جوان آنلاین: خشونت نیروهای تحریرالشام تحت عنوان دولت موقت در قبال مردم در لاذقیه و طرطوس در ساحل غربی سوریه که منجر به کشته شدن ۴۰۰ نفر طی سه روز شد، تصویری روشن از ماهیت رژیم جدید در دمشق را برای جهانیان نمایان کرد.
به گزارش تسنیم، در گام نخست ترکیه و قطر از چند سال قبل با ارائه مشوریت‌هایی در جهت سفیدشویی «ابومحمد جولانی»، این سرکرده القاعده کرده بودند تا وی را متفاوت از دیگر تروریست‌های تکفیری نشان دهند و این ایده را منتقل نمایند که وی دارای تفکراتی جدید است.
در وهله دوم تحولات اخیر در ساحل غربی سوریه نشان داد که ابومحمد جولانی، سرکرده تروریست‌های تحریرالشام هرچند کراوات می‌بندد ولی در لاذقیه نیروهایش همانند یک دولت عمل نمی‌کنند و همچنان به مثابه گروهی تروریستی تکفیری دست‌کم ۳۱۱ غیرنظامی را به دلایلی مذهبی به قتل رساندند. درحالی که خیلی از افراد کشته شده ارتباطی با حکومت سابق نداشتند، ولی عناصر تحریرالشام به شکلی بدوی مردم را در خیابان‌ها اعدام و جنازه‌ها را در ملاءعام رها کردند.
در وهله سوم حملات وحشیانه به علوی‌ها در لاذقیه برای دیگر گروه‌های سیاسی در سوریه این پیام را دارد که تحریرالشام و دیگر گروهک‌ها همچون گروه ترکستانی، احرارالشام و الشیشانی به این سادگی از قدرت دست نخواهند کشید. به عبارت دیگر آنچه به عنوان روند انتقالی و گفت‌و‌گو‌های سیاسی سوریه نامیده می‌شود، حرکتی نمایشی است و تروریست‌های تکفیری قدرتی را که با سلاح به دست آورده‌اند با هیچ گروهی شریک نخواهند شد.
در وهله چهارم، میزان ادوات و نیرویی که توسط دولت موقت دمشق به ساحل غربی گسیل شد، نشان داد که دولت موقت جولانی بیش از آنکه قصد داشته باشد یک درگیری محدود را مهار کند، به دنبال نشان دادن چنگ و دندان به دیگر اقوام به ویژه کرد‌ها و دروزی‌ها است. درواقع تحریرالشام نگران است که اعتراضات در لاذقیه به دیگر مناطق نیز سرایت نماید و با توجه به شرایط اقتصادی، مشکل دیگر فقط قومی یا زبانی نیست و در استان‌های سنی نشین هم وضعیت اقتصادی و اجتماعی بغرنج است.
هرچند دولت موقت سوریه طرف‌های خارجی را به دست داشتن در ناآرامی‌های در لاذقیه متهم کرده و به طور روشنی در رسانه‌هایشان از ایران و محور مقاومت در این زمینه نام برده است، اما کارشناسان نظر دیگری دارند.
اعتراضات در لاذقیه بیشتر از آنکه به مباحث هویتی در سوریه مرتبط باشد در ارتباط با وضعیت اقتصادی در سوریه است و منشاء اعتراضات در هفته‌های گذشته اخراج و عدم پرداخت حقوق کارکنان دولتی بود.
با وجود وعده‌های متعدد کشور‌های عربی هنوز کمک واقعی به دولت موقت سوریه داده نشده و این کشور با مشکلات جدی اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند. ترکیه نیز بیشتر از آنکه به دنبال کمک مالی به سوریه باشد به دنبال منافع تجاری و فروش کالا‌های ترک است و نمی‌توان امید زیادی به این کشور برای کمک به بازسازی داشت.
در پایان باید تاکید کرد که تحولات در ساحل غربی نشان داد که با وجود حمایت‌های ناتو کشور‌های عرب از دولت جدید دمشق، اما بعید است که تروریست‌ها بتوانند سوریه را با همه مسائل به ویژه در زمینه اقتصادی و اجتماعی اداره نماید. نکته اینجاست که در هیئت حاکمه جدید سوریه نیز نشانه‌ای از مدیریت عقلانی دیده نشده و با توجه به ماهیت تروریستی و تکفیری‌شان تنها زبان زور را درک می‌کنند.
