از سال ۱۳۸۰ طرح پرداخت سود‌های روزشمار به منظور جذب بیشتر منابع از سوی بانک‌های خصوصی آغاز شد. سود‌های اورنایت یا شبانه در کشور‌های دیگر داریم که شخص پولی را که نیاز ندارد، در طول مدت شب در اختیار بانک یا نهاد دیگری قرار دهد و سود آن را دریافت کند که نرخ پایینی دارد. این موضوع در ایران به یک انگیزه بزرگ تبدیل شد و در سال‌های اخیر با فعال‌شدن بانک‌های خصوصی، برای اینکه بتوانند منابع بیشتر بگیرند، باید امتیاز‌های بیشتری می‌دادند تا بتوانند منابع را از بانک‌های دولتی به سمت خود جذب کنند و به همین دلیل باعث خالی‌شدن منابع بانک‌های دولتی شدند.
این بانک‌ها در ابتدا ۲ تا ۳ درصد نرخ سود بیشتری را به مشتری می‌دادند، بعد روزشمار را آوردند و پس از آن، بانک‌های دولتی هم برای اینکه بتوانند جلوی خروج این منابع را بگیرند، وارد این مسابقه شدند و زیان و ضرر بزرگی به بانک‌ها تحمیل شد، به طوری که سود و زیان عملیاتی بانک‌ها منفی شد؛ در واقع بانک‌ها وارد ضرر شدند.
در این خصوص همتی در گفت و گو با واحد مرکزی خبر گفت: در هیچ نظام بانکی در دنیا سود روزشمار نداریم، بلکه سپرده‌های کوتاه مدت هستند که برای کار‌های روزمره فعالان اقتصادی استفاده می‌شود که سود چندانی هم ندارند. وی افزود: اینکه بانکه به پارک پول تبدیل شوند و افراد هر زمان که نیازداشتند، پول مورد نیازشان را برداشت کنند و میانگین سپرده‌شان را سود دریافت کنند برای بانک‌ها اقتصادی نیست؛ چراکه نمی‌توانند براساس موجودی‌شان برنامه‌ریزی کنند و عایدی برایشان ندارد، از این رو براساس تصمیم شورای پول و اعتبار سود روزشمار به ماه‌شمار تغییر یافت.
