یکی از قسمت‌های کارتون پرطرفدار پلنگ صورتی درباره دشواری‌های او برای عبور از عرض یک خیابان است. با وجود اینکه او به قانون احترام می‌گذارد و قصد دارد از خط عابرپیاده عبور کند، اما رانندگی تهاجمی رانندگان این فرصت را به او نمی‌دهد، برای همین شیوه‌های دیگری را امتحان می‌کند. پوشیدن لباس سالخوردگان، پرواز کردن، عبور با موشک و پل زدن روی خیابان از جمله شیوه‌های به کار گرفته شده است، ولی در نهایت موفق می‌شود با پوشیدن لباس گربه‌ای که می‌خواهد توله‌هایش را عبور دهد با عبور از خط عابر پیاده از عرض خیابان عبور کند، اما هنوز چند قدمی از موفقیت فاصله نگرفته است که جعبه‌ای از بلندی یک ساختمان به رویش سقوط می‌کند.
روشن است ساخت این بخش از پلنگ صورتی باید الهام گرفته از وضعیتی مشابه با آن چیزی باشد که این روز‌ها در خیابان‌های تهران شاهد آن هستیم. با اینکه قانون تکلیف این موضوع را روشن کرده است و رانندگان را ملزم می‌کند قبل از رسیدن به خطوط عابر پیاده به صورت کامل توقف کنند تا رهگذران از عرض خیابان عبور کنند، اما بین آن چیزی که باید باشد و آن چیزی که هست فاصله‌ای نجومی وجود دارد. همه کسانی که در حال رانندگی با وسایل نقلیه موتوری در خیابان‌ها هستند بعد از گذراندن آموزش‌های راهنمایی و رانندگی موفق به گرفتن گواهینامه شده‌اند. با این حال و با علم به این موضوع که حق تقدم عبور از خطوط عابر پیاده با رهگذران است به جای توقف کردن پشت خط عابر پیاده پایشان را روی پدال گاز فشار می‌دهند.
روشن است در چنین وضعیتی شهروندان برای عبور از عرض خیابان‌ها با دشواری‌های زیادی مواجه باشند و در مواردی هم بی‌احتیاطی رانندگان منجر به جراحت یا مرگ رهگذران شود. جالب است بسیاری از رهگذرانی که به رفتار تهاجمی رانندگان اعتراض می‌کنند، خودشان هم هنگام رانندگی با اعتراض‌های مشابه مواجه می‌شوند، اما نسبت به اصلاح رفتار تهاجمی خود تلاش نمی‌کنند.
از همین‌رو می‌توان به این برآیند رسید که روحیه رانندگی تهاجمی در جامعه ما دربرگیری فراوانی دارد. دربرگیری که اصلاح آن باید با ارتقای فرهنگ عمومی جامعه به نحوی صورت گیرد که قانون برای همگان در جامعه محترم شمرده شود.
