جوان آنلاین: چرا امروز؟ چرا دیروز نه؟ این سوالی است که طی روز‌های گذشته، چه در بحبوحه انتخابات فدراسیون فوتبال و چه پس از آن، افکار عمومی را به خود مشغول کرد. چرا که در طول این مدت مسائلی مطرح شد که پیشتر آقایان کوچکترین اشاره‌ای که به آن نمی‌کردند هیچ! به طوریکه حتی اگر با پرسشی از سوی اصحاب رسانه در خصوص آن مواجه می‌شدند نیز یا از ترفند تکذیب بهره میبردند یا کل داستان را از بیخ و بن منکر آن می‌شدند. اما درست در روز‌هایی که به هر ریسمانی برای به زیر کشیدن رقیب و تخریب آن دست می‌زدند از واقعیت‌هایی پرده برداشتند که تا همین دیروز منکر اش بودند!
بار‌ها و بار‌ها آقایان تاکید کرده بودند که ریاست فدراسیون هیچ حقوق و مزایایی برای آنها ندارد و همواره سعی داشتند اینطور جا بیندازند که تلاش آنها برای حضور در راس فدراسیون فوتبال صرفا جهت خدمت است و بس. اما نبرد انتخاباتی فرصت خوبی بود تا مردم از واقعیتی که طی تمام این سال‌ها برای پنهانش تلاش شده بود باخبر شوند. فقط، چون آقایان این بار هم سنگ خودشان را بر سینه می‌زدند.
طبیعی بود عابدینی بعد از کودتایی که علیه او شد، ساکت نماند. اما آنچه که او علیه رقیب انتخاباتی خود به زبان آورد فراتر از حد انتظار بود و به مسائل مدیریتی و فسادی برمی گشت که سال‌هاست حول فوتبال چرخ می‌خورد برنمی‌گشت. او حتی به دریافتی‌های شخص رئیس فدراسیون از فیفا اشاره کرد. افشاگری که تاج را به واکنش وا داشت. هرچند که او مثل همیشه منکر هرگونه دریافتی شد و به گفتن اینکه فیفا و‌ای‌اف‌سی هزینه‌های رفت و آمد‌ها را می‌دهند بسنده کرد. هرچند که با روشدن برخی مسائل پرواضح بود آنچه که آقایان از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون جهانی فوتبال دریافت می‌کنند چیزی بیشتر از هزینه‌های ایاب و ذهاب است. اما بعد از پایان انتخابات یک سویه به نفع تاج و روبوسی عابدینی با رئیس جدید بعید به نظر می‌رسید که صحبت‌تازه‌ای در این خصوص به میان آید. اما کفاشیان، رقیبی که خیلی پیشتر از مسیر انتخابات کنار گذاشته شده بود حتی بعد از امضا صورت‌جلسه مجمع هم دست از نبرد برنداشت.
هرچند قبای بعد از عید به درد گل‌منار می‌خورد، اما صحبت‌های جدید رئیس سابق فدراسیون مهر تاییدی بود بر حرف‌های جنجالی عابدینی قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی. درواقع او تایید کرد که AFC علاوه بر پرداخت هزینه‌های ایاب و ذهاب، حق ماموریت ۳۰۰- ۴۰۰ دلاری نیز پرداخت می‌کند که در همین راستا او از سال ۹۳ تا ۹۸ سالیانه ۵۰ هزار دلار دریافت می‌کرده! اما سوال اینجاست که چرا امروز کفاشیان به صرافت صحبت در این خصوص افتاده؟ چرا حالا که در نبرد با تاج کیش و مات شده و دستش به جایی بند نیست بحث پرداختی‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا را پیش می‌کشد؟ آنهم در شرایطی که خود پیش از این به مانند تاج هربار که در این راستا سوالی از او می‌شد یا از پاسخ دادن طفره می‌رفت یا داستان را از بیخ و بن منکر می‌شد؟
مسئله این است که کفاشیان امروز هم که لب باز کرده نه برای روشن شدن افکار عمومی و شفاف سازی، که صرفا جهت ضربه زدن به رقیبی است که او را برای نشستن سه باره بر صندلی ریاست فدراسیون فوتبال کنار زد. در واقع روندی که آقایان در پیش گرفتند بار دیگر ثابت کرد که هیچ یک برای مردم و افکار عمومی کوچکترین ارزشی قائل نیستند و هر آنچه که به زبان می‌آورند با حساب و کتاب است و جهت منافع شخصی! در غیر این صورت تمام آنچه که در طول این مدت به زبان آمد باید خیلی وقت قبل گفته می‌شد، اما شاید آن زمان سودی برای آقایان ندارد، اما حالا رفتار‌ها به گونه‌ای است که ضرب المثل دیگی که برای من نمی‌چوشد را یادآور می‌شود! که ثابت می‌کند باز هم مردم بازیچه آقایان شدند. یک روز بازیچه دوستی و امروز هم بازیچه دعوا‌ها و درگیری‌های آقایان! اما آیا آنها که صرف منافع شخصی این‌گونه به جان هم می‌افتند و دانسته‌های خود از یکدیگر را روی دایره می‌ریزند صلاحیت ریاست بر فوتبال ایران را دارند؟ بی‌تردید پاسخ نمی‌تواند مثبت باشد. چرا که هرآنچه این روز‌ها شاهد هستیم صرفا سیاست آقایان است برای تبرئه خود و تخریب حریف. نه چیزی بیشتر. در اصل آنچه این روز‌ها استشمام می‌شود نه سودای عدالت که بوی تعفن قدرت است.
