جوان آنلاین: مناسبت چهلمین روز شهادت خادمان ملّت ایران و سید شهدای خدمت، شهید سیّد ابراهیم رئیسی؛ مرد تقوی و عدالت و بندگی و فریاد زنندۀ دفاع از قرآن کریم در مجمع عمومی سازمان ملل، سروده ای شامل چهل بیت از سجایای آن بزرگوار را بحکم وظیفه و ادای بخش اندکی از حقّ عظیمی که بر امّت اسلامی دارد ، تقدیم می دارم و برای آن عزیزان علوّ درجات را از خداوند منّان مسئلت می نمایم.
گفت ابراهیم لبیک خدا
السلام ای شاهدان خدمت خلق خدا
السلام ای خادم مولی علی موسی الرضا(ع)
این زبان را قدرت شرح و بیان یار نیست
واین قلم شایسته بر بنوشتن اسرار نیست
آنچه را من می نگارم نیست دِینش را ادا
هیچکس یارای دِینش نیست، اجرش با خدا
عُمر پر بار خودش را وقف خدمت کرده بود
او کمربندی ز خدمت با خودش آورده بود
انتخابات از رقیبش یک سند را وا نکرد
گرچه صدها مستند بودش، یکی رسوا نکرد
برتر از آن، کِید و کذب و آنهمه زخم زبان
صبر ایوبی او امروز میگردد عیان
زابتدا حرف ریاست را ز مسند حذف کرد
در عمل او حرف خدمت را بجایش نصب کرد
زاین سبب دست خداوندی منّان غفور
بازهم تغییر دادش، شد شهید کوه تور
با حضورش بین مردم، مردمی بودن نمود
هر گره از کار آنها از دل و از جان گشود
خاضعانه بر ضعیفان می شد اندر خانه شان
زاین عمل میشد عجین با روح و جسم و جانشان
مرد میدان عمل، حتّی عمل بی ادّعا
هر عمل از او شده مرضی درگاه خدا
آمرانه با وزیران داشت اقدام و عمل
عهد و پیمان با خدایش داشت از روز ازل
عالمانه عالمی با منطقش مدهوش کرد
صادقانه خدمتش هر دشمنی خاموش کرد
راهکار و چاره هایی داشت بهر مشکلات
سینه اش میشد سپر بر مشکلات و معضلات
او در این دوران امید امّت اسلام بود
حامی مستضعفان و یاور ایتام بود
خادمی خاضع، صمیمی، رهبرش از او رضا
عهد دارد با رضا(ع)، سازد خدا از خود رضا
گاهگاهی دردِ دل با رهبر فرزانه داشت
دردها در دل ولی لبخند اندر خانه داشت
بود آگه از جمیع مشکلات و علّتش
بهترین ها را رقم میزد برای ملّتش
هرکه از باب سیاست وارد میدان شود
گرکه تقوایش نباشد در ره حرمان شود
او سیاست را قداست داد در میدان کار
کرد دشمن را در این صحنه بسی بی اعتبار
عضویت در شانک های و در بریکسش اینچنین
افتخاری شد برای ملّت ایران زمین
داد فرجامی به برجام و به امر رهبرش
لحظه لحظه برد بالا اعتبار کشورش
مِهر مولایش علی را بُرد اندر خانه ها
با تبرزین علی شد جانب بت خانه ها
تیشه زد بر ریشۀ ظلم و فساد دشمنان
وعده های صادقش بشکست دیوار زمان
کوس رسوایی بزد بر مجمع بین الملل
منطقی روشن بیان فرمود در وقت عمل
قلع و قمعی را به مجمع در جهان برپا نمود
صهیونیسم و مجمع بین الملل رسوا نمود
همچو کوهی مُصحفی را روی دست خود گرفت
عکس کوهی بین انگشتان و شست خود گرفت
گفت این هرگز نمی سوزد حقیقت هست از آن
تا زمین باشد زمین و تا زمان باشد زمان
آتش توهین و تحریفش نمیگردد حریف
در قیاس حاج قاسم دشمنش باشد ضعیف
نقطۀ عطفی شد اندر این جهان اسلام را
با نمازش در کِرِملین داشت این پیغام را
آنچنان خدمت قبول افتاد و راضی شد خدا
که ارجعی ربّک شُدش مصداق و روح از تن جدا
در فضا حور و ملک آمد به استقبالشان
تا شود فیض شهادت زاین سفر اقبالشان
تکه ابری ناگهان فرش سلیمانیش شد
حاج قاسم همنشین شام ظلمانیش شد
او و همراهان وی از ملّت ما شد جدا
گشته نازل روی کوه از بهر لبیک خدا
روی جسم پاکشان بارید اشک آسمان
روح در آغوش ثامن(ع) رفت تا عرش و جنان
العجب جسم همچنین آمد در آغوش رضا(ع)
هم خدا از او رضا شد هم رضا(ع) از او رضا
آری ابراهیم ما نازل به کوه تور شد
تا ملاقات خدا با همرهان در نور شد
ای دریغا سید ابراهیم را نشناختند
مرد خدمت بود و در نورش نقاب انداختند
شد بهشتی خار چشم دشمنان انقلاب
اشک تمساحی دشمن بین برای انتخاب
یارب ای یارب بحق حرمت این عاشقان
کن فرج بر حجّت ابن العسکری صاحب الزمان(عج)
