جوان آنلاین: در روز‌هایی که فوتبالی‌ها به سبب جلوگیری از ورود خودرو‌های لوکس‌شان حسابی سروصدا به راه انداخته‌اند و بزرگ و کوچک‌شان در رسانه‌ها با ادعا‌های واهی سعی دارند خود را محق دریافت چنین پاداش ناحقی نشان دهند، شاهد هستیم که ورزشکاران مدال‌آور و افتخار‌آفرین ایران باز هم مثل همیشه بابت عدم رسیدگی‌ها و بی‌توجهی‌ها گلایه دارند و باز هم مثل همیشه فریاد اعتراض آن‌ها به جایی نمی‌رسد.
در میان این همه اعتراض کیومرث هاشمی، وزیر ورزش دیروز تمام‌قد پشت فوتبالی‌ها درآمد و حتی رئیس دیوان عدالت اداری را مخاطب قرار داد که ملاحظه فوتبال و فوتبالی را بکنند. چنین اظهارنظری آن‌هم از سوی شخص اول ورزش کشور تنها یک چیز را ثابت می‌کند و آن اینکه کل ورزش کشور در فوتبالی خلاصه می‌شود که هیچ آورده‌ای برای ایران طی سال‌های گذشته نداشته است.
فوتبال بی‌پاداش نتیجه نمی‌گیرد!
این روز‌ها شاهد هستیم که برخی فوتبالی‌ها تحت سایه همین حمایت‌های بی‌جا با وقاحت تمام عنوان می‌کنند که جلوگیری از ورود خودرو‌های لوکس توسط بازیکنان تیم ملی روی نتیجه‌گیری این تیم در جام ملت‌ها تأثیر می‌گذارد. بیان چنین حرفی از زبان یک مربی که اتفاقاً تیم امید ایران با هدایت او هم در مرحله اول مسابقات کسب سهمیه المپیک حذف شد و هم با شکست مقابل هنگ‌کنگ در بازی‌های آسیایی هانگژو از گردونه این مسابقات کنار رفت، اظهارات چند روز قبل میرشاد ماجدی، عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال را تأیید می‌کند که گفته بود: «بازیکنان به‌خاطر قولی که گرفتند برای شادی دل مردم بازی کردند.» یعنی اینکه فوتبالی‌ها تنها برای پول و پاداش به میدان می‌روند، آن‌هم نه هر پاداشی، بلکه پاداش‌های آنچنانی و اگر بنا باشد پاداش نگیرند آن وقت می‌روند و می‌بازند. هرچند که با گرفتن پاداش و حقوق‌های میلیاردی هم این جماعت همیشه بازنده جز شکست چیزی عاید ورزش ایران نکرده و نمی‌کنند.
واقعیت این است که فوتبال بیت‌المال‌خور ایران اینقدر وقیح شده که حتی در اوج فساد، زد‌وبند، دلال‌بازی و انواع و اقسام جعل سند توقع دارد نگاه متفاوتی نسبت به بقیه به آن شود. در‌حالی‌که همین فوتبال وقتی مشعل بازی‌های آسیایی یا مشعل بازی‌های المپیک به عنوان بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش آسیا و جهان روشن می‌شوند تا زمان خاموش شدن این دو مشعل هیچ تأثیری بر ارتقای ورزش ایران ندارد.
