انتشار يك ويدئوي جديد از اميرحسين مقصودلو معروف به امير تتلو موج جديدي از حاشيه‌ها را رقم زده است؛ حواشي‌اي كه بخش زيادي از آن به كارنامه زيرزميني و پر از سوءتفاهم او مربوط مي‌شود. «امير تتلو(اميرحسين مقصودلو) از آهنگ جديدش با عنوان «انرژي هسته‌اي» رونمايي كرد. او در صفحه شخصي فيس‌بوكش در اين‌باره نوشت: «اميدوارم تونسته باشم تأثير مثبتي در اين راه گذاشته باشم.» اين بخشي از متن خبري بود كه چند روز پيش به سرعت در فضاي مجازي و در ميان سايت‌هاي خبري و بخش‌هاي خبرخوان خبرگزاري‌ها منتشر شد. انتشار ويدئويي با محوريت دفاع از گفتمان «مقاومت و ايستادگي» در موضوع هسته‌اي با خوانندگي اميرحسين مقصودلو كه او را با نام امير تتلو مي‌شناسند.
درست در روزهايي كه مسئله هسته‌اي بخشي از دوقطبي «هسته‌اي - معيشت» شده بود، تتلو كه پيش از آن او را به عنوان يك رپر با كليپ‌هاي عجيب و بعضاً مسئله‌دار در ميان افكار عمومي مي‌شناختند، اين بار ترانه‌اي را اجرا كرده بود كه در دوقطبي «هسته‌اي - مقاومت» ديده مي‌شد؛ اتفاقي عجيب و باورنكردي پيش آمده بود. موسيقي رپ را معمولاً به عنوان يك موسيقي اعتراضي مي‌شناسند كه نسبت به سيستم معترض است، اين ژانر موسيقي در ايران از مسير اصلي‌اش خارج شده است، اما گويا اين بار امير تتلو اين ترانه را براي اعتراض به قدرت‌هاي جهاني كه بناي تعيين تكليف براي مردم ايران دارند، انتخاب كرده است، انتخابي واقعي از آنچه كاركرد موسيقي «رپ» در كشوري به نام ايران در شرايط خاص موقعيت جهاني خوانده مي‌شود. سال‌ها پيش رسانه‌هاي موسوم به جريان اصلي در امريكا و... تا حدي موفق شدند كه با ورود دادن برخي رپرهاي جعلي، بخش قابل‌توجهي از سردمداران رپ را كه از معترضان سياست‌هاي آنها بودند، به حاشيه برانند و تفسيري جديد با محوريت ترانه‌هاي خنثي يا صرفاً عاشقانه و بعضاً هجو را جايگزين نمونه رپ اعتراضي كنند. پراكنده‌گويي بر بخش تغييريافته موسيقي رپ مسلط و كمتر ترانه‌اي با اين فرم يافت شد كه محتوايي درخور و قابل ملاحظه داشته باشد. اين فضا در ايران به تأسي از همان بخش منحرف و رسانه‌اي شده رپ شكل گرفت. اما آيا اين گزاره واقعيت دارد كه برخي در ايران بناي تغيير اين مسير و بازگشت به گونه واقعي و اعتراضي رپ را دارند؟ در گذشته ترانه‌هايي با محتواي خاص و عجيب تتلو براي او روزهاي پرحاشيه‌اي را رقم زده بود و حالا اين حاشيه‌ها با خواندن ترانه «انرژي هسته‌اي» روي ناوشكن دماوند به فراتر از خود او كشيده شده و پاي چند ارگان نظامي مانند ارتش نيز به ميان كشيده شده است. ترانه جديد تتلو محل قضاوت‌ها شده است. افكار عمومي در شبكه‌هاي اجتماعي به چند دسته تقسيم شده‌اند؛ برخي او را مزدور مي‌خوانند، برخي از او تقدير مي‌كنند و برخي با اشاره به گذشته او ورودش به اين عرصه را تقبيح مي‌كنند و برخي ديگر نيز از قرار گرفتن او در آغاز يك مسير جديد سخن مي‌گويند.
شايد ترانه‌هاي بعدي اين خواننده كه يكي از مشهور‌شده‌هاي موسيقي زيرزميني در ايران است، تكليف را مشخص كند كه آيا او متحول شده است يا نه؟ شايد هم قبول احتمالي تحول به چيزي فراتر از چند ترانه نياز داشته باشد. درست در زماني كه تصاوير محفلي، برهنه و نيمه‌برهنه او مدت‌ها در شبكه‌هاي غيررسمي و موتورهاي جست‌وجو در حال چرخش بوده است، جز تحولي محسوس در مدل زيست اجتماعي او، اين تغيير مسير را باورپذير نمي‌كند. شايد هم نيازي به اين همه بررسي نباشد و احتمالاً قضاوت‌ها درباره او كاملاً قطعي شكل گرفته باشد. به هر حال به‌‌رغم اينكه برخي از طرفداران گفتمان مقاومت و پايداري حضور او را پذيرا نيستند، اما صرفاً ويدئوي جديد او و نه همه كارنامه او با نظر نسبتاً مثبت وحيد يامين‌پور، پيام فضلي‌نژاد، محسن پيرهادي، حامد زماني و... كه از شخصيت‌هاي جوان مدافع گفتمان ايستادگي هستند، مواجه شده است. به هر حال همه در يك پرسش و ابهام درباره اميرحسين مقصودلو(امير تتلو) اتفاق نظر دارند؛ آيا تتلو عوض شده است؟ آيا ترانه او يك تغيير مسير است؟ آيا تغيير مسير او در افكار عمومي پذيرفتني خواهد بود؟
