جوان آنلاین: تکواندو بی‌شک یکی از موفق‌ترین تیم‌های کاروان ایران در المپیک پاریس بود. رشته‌ای که با صددرصد مدال‌آوری به کشور بازگشت. حال آنکه کمتر کسی چنین تصور یا حتی انتظاری را داشت. موفقیتی که به گفته هادی ساعی، رئیس فدراسیون تکواندو حاصل سال‌ها تلاش در حوزه‌های مختلف بود، نه صرفاً توانمندی‌های فنی: «تأثیر حمایت‌ها در موفقیت کسب شده در پاریس قابل انکار نیست. حمایت‌هایی که از خیلی قبل‌تر از المپیک و در تمام لایه‌های این رشته حس شد و تأثیرگذار بود. مثلاً پس از قهرمانی تیم‌های بانوان در قهرمانی آسیا (لبنان) و اول شدن آنها در مسابقات نونهالان و نوجوانان جهانی بلغارستان، بچه‌ها به من گفتند که به ما زنگ زده و گفته‌اند که از بیت تماس می‌گیریم. آقا گفته از شما بابت کسب عنوان بهترین مربی دنیا تشکر و قدردانی شود. تعجب کرده بودند که آقا پیگیر این موضوعات هستند. البته هاشمی، وزیر وقت ورزش این موضوع را با من در میان گذاشته و گفته بود به او هم تأکید کرده‌اند به‌طور جداگانه از این مربیان تقدیر کند. این خیلی مهم است. بچه‌ها وقتی متوجه می‌شوند که بالاترین شخص کشور آنها را می‌بیند و به آنها توجه دارد روحیه مضاعف می‌گیرند. در المیپک هم شاهد چنین اتفاق‌هایی بودیم. پژمان جمشیدی قبل از مسابقه برخورداری پیام صوتی داده بود که دمتان گرم، چقدر خوبید. چقدر این پسر خوب است. حالا بازی‌های اول و دوم بود. مهران که پیام را گوش داد با تعجب گفت واقعاً پژمان جمشیدی است؟ واقعاً فوتبالیست‌ها و هنرمندان هم مسابقات ما را تماشا می‌کنند؟ حمید استیلی هم برای بچه‌ها پیغام می‌گذاشت. سر بازی آرین سلیمی، پیغام استیلی را گذاشتم که گوش کند. خیلی خوشحال شد. بچه‌ها می‌گفتند فکر می‌کردیم فقط مردم عادی مسابقات ما را می‌بینند، اما به آنها گفتم که داستان المپیک فرق دارد و کل ایران دارند آنها را می‌بینند. این حمایت‌ها انگیزه‌های آنها را چند برابر کرد. بچه‌ها خیلی خوب حس کردند که تمام ایران با آنهاست.»
ساعی به عنوان یکی از پرافتخارترین تکواندوکاران ایران در المپیک خوب می‌دانست که تنها توانمندی‌های فنی نمی‌تواند در پاریس منجر به کسب نتیجه شود. شاید به همین دلیل بود که روی تک‌تک موارد کار و برنامه‌ریزی شده بود: «بچه‌ها به خود باور داشتند و می‌دانستند که باید تا ثانیه‌های آخر تلاش کنند. برخورداری در دو، سه مسابقه خود نتیجه را در ثانیه‌های پایانی عوض کرد. سر مسابقه مهران، وزیر گفت قد و قواره مهران چقدر کوتاه‌تر از حریفانش است. گفتم برخورداری نه قدش، نه وزنش، نه تکنیکش، هیچ چیزش به این وزن نمی‌خورد، ولی یک چیز دارد؛ پشتکار و تلاش. گفتم با تلاش زیاد، خودش را به المپیک رسانده و من می‌دانم بازی را هم با تلاش زیاد می‌برد. مهران با اعتقاد و اعتماد‌به‌نفس مبارزه می‌کرد و این باور را داشت که می‌تواند یا مبینا نعمت‌زاده که کوچک‌ترین و کم‌تجربه‌ترین فرد تیم بود، اما در نخستین حضورش در المپیک برنز گرفت. او که پایش به سکو رسید، ناهید کیانی باور کرد با توجه به تجربه بالایی که دارد، می‌تواند و توانست. باوری که ناهید به مهران داد و مهران به آرین که باید تا لحظه آخر جنگید.»
