ورزشگاه آزادی آنقدر عیان و واضح است که حتی با تعمیرات معمول و تعویض چمن نیز نمی‌توان آن را پنهان ساخت. کنفدراسیون آسیا برای صدور مجوز میزبانی ورزشگاه‌ها چه در لیگ قهرمانان و چه برای بازی‌های ملی، ملاک‌های مشخصی دارد که آزادی بسیاری از آن‌ها را ندارد؛ تعداد مشخص صندلی‌های جایگاه خبرنگاران و VIP، تجهیز جایگاه خبرنگاران به میز و گنجاندن پریز برق به تعداد صندلی خبرنگاران، تأمین برق ورزشگاه از طریق کابل‌های فیبر نوری، استقرار تجهیزات VAR و دوربین روی خط دروازه و استفاده از اسکوربورد‌های حرفه‌ای بخشی از الزامات آسیا هستند. به گفته نبی، عضو هیئت رئیسه فدراسیون، بازرسان کنفدراسیون اوایل شهریور به تهران خواهند آمد و موشکافانه شرایط و امکانات آزادی را مورد بررسی قرار خواهند داد. اگر آزادی به تأیید بازرسان نرسد باید منتظر جریمه ۲۵۰ هزار دلاری و سلب میزبانی از تیم‌ملی و تیم‌های پرسپولیس و استقلال باشیم. ای‌اف‌سی در اجرای الزامات تعیین شده مصمم است و دقیقاً به‌خاطر این مسائل از کره‌شمالی (در جریان انتخابی جام‌جهانی) یک امتیاز کسر کرد.
تا قبل از این سرمان را به VAR و خرید تجهیزات و مجوز حرفه‌ای گرم کرده بودند، ولی حالا هشدار می‌دهند تا خودمان را برای برخورد‌های سخت کنفدراسیون آسیا آماده کنیم. در شرایطی که کشور‌های همجوار و آسیایی تمام فکر و ذکر فوتبالی‌شان درخشش در جهان است، تلخ است که ما سقف آرزوهایمان تعمیر ورزشگاه آزادی باشد و گرفتن تأیید ای‌اف‌سی یک دستاورد بزرگ در کارنامه مدیریتی آقایان محسوب شود.
