بر اساس اصلاحات قانون اساسي كه پادشاه اردن در سال ۲۰۱۱ميلادي تصويب كرد، دولت كنوني فايض طراونه نخست وزير اردن نيز بايد حداكثر ظرف يك هفته استعفا دهد. با توجه به اينكه هنوز تاريخ انتخابات آتي تعيين نشده است لذا انحلال پارلمان و استعفاي دولت اردن مي‌تواند موجب خلأ سياسي در كشور شود.
به نظر مي‌رسد پادشاه اردن با انحلال پارلمان خواسته جديت خود را به مخالفان در تأمين خواسته‌هاي آنها نشان دهد، اين در حالي است كه توسل مخالفان به برگزاري تظاهرات خياباني حاكي از نااميدي آنها براي رسيدن به مصالحه و توافق از طريق گفت‌وگو و مذاكره است. به خصوص آنكه قانون جديد انتخابات و اصلاحات صورت گرفته نتوانسته است رضايت آنها را جلب كند. هرچند در شيوه جديد انتخابات تعداد نمايندگاني كه قرار است در بعد ملي به مجلس راه يابند افزايش مي‌يابد، اما پادشاه هم تعداد نمايندگان مجلس را از ۱۲۰ به ۱۵۰ تن افزايش داده است. لذا از ديد مخالفان اين افزايش موجب كم اثر شدن تأثير بالقوه منتخبان جديد خواهد شد. از آن گذشته مجلس علياي اردن هم ۶۰ عضو دارد كه همگي از سوي پادشاه منصوب مي‌شوند. با چنين شيوه‌اي مجلس كماكان فرمانبردار حكومت خواهد بود. به همين سبب اخوان‌المسلمين و گروه‌هاي مخالف خواهان تحريم اين انتخابات هستند كما اينكه انتخابات سال ۲۰۱۰ را نيز تحريم كردند. شعارهايي كه تظاهركنندگان مطرح كردند نشان مي‌دهد هنوز اصلاحات فرمايشي دولت با خواسته‌ها و مطالبات آنها فاصله زيادي دارد چنان كه در پارچه‌نوشته‌هايي كه معترضان در دست داشتند نوشته شده بود: «اصلاحاتي كه ما خواستار آن هستيم به اين شرح است؛ قانون انتخاباتي دموكراتيك، تغييرات در قانون اساسي، دولت منتخب، نظام سياسي مستقل، دادگاه قانون اساسي، مبارزه كارآمد با فساد و عدم دخالت دستگاه‌هاي امنيتي در تصميمات سياسي.»
از زماني كه جرقه انقلاب‌هاي مردمي در تونس زده شد و سپس به ديگر كشوهاي عربي سرايت كرد، هر يك از اين كشورها فوراً دست به كار شدند تا شايد از تسري اين انقلاب‌ها و قيام‌ها بر كشور خود جلوگيري كنند. سرعت تحولات در برخي از كشورها به حدي بود كه اجازه رفورم و اصلاحات را نداد اما در برخي ديگر از جمله اردن از همان ابتدا بنا بر اين گذاشته شد كه از طريق رفورم و اصلاحات به مطالبات پاسخ داده شود تا از تسري موج خيزش‌هاي مردمي جلوگيري شود. شايد علت اتخاذ اين رويكرد به لحاظ نقش و جايگاه ويژه اردن به خصوص در ارتباط با بحران فلسطين و تأثير آن بر امنيت رژيم صهيونيستي بود. به هر حال مسئله‌اي كه الان مطرح است اين كه اين رويكرد با هر انگيزه‌اي كه اتخاذ شده باشد الان به بن‌بست رسيده است و اخوان‌المسلمين اردن به تأسي از همتايان خود در مصر به بسيج مردمي متوسل شده و طرفداران خود را به خيابان‌ها كشانده است و اين رويكرد ضمن اينكه مي‌تواند اردن را وارد تونل تاريك سازد، در عين حال آثار آن بر سرزمين‌هاي اشغالي به خصوص كرانه باختري نيز محسوس خواهد بود. به خصوص آنكه جرقه تظاهرات مردمي در اين منطقه نيز از چند هفته پيش زده شده است.
