میر جلال‌الدین کزازی، شاعر، نویسنده، مترجم، شاهنامه‌پژوه و چهره ماندگار ادبیات در گفتگو با ایرنا، اظهار داشت: پرداختن به ادبیات حماسی، بازنویسی و به روی صحنه آوردن آن از کار‌های دشواری است که کم‌تر کارگردان و نمایشنامه نویسی به آن روی می‌آورد. چون انتظار این است تا چنین اتفاقی به بهترین شکل ممکن رخ دهد.
وی درباره ساخت تئاتر «هفت خوان اسفندیار» بیان کرد: پرداختن به هر شیوه‌ای به ویژه در هنر‌های نمایشی، بازی با آتش است. آن کسی که به شاهنامه می‌پردازد اگر توانایی، آگاهی و بن مایه بسنده را برای چنین کار دشوار و باریکی نداشته باشد؛ عرج و عرض خود را از میان خواهد برد.
تئاتر باید از ظرفیت فرهنگ‌ساز، منش‌پرداز و روزگارآفرین شاهنامه استفاده کند
این شاهنامه‌پژوه ادامه داد: به شاهنامه هیچ گزندی نمی‌رسد. چون شاهنامه در فرازنایی است که هیچ کس نمی‌تواند به آن آسیب برساند. آن کسی که به چنین کاری دست زده است آسیب می‌بیند.
کزازی گفت: کسی که با آتش بازی می‌کند باید دم به دم به پروا باشد و آگاهانه رفتار کند. زیرا اگر دمی آن پروا را از دست بدهد؛ آن آتش می‌تواند زندگی‌اش بسوزاند.
این مترجم و چهره ماندگار ادبیات با اشاره به این که شاهنامه فرهنگ‌ساز، منش‌پرداز و روزگارآفرین است و باید از چنین ویژگی‌هایی در تئاتر امروز نهایت بهره را برد، افزود: ابزار‌ها و رفتار‌های گذشته پاسخ‌گوی نیاز امروز نیست و نمی‌توان صرف هنرهایی، چون داستان‌گویی، نقالی و پرده‌خوانی، شاهنامه را به ایرانیان و جهانیان شناساند و باید با روش‌های نوین شاهنامه را به مخاطب امروز معرفی کرد تا یادگار گذشتگان را پاس داری کنیم.
نمایش موزیکال «هفت خان اسفندیار» به کارگردانی حسین پارسایی و نویسندگی محمدرضا کوهستانی برداشتی آزاد از داستان حماسی حکیم ابوالقاسم فردوسی است که در تالار وحدت به روی صحنه رفته است.
