جوان آنلاین: صحبت‌های احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان خطاب به قهرمانان دوومیدانی کشور و تأکید بر رعایت اصول حرفهای در سبک زندگی در کنار ورزش حرفهای هر چند حرف‌هایی کاملاً درست بود، اما نافی وظیفه اصلی وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی در رسیدگی به امور ورزشکاران نیست. در اصل اگر مسئول ورزشی حرفهای باشد، ورزشکار حرفهای تربیت می‌شود.
ورزش حرفهای الزامات خاص خودش را دارد. یک ورزشکار حرفهای باید سبک و سیاق خاصی برای زندگی‌اش داشته باشد. بار‌ها شنیده‌ایم که مربیان بزرگ دنیا چگونه بازیکنان تحت امرشان را کنترل می‌کنند. مثلاً سرآلکس فرگوسن چگونه وقتی سرمربی منچستر بود با بازیکنان جوان برخورد می‌کرد یا اینکه گواردیولا چگونه بازیکنانش را به صورت شبانه کنترل می‌کند تا همه در یک ساعت به خصوص استراحت کنند و کسی وقتش را بیهوده هدر ندهد.
وزیر ورزش هر چند بروبچه‌های دوومیدانی را خطاب قرار می‌دهد، اما حرف او در خصوص سبک زندگی قهرمانانه چیزی است که شامل تمام ورزشکاران حرفهای می‌شود. دنیامالی درست می‌گوید: «ورزشکاران باید سبک زندگی قهرمانانه را دنبال کنند، یعنی باید ساعت ۱۰ شب بخوابند، موبایل‌شان را کنار بگذارند و ذهن‌شان را از فضای مجازی دور کنند. در عین حال، باید با این جوانان به شیوه‌ای احترام‌آمیز رفتار کنیم تا بتوانند در مسیر موفقیت گام بردارند.»
حضور و فعالیت گسترده ورزشکاران حرفهای کشور در فضای مجازی بنا به هر علتی اصلاً توجیه‌پذیر نیست. ورزشکار حرفهای در هیچ کجای دنیا چنین رفتاری از خود نشان نمی‌دهد. این مسئله مربوط به چند دهه اخیر و گسترش فضای مجازی هم نیست و نمونه‌های آن را می‌توان در سال‌های دور و زمانی که اصلاً حرفی از موبایل و فضای مجازی نبود هم دید. ورزشکاران نامدار زیادی بودند که خود را در دوران حرفهای دور از رسانه‌ها نگه می‌داشتند تا بتوانند به کار اصلی خود برسندو موفق هم بودند، پس اینکه ورزشکار ایرانی همزمان با ورزش حرفهای در فضای مجازی هم حضوری پررنگ و حرفهای داشته باشد، موضوعی است که با هیچ‌کدام از قوانین و راه و رسم‌های ورزش حرفهای مطابقت ندارد.
اینها، اما قسمت درست ماجراست که وزیر ورزش هم به درستی به آنها اشاره کرده است و حتماً هم باید مورد توجه فدراسیون‌های ورزشی و سرمربیان و کارد‌های فنی تیم‌های ملی قرار گیرد، اما در مورد قسمت دوم حرفهای وزیر هم باید نکاتی مورد توجه قرار گیرد، یعنی همان جایی که جناب وزیر از شیوه احترام‌آمیز برخورد و رفتار با ورزشکاران حرف می‌زند. اتفاقاً اینجا را هم وزیر درست می‌گوید. باید با ورزشکاری که قرار است حرفهای کار ورزش را دنبال و برای کشور افتخارآفرینی کند، محترمانه برخورد شود و بدون تردید اولین قدم این راه رسیدگی به امور معیشتی ورزشکاران است.
لازم است تأکید کنیم که به هیچ عنوان فعالیت گسترده و خارج از ضوابط ورزشکاران به ویژه ورزشکاران حرفهای در فضای مجازی را تأیید نمی‌کنیم، اما این مسئله را هم نمی‌توان نایده گرفت که وقتی ورزشکاری مشکل معیشتی دارد و سهل‌الوصول‌ترین کار حضور در فضای مجازی است، آن وقت چه کار باید کرد؟ اینجاست که وزارت ورزش در مقام متولی اول و آخر ورزش کشور باید علاوه بر نشان دادن راه درست و سبک و سیاق صحیح زندگی به قهرمانان ورزش آستین هم بالا بزند و کاری کند که مشکل معیشت ورزشکاران جوانان کشور با شیوه‌ای احترام‌آمیز حل شود.
فقط همین یک مورد برای رفع کل این ماجرا کافی است، یعنی وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی مسئله معیشت ورزشکار حرفهای را حل کنند و پای درددل‌های آنها بنشینند، آن‌وقت سختگیرانه در خصوص حضور آنها در فضای مجازی برخورد کنند. آن‌وقت است که می‌توان ورزشکار حرفهای را برای حضور بی‌ضابطه و نابهنگام در فضای مجازی مؤاخذه کرد.
ورزش حرفهای راه و رسم خودش را دارد. این را همه می‌دانیم، اما این را هم خوب می‌دانیم که ورزشکاران المپیکی ایران، ورزشکارانی که مدال‌های جهانی و بین‌المللی دارند و بار‌ها باعث برافراشته شدن پرچم ایران و غرور ملی شده‌اند به اسم حرفهای بودن فرسنگ‌ها با امکانات و شرایط زندگی ورزشکاران حرفهای دنیا فاصله دارند و در چنین شرایطی برای کشور افتخارآفرینی کرده و می‌کنند، پس چقدر خوب است مسئولان ورزش همزمان که از آنها توقع رعایت سبک زندگی یک ورزشکار حرفهای را دارند، به همان اندازه هم در رسیدگی به وضعیت معیشتی آنها و شنیدن درددل‌ها و مشکلات ریز و درشت‌شان حرفهای عمل کنند تا آنها هم مانند ورزشکاران حرفهای دنیا زندگی و هم مانند آنها مدال‌آوری کنند.
