سرویس ایران جوان آنلاین: حالا دیگر همه ایران با گروه‌های جهادی و خدماتشان در مناطق کم‌برخوردار و محروم آشنا هستند. گروه‌هایی که قالب اصلی آن‌ها را جوانان تشکیل می‌دهند و با حضور در اردو‌های جهادی، خدمت بی‌منت را تعریف می‌کنند. وقتی اردو‌های جهادی، نام طرح‌های هجرت ۳ را به خود گرفت، علت این نامگذاری طبق فرموده مقام معظم رهبری «انقلاب فرهنگی» عنوان شد که از وظایف اصلی نسل سوم انقلاب است. چنانکه از انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به عنوان طرح‌های هجرت اول و دوم یاد می‌شود. به سراغ محمدحسین سیف‌الهی مسئول گروه جهادی محبین‌الائمه می‌رویم تا در گفت‌وگویی در مورد فعالیت‌های این گروه‌ها و نوع خدمات‌رسانی آن‌ها به مناطق محروم بیشتر آگاه شویم.
از چه زمانی و چطور گروه جهادی محبین‌الائمه تشکیل شد؟
گروه ما در سال ۸۱ رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. ما در ابتدا تحت لوای گروه «آل یاسین» فعالیت می‌کردیم. با افزایش تعداد نفرات این گروه به ۲۵۰ نفر و با مشورت با سرپرست گروه، برای افزایش بهره‌وری، گروه «محبین الائمه» را با حدود ۵۰ عضو تشکیل دادیم.
آیا اصلاً از تاریخچه تشکیل گروه‌های جهادی و اولین گروهی که تشکیل شد، خبر دارید؟
تا جایی که بنده اطلاع دارم و از دوستان سؤال کرده‌ام این دوره‌ها از دوران شهید رجایی کلید خورده است و همین قضیه منجر به تأسیس وزارت جهاد سازندگی شد. این وزارتخانه در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی با وزارت کشاورزی ادغام شد و به وزارت جهاد کشاورزی تغییر نام داد. اما اینکه کدام گروه برای اولین بار به صورت امروزی به مناطق محروم رفت دقیقاً مشخص نیست. در حال حاضر اردو‌های جهادی توسط طلاب و دانشجویان بسیجی و به نام‌های مختلف در قالب اردو‌های جهادی برگزار می‌شود.
وقتی گروهی تشکیل می‌شود، از همان ابتدا اهداف خاصی برای آن تعریف می‌شود یا در طول حرکت به این نتیجه می‌رسند که باید چه کاری را انجام دهند؟
تمام گروه‌ها یک هدف ظاهری دارند که همان خدمت‌رسانی به مناطق محروم است. چه از لحاظ فرهنگی، چه از لحاظ عمرانی یا بهداشت و درمان و...، اما هر گروه، هدف پشت پرده‌ای هم دارد که در نگاه اول به چشم نمی‌آید و آن خودسازی و پیدا کردن خودِ واقعی افراد توسط خودشان است. من با دوستان زیادی در اردو‌های مختلف شرکت کرده‌ام. این را از صمیم قلب عرض می‌کنم که خودسازی، یکی از اولین نقاط مشترک همه جهادگران حین خدمت‌رسانی به هموطنان نیازمند است. یعنی نباید فکر کنیم جهادگر با حضور در این گروه‌ها کاری می‌کند یا چیزی از دست می‌دهد بلکه بچه‌ها وقتی در کنار هموطنانی هستند که به کمک آن‌ها نیازمندند، قبل از هر چیز خودشان را پیدا می‌کنند؛ و اگر باور کنیم برای خداشناسی باید از خودشناسی شروع کنیم، آن وقت به ارزش گروه‌های جهادی و اردو‌هایی که می‌روند پی می‌بریم.
اولویت کار شما در اردو‌های جهادی چیست؟
هم عمرانی است، هم فرهنگی. شاید ما کار عمرانی بیشتری انجام دهیم، اما کار عمرانی ما هم به نوعی کار فرهنگی است. ما مسجد می‌سازیم و مسجد پایگاهی فرهنگی است. به سراغ ساخت خانه عالم می‌رویم یا در جا‌هایی که بچه‌ها نیاز به کمک‌درسی و مشاوره دارند حتماً از کارشناسان این حوزه استفاده می‌کنیم تا به آن‌ها کمک کنند.
