امسال تلويزيون همزمان با ايام ماه مبارك رمضان انصافاً به نسبت قبل تحول خوبي داشت و شاهد توليدات و پخش برنامه‌هاي جالبي بوديم. يكي از اين برنامه‌ها كه اتفاقاً به‌خاطر برخي سوتي‌هاي حاضرين در آن، مدتي نقل محافل شده بود و سروصداي انتقادي زيادي هم داشت، مسابقه «ثانيه‌ها» بود؛ ابتكاري جالب كه به تقليد از مسابقه هفته دهه‌اي قبل با اجراي مرحوم منوچهر نوذري آن را بازسازي كردند. مسابقه‌اي كه در زمان خود بااقبال خوبي از سوي مخاطبان مواجه شده بود و يكي از نوستالژي‌هاي خاطره‌انگيز مردم محسوب مي‌شد كه البته در ميان برنامه‌هاي مشابه خود در تلويزيون هم گوي سبقت را ربوده و توانسته بود از جمله بهترين‌ها باشد. اما مسابقه«ثانيه‌ها» با دكوري تقريباً مشابه و چينش و سبك و سياقي نزديك به مسابقه هفته همچنين نوع اجراي مجري، تنها يك برنامه تقليدي و تداعي‌كننده خاطره‌ها نيست؛ هرچند اين برنامه با آزمون وخطا پيش رفت و سعي كرد در ابتدا با حضور افرادي خاص يا سازماني شكل بگيرد مانند بازيگران، كارمندان فلان سازمان و با اجراي بازيگر طناز سينما و تلويزيون عليرضا خمسه همراه بود تا فضاي خنده و كميك نيز به آن ببخشد اما از زماني كه داريوش كاردان سكاندار اجراي ثانيه‌ها شد بيشتر تداعي مسابقه هفته براي مخاطبان ايجاد شد. از سويي انتخاب حاضرين از ميان مردم عادي و مخاطبان تلويزيون بود كه همين رابطه ثانيه‌ها را با مردم بهتر كرد و توانست مانند مسابقه هفته سال‌ها پيش كم كم جاي خود را بين مردم باز كند. شايد بزرگ‌ترين مشكل ثانيه‌ها زمان نامناسب پخش آن بود يعني بين افطار و سريال‌هاي پربيننده كه همين باعث مي‌شد درست ديده نشود. در واقع اين زماني بود كه كمتر به مخاطبان اجازه تماشا و انتخاب مي‌داد. با اين وجود مسابقه اطلاعات عمومي ثانيه‌ها با يك كليپ شناخته شد؛ كليپي كه از سوتي‌هاي عجيب پاسخ‌دهندگان ساخته شده بود و به سرعت در فضاي مجازي منتشر شد، حتي پايش هم به برنامه‌هاي خبري «حساس نشو» و «صرفاً جهت اطلاع»هم باز شد؛ كليپ طنز تلخي كه از آن انيميشن ساختند و بيشتر نشان‌دهنده ضعف سواد و اطلاعات عمومي نسل فعال در فضاي مجازي است تا كتاب و مطالعه و همين جاي تأمل و تدقق بيشتري دارد.
حالا كه از آن موج زماني گذشته بايد با كمي دقت بيشتري به اين مسئله نگاه كنيم و واكاوي داشته باشيم و واقعاً جاي مسابقه‌اي جدي با سبك و سياق مسابقه هفته و اجراي پخته و توانمند داريوش كاردان در رسانه ملي مدت‌ها بود احساس مي‌شد؛ مسابقه‌اي كه اطلاعات عمومي افراد را مي‌سنجد بدون هرگونه لودگي و سطحي‌‌انگاري. به خصوص اينكه كاردان شباهت‌هاي تقريبي با مرحوم نوذري در نحوه اجرا دارد تا جايي كه بعد از مرحوم نوذري برنامه «صندلي داغ» نيز تا مدتي با محوريت كاردان ادامه داشت. از سويي ديگر نياز به انتقال مفاهيم و سنجش اطلاعات عمومي به صورت درست و منطقي در رسانه ملي با يك شيوه اينچنيني بسيار احساس مي‌شد، زيرا بايد قبول كنيم نسل حاضر كمتر مطالعه مي‌كند و بيشتر ديداري است پس از اين دست مسابقات مي‌تواند تا حدودي اطلاعاتي را در پس زمينه ذهني او جاي دهد. البته آنچه در مسابقه ثانيه‌ها در دوره كنوني و مسابقه هفته در سال‌هاي پيش از اين وجود داشته، تنها يك روال ساده و روتين پرسش و پاسخ براي دريافت جايزه مانند ساير مسابقات تلويزيوني نيست، بلكه به نوعي انتقال اطلاعات نيز در اين روند جذاب رخ داده به‌ويژه آنكه اطلاعات مذهبي و احكام هم مطرح بوده و ضمن اينكه مخاطب را به تأمل وا مي‌داده و داشته‌هاي آنها را هم به چالش كشانده است. اين آموزش و يادآوري اطلاعات به‌خصوص در حوزه مسائل ديني و احكام براي خيلي‌ها مفيد بوده است لذا اميدواريم عقربه ثانيه‌ها همچنان تداوم داشته باشد و شاهد اين دست مسابقات باوقار و آموزش‌دهنده در رسانه ملي باشيم؛ چراكه انتظار مي‌رود اين دانشگاه عمومي بيشتر و جدي‌تر به آموزش مخاطبان خود اهميت بدهد.
