جوان آنلاین: روزنامه هم‌میهن در روز‌های گذشته اقدام به انتشار یادداشت توهین‌آمیزی درباره شهادت آیت‌الله رئیسی و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری کرد. ادبیات یادداشت مذکور چنان از ادب و اخلاق اسلامی به دور بود که بیشتر می‌توان آن را مشمئزکننده خواند.
نویسنده این یادداشت که با مدرک تحصیلی‌اش (دکترای عرفان اسلامی) معرفی شده، با بیان شباهت میان شخصیت اصلی کتابی از لئو تولستوی با سید ابراهیم رئیسی به مرگ نابهنگام هر دو اشاره می‌کند و ضمن ایراد تهمت به رئیس‌جمهور شهید می‌نویسد: «ابراهیم رئیسی نیز درست زمانی که غرق در آرزو‌های حتی بزرگ‌تر از ریاست جمهوری بوده ناگهان در اثر سانحه سقوط هلیکوپتر تسلیم مرگ شده و با آرزو‌هایی که در سر داشت، زیر خروار‌ها خاک دفن می‌شود».
همین جملات کافی است تا آرزو کنیم که‌ای کاش نویسنده به جای خواندن هر درسی، اخلاق تحصیل می‌کرد. گفتن از آرزو‌های فردی که نیست، هر چند آن شخصیت سیاسی باشد، نامش تحلیل سیاسی نیست، چون تحلیل در هر حال نیاز به قرائن و شواهد دارد. از سویی چه اصراری است که رئیس‌جمهور شهید شده در مسیر خدمت به مردم را، با ادبیاتی مشمئزکننده، قدرت‌طلب و دنیادوست نیز بی‌توجه به مرگ نشان دهیم؟! چه سودی برای هم‌میهن دارد که پنجه بر چهره شهید بکشد؟ و چه کینه‌ای است که حتی با رفتن او از این دنیا هم به پایان نرسیده است؟
در ادامه یادداشت روشن می‌شود نویسنده، همه را با نگاه دنیاطلبانه می‌سنجد و گویی این دنیاطلبی سخیف در کوزه وجود اوست که این‌گونه برون تراویده است: «پس از مرگ رئیسی نیز به‌نظر نمی‌رسد که کسی از این واقعه پند و عبرتی گرفته باشد. یک روز پس از مرگ آقای رئیسی همه حرف‌ها این است که جانشین او کیست؟»
او البته دروغ می‌گوید و تعمداً مراسم‌های مفصل تشییع برای رئیس‌جمهور فقید با حضور مردم و مسئولان را نادیده انگاشته است و بعد هم فرایند ثبت‌نام از کاندیداهای انتخابات را «سیرک» می‌نامد و می‌نویسد: «به همین منظور سیرکی تقریباً خنده‌آور از ضعیف‌ترین و بی‌کفایت‌ترین افراد (به جز تنی چند) به سالن وزارت کشور هجوم می‌آورند تا مالک سمت و صندلی خالی رئیسی شوند.» توصیف دموکراسی با این ادبیات زننده، بیشتر از آنکه نشان‌دهنده اتفاق رخ داده در بیرون باشد، درون نویسنده را نشان می‌دهد که چگونه است و این در کلمات بروز و ظهور می‌یابد.
مگر ایشان نمیخواست دلار رو ۵۰۰۰ تومان بکند؟ 
