جوان آنلاین: «امیدوارم این بار تغییراتی در تیم ملی نداشته باشیم و اجازه دهند با سرمربی ایرانی به جام جهانی برویم» این جمله را میرشاد ماجدی، عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و رئیس هیئت فوتبال استان تهران میگوید؛ جملهای که باز هم باعث نگرانی در خصوص نیمکت تیم ملی و آینده سرمربی آن است؛ جملهای کاملاً خلاف آنچه رئیس فدراسیون فوتبال مدعی آن است. تاج همین چند روز قبل گفته بود: «هیچ کجای دنیا آدم موفق را عوض نمیکنند.»
البته میرشاد ماجدی در ادامه حرفهایش مثل مهدی تاج توپ را به زمین رسانهها انداخت و گفت: «صحبتهایی در رسانهها مطرح شده و امیدوارم اینگونه نباشد، چراکه یک بار چنین اتفاقی رخ داده است. حضور در جام جهانی در امریکا یا کانادا با مربی ایرانی غرور ملی را تهییج میکند.»
خب حالا ما میگوییم که واقعاً باید نگران سرنوشت نیمکت و سرمربی تیم ملی باشیم. به قول ماجدی قبلاً هم این اتفاق افتاده، در دوره مهدی تاج رخ داده، پس میتواند دوباره و حتی چند باره هم اتفاق بیفتد. بار پیش یک خارجی رفت و یک خارجی دیگر جانشینش شد. حالا یک ایرانی میرود و احتمالاً یک خارجی بیکار دیگر میآید. اصلاً کسی چه میداند شاید هم یک ایرانی آمد، این جابهجایی آنقدر ادامه پیدا میکند که بالاخره فدراسیون به گزینه مطلوب خود برسد. موفقیت و شکست هم اصلاً مهم نیست، چون اینجا فوتبال ایران و فدراسیونش بر این باور است که حتی میتوان سرمربی موفق را هم جابهجا کرد.
نگاه به حرفهایشان نکنید. امیر قلعهنویی موفق بوده، اصلاً مهم نیست. مگر اسکوچیچ موفق نبود؟ مهدی تاج برکنارش کرد و چند روز پیش بعد از چهار سال از او به خاطر زحماتش تشکر کرد، حالا هم میتواند همان اتفاق بیفتد، نهایتش این است که مهدی تاج چهار سال دیگر از امیر قلعهنویی هم تشکر میکند. به هر حال فوتبال ایران با امثال تاج، کفاشیان، بهاروند، عزیزیخادم و عابدینی شناخته میشود نه با علی دایی، امیر قلعهنویی، کریم باقری، عابدزاده، سردار آزمون، جهانبخش و طارمی و...
آهای هواداران فوتبال نگران سرنوشت نیمکت تیم ملی باشید. اینجا فوتبال ایران است و آدمهای موفقش خیلی راحت تغییر میکنند، چون مدیریت فوتبال نمیتواند ببیند در حالی که خودش ناموفق است، مربی تیم ملیاش موفق عمل میکند. راستی این روزها کسی از کارلوس کیروش خبر دارد؟ به هر حال شاید مدتی است بیکار شده و دنبال تیم میگردد و چه تیمی بهتر از تیم ملی ایران برای حضور در جام جهانی، نتیجه و غرور ملی هم اصلاً مهم نیست.