جوان آنلاین: کی قرار است دست مدیران نالایق از فوتبال ایران کوتاه شود؟ مدیران بی‌کفایتی که تنها هنرشان هزینه کردن از جیب مردم است، اما نهایت برخوردی که با آنها می‌شود تغییر جایگاه‌شان است، یعنی از یک صندلی به صندلی دیگر منتقل می‌شوند و به همین دلیل هم هست که اوضاع نه تنها بهتر نمی‌شود که روز به روز بدتر هم می‌شود.
تا همین چند سال قبل، عمده هزینه‌هایی که روی دست فوتبال گذاشته می‌شد بابت جذب مربیان و بازیکنان بی‌کیفیت خارجی بود که به واسطه عدم دریافت مطالباتشان راه فیفا را در پیش می‌گرفتند و رقمی درشت به جیب می‌زدند، اما مدتی است که دامنه اشتباهات مدیران بی‌کفایت فوتبال ایران چنان گسترده شده که دیگر پرونده‌های داخلی هم کم از پرونده‌های خارجی نمی‌آورند و شاکیان داخلی هم بعد از یک دوره شکایت می‌توانند چنان رقم‌های درشتی به جیب بزنند که شاید هرگز تصورش را هم نداشته باشند. در همین راستا، کارگزار سابق پرسپولیس که سال ۹۸، مبلغ ۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان به این باشگاه قرض می‌دهد، با توجه به عدم پایبندی مدیر مذکور به تعهدی که داشته، توانسته بابت قرضی که داده حکمی ۱۵۹ میلیاردی علیه سرخپوشان بگیرد! رقم درشتی که شاید اگر کارگزار مورد نظر طی این پنج سال با آن کار کرده بود هم نمی‌توانست به جیب بزند!
آقایان که دست به قرض گرفتن‌هایشان بسیار خوب است و همواره با نیت پس ندادن اقدام به چنین کاری می‌کنند، سال ۹۸ به منظور تأمین منابع مالی مورد نیاز خود، از فردی که سابقه همکاری کارگزاری با این باشگاه را داشت، مبلغ ۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان به عنوان قرض دریافت می‌کنند، اما همانطور که انتظار می‌رود، بدهی خود را در زمان مقرر پرداخت نمی‌کنند و کار به جایی می‌رسد که کارگزار طلبکار برای دریافت مطالبات خود اقدام به شکایت می‌کند. طلبکاری که با شکایت به مراجع قضایی، حکم ۱۵۹ میلیاردی علیه پرسپولیس گرفته، آن‌هم در قبال پرداخت پولی که در عین ناباوری رسید آن امضای مدیرعامل وقت پرسپولیس روی یک تکه کاغذ ساده است و بس. رسیدی که با پیگیری حقوقی از سوی فرد طلبکار در کمال ناباوری هزینه‌ای ۱۵۹ میلیارد تومانی روی دست باشگاه پرسپولیس گذاشته است. رقمی ناباورانه که اهم افراد جامعه و هواداران این تیم حتی رؤیای آن را هم نمی‌توانند ببینند چه برسد به واقعیتش. اما تا چه زمان باید شاهد بی‌کفایتی مدیرانی باشیم که هزینه‌هایی اینچنین درشت و هنگفت را روی دست فوتبال ایران می‌گذارند، هزینه‌هایی که از جیب ملت می‌رود. بی‌آنکه هیچ خطر و دغدغه‌ای برای مدیران ناکارآمد و بی‌کفایت ایجاد کند. مدیرانی که نهایت توبیخی که برایشان در نظر گرفته می‌شود، جابه‌جایی از این صندلی به صندلی دیگر است!