فوتبال در المپیک و آسیایی کجاست؟
برای درک بهتر این مسئله بد نیست به بخش‌هایی از حرف‌های افشین فرزام، سرمربی تیم ملی قایقرانی ایران توجه کنیم. او که شاگردانش در باز‌های آسیایی خوش درخشیدند و مدال‌های رنگارنگ کسب کردند تا نقش مؤثری در ارتقای جایگاه ایران در جدول رده‌بندی بازی‌های آسیایی داشته باشند، می‌گوید: «در خصوص این حکم دیوان عدالت اداری من نمی‌توانم نظری بدهم، زیرا در زمینه موضوعات حقوقی صاحب‌نظر نیستم، اما در هر صورت به نظرم دادن پاداش در ورزش کشورمان باید طبق منطق و قوانین عادلانه‌ای باشد. اگر پاداش‌ها به ورزشکاران در رشته‌های مختلف عادلانه باشد، قطعاً باعث افزایش انگیزه ورزشکاران و جذب استعداد‌های جدید به رشته‌های مختلف می‌شود. وقتی بحث بازی‌های آسیایی و المپیک پیش می‌آید، عملاً فوتبال هیچ تأثیری در جدول مدالی برای ورزش کشورمان ندارد و این رشته‌های دیگر هستند که همواره آبروداری و برای ایران افتخارآفرینی کرده‌اند. وقتی ورزشکاران رشته‌های دیگر اختلاف پاداش‌ها را می‌بینند قطعاً دلسرد می‌شوند.»
فوتبالی‌ها می‌گویند ما با بقیه رشته‌ها متفاوت هستیم و نباید نگاهی که به بقیه رشته‌ها می‌شود به ما هم شود! جالب اینکه برای صعود به جام جهانی که طی دو دوره گذشته و در دوره‌های پیش‌رو با توجه به افزایش تیم‌ها مثل آب خوردن شده و اصلاً قابل مقایسه با سختی و دشواری کسب سهمیه المپیک نیست بر سر ورزش کشور و مردم منت می‌گذارند و مدعی هستند کار خارق‌العاده‌ای انجام داده‌اند.
باید ملاحظه فوتبال را بکنند
در این میان جای تأسف دارد که وزیر ورزش همصدا با فوتبالی‌ها از دیوان عدالت اداری می‌خواهد ملاحضاتی را در نظر بگیرد. چنین اظهارنظری از سوی کیومرث هاشمی ثابت می‌کند که مسئولان ورزش کشور تا چه میزان فوتبال‌زده هستند که حتی حاضر نیستند جلوی این حق‌خوری واضح و این باج‌سبیل به یک تیم شکست‌خورده و تحقیر شده را بگیرند.
کیومرث هاشمی در حرف‌های خود از نگرانی مردم صحبت کرده و عنوان می‌کند که مردم نگران وضعیت تیم ملی هستند. وزیر ورزش بدون اشاره به نگرانی واقعی مردم می‌گوید: «در گذشته هیئت وزیران محبت کردند و زحمت کشیدند تا مجوز واردات خودرو صادر شود، اما پس از چند سال لغو آن نگرانی‌هایی را در آستانه جام ملت‌ها ایجاد کرده است. خدمت مظفری، رئیس دیوان عدالت اداری هم گفتم ملاحظات این‌چنینی را در نظر بگیرید. البته دولت مصمم است شرایطی را فراهم کند تا در تمام رشته‌ها این مشکل حل شود و ظرفیت‌های جدیدی هم برای سایر قهرمانان در نظر گرفته شود تا دغدغه‌هایی که باعث گلایه‌مندی آن‌ها شده، برطرف شود.»
اینکه کیومرث هاشمی از کدام دغدغه مردم حرف می‌زند، سؤالی است که باید از خود او پرسید، اما آنچه مشخص است و همه می‌دانیم این است که دغدغه مردم این روز‌ها بدون تردید وارد کردن خودروی لوکس توسط فوتبالیست‌های بیت‌المال‌خور نیست، حالا می‌خواهند نتیجه بگیرند یا نگیرند.
یک چیز هم در این میان مشخص شد و آن اینکه دغدغه وزیر ورزش، نه آن ۱۵ فدراسیون بدون رئیس و نه پاداش پای سکوی مدال‌آوران و نه به قول افشین فرزام جایگاه ایران در رتبه‌بندی بازی‌های آسیایی یا المپیک نیست. کیومرث هاشمی فقط دغدغه فوتبال دارد و بس و این یعنی فاتحه ورزش کشور را با این وزیر باید خواند.
