جوان آنلاین: کارمند کسی است که به ازای انجام کار فکری و اجرایی در دستگاه اداری، حقوق دریافت می‌کند. طبق قانون او باید به طور درازمدت اشتغال داشته باشد. کارمندی مانند هر شغل دیگری، مسائل و مشکلاتی دارد و همین مشکلات باعث ایجاد نارضایتی بین کارکنان می‌شود. به نظر کارشناسان این مشکلات به نظام بوروکراتیک، عدم‌تناسب شغل با مدرک تحصیلی و نبود امنیت شغلی به دلیل خلأ‌های قانونی برمی‌گردد. از نشانه‌های نارضایتی کارکنان می‌توان به تغییر در رفتار، افزایش غیبت یا تأخیر در ورود و تعجیل در خروج، استراحت‌های طولانی‌مدت، فقدان انگیزه و ابتکار عمل، کاهش قابل توجه عملکرد و افت بهره‌وری، انزوا و زوال در روابط بین فردی، مشکل در همکاری با همکاران، ردکردن پیشنهادات و راه‌حل‌های کاری، درخواست‌های مداوم برای کار‌های دیگر و مقاومت در برابر تغییر اشاره کرد. گفت‌وگویی با چند کارمند داشته و از آنان پرسیده‌ایم حال و روزشان خوش است یا ناخوش؟ پاسخ‌های آنان روایتگر گوشه‌ای از مسائل و مشکلات کارمندی است.
علی اصغری، کارمند می‌گوید: از عدم‌تناسب بین مدرک تحصیلی و شغلی که دارم ناراضی هستم. بعضی از همکارانم مدرک‌شان متناسب با جایگاه شغلی‌شان نیست. خودم هم همین مشکل را دارم. آی‌تی خوانده‌ام و اگر شغل متناسبی با مدرکم پیدا می‌کردم هم علاقه‌ام به کارم بیشتر بود هم حقوقم.
ساسان نادری مهندس است. او هم می‌گوید: روابط خوبی بین ما و رئیس‌مان وجود ندارد. سلسله‌مراتب، خیلی اقتدارگرایانه است.
مهرداد توکلی، کارمند قراردادی است. او از امنیت شغلی‌اش گله‌مند است و اظهار می‌دارد: اسفند ماه برای همه مردم روز‌های خوشی است، اما برای ما قراردادی‌ها روز‌هایی پر از استرس است، چون هر لحظه ممکن است بشنویم بیکار شده‌ایم.
فرانک فتحی، مهندس شیمی است. او نیز می‌گوید: در نظام اداری شایسته‌سالاری وجود ندارد. فرد برای جایی دیگر تربیت شده و آموزش دیده، اما در جایگاه دیگری مشغول کار است!
همکارش معصومه نجومی هم گلایه از مردسالاری در نظام اداری دارد و بیان می‌کند: برای زنان فرصت‌های برابر فراهم نیست. توقع می‌رود برای این قشر جایگاه‌های مدیریتی در نظر گرفته شود.
سپیده احمدی، کارمند هم می‌گوید: یک فرزند دارم و حالا دومین فرزندم را باردار هستم. مرخصی زایمان برای مادری که دو فرزند دارد و وظیفه همسری هم بر گردنش است، کم است! از مسئولان می‌خواهم توجه بیشتری روی این موضوع داشته باشند.
فریبا حیدری کارمند دیگری است که اظهار می‌دارد: زنان متأهل بعد از تعطیلی از محل کار و بعضی از آن‌ها بعد از طی مسافتی طولانی، وقتی به منزل می‌رسند شغل دوم آن‌ها که خانه‌داری، همسرداری و مادری است، شروع می‌شود. خود مسئولان اگر می‌توانند زمانبندی مناسبی با توجه به هشت ساعت کاری ارائه دهند که بتوان به همه این مسئولیت‌ها رسید!
علی فرهمند احترام و قدردانی را از جمله مواردی نام می‌برد که کارمند را به کارش دلگرم و باانگیزه‌تر می‌کند.
مائده کارمند دیگری است که می‌گوید: کرونا ایامی بود که دورکاری تمرین شد. به نظرم ثابت کرد می‌شود بعضی مشاغل، به خصوص برای خانم‌ها را به صورت دورکاری انجام داد. اگر در این باره بررسی‌های لازم انجام شود، بسیار مؤثر است، به خصوص در کاهش هزینه‌ها.
سپهر یک سالی است کارمند یکی از ادارات شده است. او دوست دارد کاری که انجام می‌دهد، متنوع باشد و یکنواخت نباشد.
پروانه امامی هم اشاره‌ای به شرایط خاص بانوان دارد و آرزو می‌کند شرایطی فراهم شود تا مسافت محل کار با منزلش کم شود. او اظهار می‌دارد: شرایط کاری همسر و مدرسه فرزندانم اجازه نمی‌دهد خانه‌ای نزدیک به محل کارم اجاره کنم. مدیرمان هم با انتقالی به محل خدمت نزدیک به منزل‌مان موافقت نمی‌کند. دوری محل کار تا خانه انرژی مضاعفی می‌گیرد.
بعد از این گفت‌وگوها، این سؤال مطرح می‌شود که چگونه باید با کارمندان ناراضی برخورد کرد؟ قطعاً همدلی یکی از راه‌های مؤثر است. می‌توان در قالب برگزاری جلسات صمیمی با کارمندان ناراضی، احساسات آن‌ها را درک کرد و با پذیرش موضوع، آن‌ها را جدی گرفت. گوش کردن به نارضایتی‌ها، رویکرد مشارکتی در یافتن راه‌حل، پیگیری و اقدام برای کاهش نارضایتی نیز از جمله اقداماتی است که مدیران مربوط می‌توانند انجام دهند. این اقدامات می‌تواند به تقویت نوآوری و خلاقیت، یادگیری و رشد، تقویت روحیه اعضای تیم و حفظ استعداد کارکنان، بهبود مشارکت آنان و حل تعارض کمک کند.