شناسایی مناطق محروم چگونه صورت می‌گیرد؟ آیا شرایط خاصی دارد؟
ابتدا منطقه توسط خود اهالی آن، دوستان یا موارد دیگر به ما معرفی می‌شود. سپس عده‌ای از بچه‌ها به عنوان پیشقراول برای شناسایی محل به منطقه می‌روند. از آنجایی که در کار عمرانی، اولویت ما مسجد‌سازی است، اولین شرط این است که آن منطقه مسجد نداشته باشد، اما اهالی هم بیکار ننشسته باشند و کلنگ ساخت مسجد را زده باشند. در واقع اولویت با مناطقی است که مسجدشان حدوداً ۳۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
آیا در انتخاب جهادگران به خصوص برای حضور در اردو‌ها گزینشی عمل می‌کنید؟
ما به هیچ عنوان چنین کاری نمی‌کنیم و چیزی به نام فیلترینگ و گزینش نداریم و هر کسی اعلام آمادگی کند می‌تواند با ما همسفر شود؛ چراکه خیلی از افراد هستند که هنوز نمی‌دانند کار جهادی یعنی چه و در بسیج هم عضو نیستند یا حتی دید مذهبی ندارند، اما وقتی که وارد کار می‌شوند و جوّ گروه را می‌بینند کاملاً متحول می‌شوند. ما الان در گروه دوستان زیادی داریم که اولین بار فقط برای تجربه کردن و مناطق محروم را دیدن با ما همسفر شدند، اما حالا یکی از فعال‌ترین افراد هستند.
چرا مسجد در اولویت کارهایتان است؟
چون مسجد متولی ساخت ندارد، اما حمام و خانه بهداشت متولی دولتی دارد. ضمن اینکه ما معتقدیم کار فرهنگی فقط در مسجد جواب می‌دهد. بار‌ها دیده‌ایم بسیاری از مبلغان به مناطق محروم می‌روند تا کار فرهنگی انجام دهند، اما به نتیجه واقعی نمی‌رسند، چون کار‌ها را در مسجد پیش نبرده‌اند.
هزینه گروه و سفرهایتان چطور تأمین می‌شود؟
گروه بودجه ثابتی ندارد. بچه‌ها به دنبال بانی خیر می‌گردند و از محل همین کمک‌ها، تمامی هزینه سفر و ساخت مسجد تأمین می‌شود. ما قبل از اینکه به سراغ بانیان برویم، طرحی از پروژه‌ای که در پیش داریم تهیه می‌کنیم و عکس‌های کار‌های قبلی را هم ضمیمه آن می‌کنیم. این دیگر بستگی به بانی دارد که چقدر بخواهد در کار حضور داشته باشد.
بسیج و سپاه هم در کنارتان برای کمک مالی حضور دارند؟
بله، هزینه مسجدی که سال قبل ساختیم در حدود ۲۰۰ میلیون تومان بود که از جا‌های مختلفی جمع‌آوری شد، اما بیشترین کمک را سپاه و بسیج به ما کردند.
بعد از ساخت‌وساز‌ها و کمک به منطقه‌ای، دوباره به آنجا می‌روید تا ببینید آیا کارهایتان به نتیجه رسیده است؟
بله، به عنوان مثال در یکی از روستا‌های باغ ملک در شمال خوزستان مسجدی ساختیم. چند وقت پیش که سفری به آنجا داشتیم، دیدیم خود اهالی نمای مسجد را هم سنگ کرده‌اند و مسجد کاملاً فعال است.
آیا شده جهادگری برای حضورش در اردو‌ها درخواست وجه کند؟ یا گروه بعد از اتمام کار در منطقه‌ای بحث مالی را پیش بکشد؟
اصولاً فلسفه اردو‌های جهادی با دریافت هزینه مغایرت دارد. هدف ما به هیچ وجه مادی نیست. به همین خاطر هیچ وقت و هیچ جا چنین اتفاقی نیفتاده است. هدف اردو‌های جهادی فقط و فقط رضای خداست. اردوی جهادی جایی است که یک عده جوان یکدست دور هم جمع می‌شوند و کاری انجام می‌دهند که رضای خدا در آن است. اردوی جهادی تنها جایی است که شاید بتوان خلوص جبهه را در آن یافت. به جوان‌ها توصیه می‌کنم اگر جایی اردوی جهادی سراغ دارند برای یک بار هم که شده امتحان کنند، مطمئن باشند ضرر نمی‌کنند.
