جوان آنلاین: اثــــری که هماکنون در معرفی آن سخن میرود، خاطرات زندهیاد آیتالله سیدمرتضی پســــندیده خمینــــی، برادر بزرگ امامخمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی را در بر دارد. این مجموعه به همت محمدجواد مرادینیا تدوین یافته و انتشارات سوره مهر آن را روانه بازار نشر ساخته است. تارنمای ناشر درباب اهمیت و محتوای این کتاب نکات ذیل را از نظر دور نداشته است:
«کتابی که در حال حاضر ذیل عنوان خاطرات آیتالله پسندیده منتشر میشود، در واقع تقریرات شفاهی ایشان پیرامون حوادث و رخدادهای گوناگون تاریخی و اجتماعی، طی یکی دو قرن گذشته است. این مطالب ابتدا روی نوار کاست ضبط و پس از تحریر و ویراستاری، به همت محمدجواد مرادینیا منتشر شده است. آیتالله سیدمرتضی پسندیده در ۱۳۱۳ هجری قمری (هفت سال پیش از تولد امامخمینی)، در شهرستان خمین متولد شد و در سال ۱۳۷۵هجری شمسی (هفت سال پس از ارتحال امام) نیز درگذشت. این خاطرات مشتمل بر دو سرفصل کلی است که فصل نخست آن به تاریخچه خاندان امام (شامل جد بزرگ، جد، پدر، عمو، عمهها و...) و اطلاعاتی تاریخی از پیشینه شهرستان خمین در طول یک قرن گذشته اختصاص دارد. در فصل دوم نیز خاطراتی پراکنده از برخی حوادث سیاسی تاریخ معاصر، مانند جزئیاتی از کودتای ۱۲۹۹ یا ناگفتههایی از ماجرای کشف حجاب، تبعید امامخمینی به ترکیه و... بیان شده است، اما خاطرات بخش نخست این اثر - که حاوی اطلاعات گستردهای درباره شجرهنامه خاندان امام است- از جهت منحصر به فرد بودن اطلاعات آن از اهمیت کمنظیری برخوردار است. علاوه بر آن مخاطبان میتوانند با مطالعه این خاطرات، آگاهی جامعی نسبت به برخی از عوامل اساسی شکلدهنده شخصیت امام و جغرافیای تاریخی و سیاسی شهرستان خمین کسب کنند. در اینباره مروری بر دیدگاه حجت الاسلام والمسلمین حمید انصاری (محقق و نویسنده)، در این باره بهنگام مینماید. وی در این فقره گفته است: رابطه متقابل حضرت امامخمینی (ره) و آیتالله پسندیده، حقیقتاً مثالزدنی و الگویی است در آداب اخوت و معاشرت اسلامی. در یک سوی این رابطه فقیه و مرجعی نامدار و رهبری برجسته، چون امامخمینی قرار دارد که اندیشه و نهضت الهیاش جهان را درنوردیده و علاوه بر ایجاد و استقرار نظام اسلامی در ایران، موج دینگرایی و اسلامخواهی را در جهان طنین افکنده است و در سوی دیگر، برادری بزرگ که سالهایی چند سمت سرپرستی و استادی امام را داشته است. اسناد و نامههای امام و خاطرات فراوانی که یاران و آشنایان آن حضرت نقل کردهاند، جز این گواهی نمیدهند که امامخمینی در تمام مدت عمر، حتی یک بار نیز از منش اسلامی در برخورد متواضعانه و سراسر تجلیل و احترام با برادر بزرگ خویش عدول نکرده است. این تکریم و تواضع نه تنها در امور مهم و مراودات آن دو بزرگوار، بلکه در جزئیترین مسائل نیز فراوان به چشم میخورد و میتواند امری نمادین و به مثابه الگو قلمداد شود... درباره نویسنده نیز باید گفت که محمدجواد مرادینیا، در سال ۱۳۴۵ در خمین متولد شد و تا سال ۱۳۶۳ ساکن همین شهر بود. در سال ۱۳۶۷ و پس از اخذ مدرک کارشناسی تاریخ از دانشگاه اصفهان به تهران آمد. مرادینیا تحصیلات خود را تا پایان مقطع دکترای تخصصی تاریخ معاصر ایران ادامه داده است. وی مسئولیت گروه تاریخ مؤسسه نشر آثار امامخمینی است و حضور در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را نیز در کارنامه اجرایی خود دارد....»