سرویس تاریخ جوان آنلاین: دیر شناختمش و زود از دست بدادمش، اما فرصت بودنش را غنیمت شمردم و از هم صحبتی‌اش توشه‌ها برگرفتم. مهرداد فرخزاد آخرین عضو از خانواده فرخزاد را می‌گویم که امروز ساعت هفت صبح، الرحیل بانگ و رو به ابدیت کرد.
از دو دهه قبل، همواره در گوشه‌ای از ذهن، بدین نکته مشغول بوده‌ام که درباره خانواده فرخزاد و نامداران آن، ناگفته‌ها فراوانند و تنها تصاویری از آن تبلیغ شده که دلخواه روشنفکران و دکان داران بوده است. این اندیشه همواره در زمره دل مشغولی‌های این قلم بود تا با پوران فرخزاد آشنا شد. یعنی از سربند دعوتی که او از من، برای سخن گفتن در مراسم سال مرگ فروغ فرخزاد در خانه‌اش کرد. از آن پس فرصتی فراهم آمد هم برای دانستن درباره آن شاعره و هم به گونه‌ای عام‌تر درباره این خانواده. در آن دوره، مهرداد را هم گذرا دیده بودم، بدون مراوده‌ای. زمان گذشت و مرگ پوران فرخزاد و کامیار شاپور، آشنایی ما را رقم زد.
در روز‌هایی که شیمی درمانی و پرتو درمانی‌های سنگین، رمق از او ربوده بود، با مهر و لوطی‌گری مخصوص به خود، در منزل پذیرایم می‌شد. آزاده بود و داری زبانی باز در انتقاد از خانواده و نزدیکانش. صادق بود و پذیرای حرف حساب حتی اگر برخلاف ذهنیاتش باشد. می‌شد مهر و عاطفه‌اش را به شفاف‌ترین شکل دید و از آن حظ برد. در تواضع و خود فروبینی‌اش همین بس که در طول چند دهه اخیر، حتی یک مصاحبه هم در باره خواهر و خانوادهاش نکرد و از خود مطرحی بر کنار بود. این در حالی است که بسا کسان که در ارتباط با خواهر و برادر او در زمره صفحه سیزده نیز محسوب نمی‌شدند، در این باره فراوان اظهار لحیه کردند. در بیان خاطراتش از اغراق پرهیز داشت و مثلاً بار‌ها می‌گفت: «فلان مساله درباره فروغ، الان برای عده‌ای مهم شده و در زمان خود، حتی برای من که برادر او بوده‌ام هم اهمیت نداشته است.»
آخرین تصویری که از مهرداد عزیز به خاطر خواهم سپرد، لبخندی است که در پی چند روز فرو رفتن در کما و نیز اضطراب دوستان و اطرافیان، در آی.سی.یوی بیمارستان فیروزگر تهران به آنان هدیه کرد و قدری از دلشوره ایشان کاست. او را هیچ گاه فراموش نخواهم کرد. خدایش رحمت کند و دورانی که هم اینک در آن به سر می‌برد را، دوران مغفرت و آرامش قراردهد. این مصیبت را به همسر ارجمندش -که در طول دوره بیماری، ماه‌ها خود را وقف پرستاری از او کرد- صمیمانه تسلیت می‌گویم و بهروری و سعادت وی را خواهانم.
پ.ن: با زنده یادان پوران و مهرداد فرخزاد، گفت‌وشنود‌هایی مطول انجام داده‌ام که در آینده منتشر خواهم کرد.
روحش شاد و یادش گرامی 
