جوان آنلاین: در بسیاری از استان‌های ایران صنایعی وجود دارند که هر کدام از آنها می‌توانند، چرخ‌های اقتصاد را به حرکت در آورده و مشاغل زیادی به وجود بیاورند. شهرستان «سردرود» آذربایجان شرقی از جمله مناطقی است که روزگاری صنعت تابلوفرش‌بافی‌هایش زبانزد بود و کم کم این هنر می‌رفت که به دست فراموشی سپرده شود. امنا با ورود بسیج سازندگی و حمایت‌هایی که از هنرمندان این عرصه کرد، حالا دوباره «سردرود» به واسطه تولیدات فاخر و تابلوفرش‌های منحصربه‌فردش، نه تنها نامش را در ایران بلکه در دیگر کشور‌ها نیز سر زبان‌ها انداخته است.
آقای «سید باقر اسحاقی سردرود» در منطقه سردرود در نزدیکی شهر تبریز به دنیا آمد. از آنجایی که هنر بیشتر ساکنان این منطقه در عرصه تولیدات فاخر صنایع دستی ایران بود، به یکی از آنها علاقه‌مند شد و به هنر تابلو فرش بافی روی آورد و در نهایت با تأسیس گروه جهادی و ایجاد تعاونی منطقه‌ای و مشورت و کمک گرفتن از بسیج سازندگی و همراهی‌های این نیرو، توانست به یکی از کارآفرینان برتر کشور تبدیل شود.
در حال حاضر تعداد زیادی از خانواده‌هایی که عضو گروه جهادی و تعاونی این منطقه هستند، در این مجموعه فعالیت دارند.
درس و هنر در کنار هم
سید باقر، متولد ۱۳۵۱ در شهر سردرود استان آذربایجان شرقی است. منطقه‌ای که به عنوان مهد و پایتخت تابلو فرش جهان شناخته شده و میراث ماندگار خانواده‌های سردرودی، اشتغال به این هنر است. این هنر سینه به سینه از پدران به ارث رسیده است.
خودش می‌گوید: «از سال ۱۳۷۰ در کنار درس در طراحی و بافت تابلو فرش اشتغال داشتم. انگیزه‌ای که باعث شده من در اینجا کارآفرینی کنم، قبل از هر چیز علاقه بود. البته بحث مادیات هم مطرح است ولی بیشتر عشق و لذت بردن از این هنر بود. در موفقیت هر کاری دلبستگی بسیار مهم است و ما خیلی به کارمان علاقه و تعصب داریم. هنرمندان این منطقه توانسته‌اند در کل کشور اشتغالزایی کنند.»
او در مورد نحوه انجام کار‌ها توضیح می‌دهد که اینجا برخی از کار‌های مقدماتی را انجام می‌دهند و فقط برای «بافت» به مناطق و استان‌های دیگر می‌فرستند.
یک هنر با چندین شغل جانبی
تابلو فرش از ۲۳شغل جانبی از جمله بافندگی، برجسته‌زنی، بازاریابی و طراحی تشکیل شده که هنرمندان سردرودی توانسته‌اند تاکنون در چندین نمایشگاه خارج از کشور هم شرکت کنند و آثارشان را در معرض دید جهانیان قرار دهند.
نکته حائز اهمیت در مورد سیدباقر این است که فعالیت‌های کارآفرینی خود را با تأسیس گروه جهادی «شهید براتی» شروع کرده است.
خودش در مورد ثبت این گروه جهادی و اتفاقات بعد از آن که آنها را به موفقیت‌های زیادی رساند، می‌گوید: «واقعیت مطلب در مسئله تابلو فرش این است که وقتی هر کدام از دولت‌ها روی کار آمدند بدون توجه به این صنف فقط کم لطفی صورت گرفت.
مثلاً، در سال ۱۳۹۰ طرحی مصوب شده بود که ما باید ۲میلیون بیمه‌شده قالی‌باف داشته باشیم، ولی الان در کل کشور پایین‌تر از ۵۰۰هزار نفر بیمه هستند. حمایت و صادرات کم شده است.»
این کارآفرین جهادگر ادامه می‌دهد: «همه اینها را به عنوان مقدمه عرض کردم تا به این کلام برسم، حضرت آقا فرمودند: «اگر سپاه نبود کشور هم نبود» و اینجا هم عرض می‌کنم و در همه جلساتی که حضور پیدا می‌کنم هم می‌گویم: اگر بسیج سازندگی نبود صنعت «تابلو فرش بافی» شاید تاکنون از بین رفته بود! از طرفی، اگر سپاه و بسیج سازندگی نبودند، صنعت تابلو فرش تا این حد پیشرفت نمی‌کرد. تنها ارگان و سازمانی که تاکنون از ما به صورت تمام و کمال حمایت کرده است، بسیج سازندگی بوده.»
