جوان آنلاین: انصراف باشگاه ذوب‌آهن از تیمداری در رشته‌های غیرفوتبالی به چالشی بزرگ تبدیل شده است. مدیران این باشگاه بدون در نظر گرفتن تبعات تصمیمات خود، تیم‌های بسکتبال، والیبال نشسته (بانوان و مردان) و وزنه‌برداری خود را منحل کردند. البته پس از کش‌وقوس‌های فراوان ذوب به لیگ‌برتر بسکتبال بازگشت. بااین‌حال وضعیت دیگر رشته‌ها همچنان مبهم است. جلیل کوهپایه‌زاده، رئیس فدراسیون جانبازان و توان‌یابان روز گذشته در نشست خبری خود تأکید کرد تلاش هایش برای راضی کردن مدیران ذوب‌آهن به جایی نرسیده است: «با نیما نکیسا، مدیرعامل باشگاه ذوب‌آهن یک ماه پیش صحبت کردم تا تیم والیبال نشسته بانوان ذوب به جام باشگاه‌های آسیا اعزام شود. با اینکه او از این اعزام حمایت کرده بود، ولی بعداً شرایط تغییر کرد و حالا قرار است تیم بانوان سپاهان در این رقابت آسیایی شرکت کند.»
انصراف از تیمداری در والیبال نشسته در حالی است که ذوبی‌ها فصل پیش در لیگ‌برتر مردان این رشته نایب‌قهرمان و در لیگ‌برتر بانوان سوم شدند. لیلا بریانیان از پرداخت نشدن مبالغ اندک قرارداد‌های فصل پیش والیبالیست‌های خانم خبر داده است. سرمربی تیم والیبال نشسته زنان ذوب‌آهن در گفتگو با تسنیم از شرایط بد خود و شاگردانش گفت: «برای تیم بانوان فقط ۳۰ درصد از مبالغ فصل قبل پرداخت شده و این در حالی است که قرارداد بانوان خیلی کمتر از قرارداد اعضای تیم مردان است. باقیمانده همه اعضای تیم را که محاسبه کردیم، مشخص شد طلب‌مان از ذوب‌آهن فقط ۳۰۰ میلیون تومان است که هنوز این پول هم به حسابمان واریز نشده است. بچه‌های ما اکثراً بانوانی هستند که شغلی ندارند و روی این پول حساب کرده بودند تا برای تهیه وسایل کمکی همچون پروتز، عصا یا ویلچر اقدام کنند، اما متأسفانه این برای اولین بار در طول یک دهه گذشته است که این اتفاق می‌افتد.» بریانیان از بی‌توجهی مسئولان استان به این مسئله انتقاد کرد: «مسئولان باشگاه اعلام کردند قرار نیست دیگر تیمداری کنند، در صورتی که حق مردم اصفهان است با وجود دو کارخانه ذوب‌آهن و سپاهان و آلایندگی که در اصفهان ایجاد می‌کنند، حداقل از این قشر حمایت شود. اما متأسفانه این کار صورت نمی‌گیرد و تا الان هم تلاش‌های ما بدون نتیجه مانده است. حتی با مسئولان شورای شهر، مسئولان باشگاه و آقای کوهی مشاورشان خیلی صحبت کرده‌ایم، اما فعلاً نتیجه‌ای نداشته است. واقعاً این باشگاه ۳۰۰ میلیون ندارد که پول بچه‌ها را تسویه کند! کمترین قرارداد بچه‌های ما ۲، ۳ میلیون و بالاترین هم نهایتاً ۴۰، ۵۰ میلیون می‌شود. واقعاً زشت است که وقتی برای پیگیری می‌رویم، هیچ اهمیتی نمی‌دهند. وظیفه مدیر این است که رودرروی اعضای تیم بنشیند و صحبت کند، نه اینکه اصلاً جوابگو نباشد. این بی‌احترامی بیشتر اذیت می‌کند. جالب اینکه از این مبالغ کم ۱۰، ۲۰ درصد هم به بهانه بیمه کسر می‌شود.»
