جوان آنلاین: تابستان آمد و دغدغه پدر و مادر‌ها برای پر کردن اوقات فراغت بچه‌ها هم شروع شد. وقتی از اوقات فراغت صحبت می‌کنیم، یعنی زمان‌هایی را که کار ضروری نداریم به کار‌های نشاط آور و مفید اختصاص بدهیم. اصلاً اوقات فراغت یعنی کاری نداشته باشی انجام بدهی، ولی ظاهراً در عصر ماشین و زندگی کالایی، معنی «اوقات فراغت» تغییر یافته است. می‌پرسید چگونه؟
مقداری به عقب‌تر برگردیم، مثلاً به ۳۰ یا ۴۰ یا ۵۰ سال قبل؛ وقتی تابستان از راه می‌رسید بچه‌ها فارغ از غوغای جهان، چند ماهی با دل سیر استراحت می‌کردند و به آنچه دوست داشتند می‌پرداختند و خبری از دفتر و قلم و مشق و رنج نبود. معمولاً به محل کار پدر یا یکی از بزرگ‌تر‌های فامیل می‌رفتند و اگر دل‌شان می‌خواست مشغول می‌شدند و می‌شد هم فال و هم تماشا. هم از کاری که می‌کردند لذت می‌بردند و هم آداب معاشرت و نحوه زندگی در جامعه را یاد می‌گرفتند. دختر‌ها هم همین طور یا پیش اقوام خیاطی یاد می‌گرفتند یا در خانه تمرین آشپزی می‌کردند و در بهترین حالت کتاب می‌خواندند. خلاصه آنکه ماشینی بار نمی‌آمدند و رسم زندگی را می‌آموختند. اما امروز چه؟! بچه‌ها تا از مدرسه رها می‌شوند گیر انواع کلاس‌های رنگارنگی می‌افتند که پدر و مادر‌ها از سر چشم و هم‌چشمی برای‌شان مهیا می‌کنند. انگار در حال تربیت روبات یا ماشین هستند که صرفاً به انواع زبان‌ها و حرکات نمایشی مجهز باشند و غالباً نیز از چگونگی زیست در اجتماع بی‌بهره هستند یا حداقل زمانی که وارد جامعه می‌شوند از پس کارهای‌شان برنمی‌آیند و نهایتاً نیز با انواع و اقسام تنگنا‌های روحی مواجه می‌شوند. خودمان را به خاطر بیاوریم. چند نفر از ما تابستان به کلاس زبان رفتیم و در آخر هم هیچ کدام‌مان نتوانستیم به واسطه کلاس‌های تابستانی زبان دوم یاد بگیریم و در نهایت برمی‌گشت به علاقه خودمان که آیا دوست داریم و ضرورتی برای یادگیری زبان دوم وجود دارد یا خیر!
این روز‌ها بسیاری از بچه‌ها یا درگیر گیم و گوشی و تبلت و فیلم دیدن هستند یا با والدین خود پاساژگردی می‌کنند. پدیده خرید اعتیادگونه پوشاک در برخی خانواده‌ها به تفریح و اوقات فراغت تبدیل شده است. موضوعی که نه تنها یکی از مصادیق اسراف در جامعه محسوب می‌شود، بلکه اتفاقاً چنین روندی برای بچه‌ها نتایج تربیتی بدی هم خواهد داشت. همه این‌ها را گفتیم که تأکید کنیم بحث اوقات فراغت بسیار اهمیت دارد. فراغت ارتباط بسیار نزدیکی با شادی دارد. کودک شما با بازی، سرگرمی و اوقات فراغت به رشد شخصیتی در سنین ابتدایی زندگی خود می‌رسد. نوجوان شما در ایام فراغت هیجانات بیشتری را تجربه می‌کند. او به دنبال این است که کار‌های مهیج‌تری انجام بدهد و در نتیجه لذت بالاتری از زندگی خود ببرد. او در این دوران توانایی کمتری برای آینده‌نگری دارد، پس شما هم دائماً او را درگیر آینده نکنید. برای آنکه نیاز به کسب لذت بیشتر در نوجوان به شیوه سالمی ارضا شود، در این دوران تلاش کنید برنامه‌های مفرح بیشتری را برای خانواده در نظر بگیرید.
البته که زمان فراغت زیاد هم خوب نیست. بر اساس نتایج یک مطالعه، افراد اگر روزانه بیش از هفت ساعت وقت آزاد داشته باشند، کمتر خوشحال و راضی هستند. از سویی گفته می‌شود کمبود ساعات فراغت در روز به بروز استرس بیشتر و رفاه ذهنی کمتر منجر می‌شود. درواقع درحالی که داشتن زمان آزاد بسیار کم، بد است، داشتن اوقات فراغت بیشتر نیز همیشه خوب نیست. به صورت دقیق‌تر افرادی که سه ساعت و نیم اوقات فراغت داشتند از بالاترین میزان رضایت و احساس سلامت برخوردار هستند.
اجازه بدهیم اوقات فراغت با همان معنای اصیل و نابش برای بچه‌های‌مان بماند. از فرزندتان برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه گذراندن اوقات فراغتش سؤال بپرسید و اجازه دهید او برای این مسئله تصمیم بگیرد.