اسحاقی سردرودی، به خاطره‌ای از گذشته رجوع کرده و می‌گوید: «خاطرم است، رئیس محترم سابق بسیج سازندگی «سردار غلامی» سال ۱۳۹۴ به این روستا آمد. سردار زهرایی، رئیس فعلی سازمان نیز سه بار تشریف آوردند و تمام و کمال از ما حمایت کردند. آنها از نمایشگاه‌های ما در کل کشور دیدن و حمایت کردند. حتی بار‌ها ما را به نمایشگاه‌های مختلف معرفی کردند. از نظر تبلیغات و همچنین تسهیلات قدم‌های مفیدی به نفع این مجموعه برداشتند. هر کجا برای کار و تولید قرار بود اقدامی شود یا نیاز به واردات مواد اولیه داشتیم و سازمان و نهادی سنگ‌اندازی می‌کرد، این بسیج سازندگی بود که وارد میدان شده و موانع را برمی‌داشت. چتر حمایتی آنها همیشه روی سر ما گسترده بود در نتیجه گروه جهادی «شهید براتی» توانست برای ۵۰نفر به صورت مستقیم و ۳۰۰نفر به صورت غیر مستقیم شغل ایجاد کند.»
مسئول گروه جهادی «شهید براتی» درباره اینکه اگر کسی بخواهد با فرایندی شبیه به آنها پیش برود و در صنعت خودش کارآفرینی کند، باید چه قدم‌هایی بردارد می‌گوید: «اولین عنصر در موفقیت علاقه و خودباوری است و بعد تلاش، کوشش و استقامت.
نباید زود خسته شود و میدان را ترک کند. از طرفی پیشنهاد من این است که در راستای بهبود روند کارش، حتماً یک گروه جهادی با نام یک شهید ثبت کند که ذیل نام شهید و توسل به او، برکات معنوی و مادی زیادی نصیب‌شان می‌شود.
من با اطمینان خاطر عرض می‌کنم بسیج سازندگی از همه گروه‌ها و جوانان ایده‌پرداز و کارآفرین حمایت می‌کند. از استان‌های زیادی مثل کردستان، یزد، خراسان رضوی، تهران و البرز با بنده تماس می‌گیرند و راهنمایی می‌خواهند. من به آنها توصیه می‌کنم اولین کاری که باید بکنید به عضویت بسیج در بیایید و یک گروه جهادی تأسیس کنید و از مشاوران مجرب بسیج سازندگی برای برنامه‌ریزی و ادامه کار، راهنمایی بگیرید.»
اسحاقی سردرودی تشکیل گروه جهادی را نسبت به تشکیل تعاونی مهم‌تر می‌داند و در این باره معتقد است: «گروه جهادی باید در اولویت باشد و بعد‌ها که شبکه‌سازی شد، اعضای گروه می‌توانند به تعاونی یا اتحادیه فکر کنند و از مواهب و امتیازات هر کدام از اینها استفاده کنند. اما در اول کار بهتر است فعالیت‌های خود را با کمک بسیج سازندگی دنبال کنند و از حمایت‌های این نیرو بهره‌مند شوند.»
اتحاد بافنده‌ها در گروه جهادی
این جهادگر فعال در مورد اینکه در حال حاضر چند نفر عضو گروه جهادی «شهید براتی» هستند، می‌گوید: «نزدیک به هزار بافنده در این منطقه و حومه استان آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل وجود دارد که به نوعی عضو این گروه جهادی هستند. مثلاً در حومه تبریز حدود ۵۰۰نفر بافنده داریم که از سوی این گروه جهادی حمایت می‌شوند. در حال حاضر با ۶۰ نفر از آنها مستقیم کار می‌کنیم. این گروه در بوکان، سقز، اردبیل، سراب و مرند نمایندگی داریم. ضمن اینکه در اطراف تبریز چند نفر هستند برای معرفی نواحی مختلف تا با آنها تفاهمنامه امضا کنیم. با بسیج جامعه زنان استان آذربایجان شرقی هم همکاری داریم که ۲۲ناحیه و افرادی را به عنوان فراگیر یا بافنده به بنده معرفی می‌کنند. در صورت لزوم برای مقدمات بافت و بافندگی کارگاه احداث و تشکیلات‌سازی می‌کنیم.»
مسئول گروه جهادی «شهید براتی» در مورد خودش و اینکه از چه زمانی بافندگی را شروع کرده، توضیح می‌دهد: «بنده در ابتدا زیر نظر برادر بزرگ‌ترم که استاد این کار هستند، تک بافی می‌کردم. تا سال ۱۳۷۰ فعالیت‌ها در حد آموزش‌های حرفه‌ای بود و بعد از آن کارگاه‌ها را راه اندازی می‌کردیم.
حدود سال ۱۳۹۶ به مرور در شهر خودمان یکی دو تا کارگاه راه‌اندازی و تعدادی بافنده را برای همکاری دعوت کردیم. در آن کارگاه حدود ۱۴۰نفر مشغول به کار بودند. بعداً به مرور کار را در نواحی و استان‌های مختلف گسترش دادیم.»
