جوان آنلاین: مصطفی وثوقکیا در کانال تلگرامی خود نوشت: خبر شهادت رئیسجمهور و هیئت همراه که ساعت هشت صبح به صورت رسمی اعلام شد اولین جایی که اعلام عزای عمومی کرد، تعجب برانگیز بود. پاکستان کمتر از دو ساعت از اعلام رسمی سه روز عزای عمومی اعلام کرد و به ملت ایران تسلیت گفت. بعد از آن لبنان عزای عمومی را اعلام کرد. سنگینی ماجرا به قدری است که شاید لازم باشد کمی طول بکشد تصمیماتی از این دست اعلام عمومی شود، اما سرعت عمل در اتخاذ عزای عمومی برای رئیسجمهور کشور دیگری شاید هضمش سخت باشد. هند هم کشور دیگری بود که اعلام عزای عمومی کرد آن هم با توجه به مدل مراودات سیاسی با ایران دور از ذهن بود. فارغ از اعلام عزای عمومی که شاید برخی آن را پر چارچوب مناسبات دیپلماتیک بدانند، اما برخی رویکرد فارغ از این مدل مناسبات است. تاجیکستان و سوریه علاوه برای عزای عمومی پخش برنامههای شاد از تلویزیون و هرگونه برنامه عمومی شاد را در روزهای عزای عمومی ممنوع کردند. طبق محاسباتی که براساس اعلام عزای عمومی در جهان شد یک چهارم مردم جهان در این مسئله دخیل هستند. فارغ از محبوبیت جمهوری اسلامی به عنوان پرچمدار مقاومت جهانی، سیره و کردار آیتالله رئیسی در این ماجرا مؤثر است. رفتار او با دولتمردان از سر سیاست نبود و این به صراحت از سوی طرف مقابل درک میشد.
نکته دیگر ماجرا را باید بالاتر رفتن وزن و اعتبار جمهوری اسلامی بعد از عملیات وعدهالصادق دانست. این مهمترین اتفاقی است که این روزها باید در تحلیلها در نظر داشت. مردم به چشم خود دیدند که چگونه ابهت پوشالی رژیم شکست و ایران نشان داد حرفهایش علنی و صادق است. روسیه و کوبا و چند کشور امریکای لاتین هم به عنوان متحدان ایران در غم مردم ایران شریک شدند. این مسئله اهمیتی دو چندان دارد و نشاندهنده عمق استراتژیک ایران است. کشوری که نشانداده از دست دادن رئیسجمهور در آن باعث تنش و خلأ قدرت نخواهد شد و این از چشم دنیا پنهان نماند. حتی کشوری متخاصم مثل امریکا و بازوی نظامی آن مثل ناتو هم تسلیت خود را به مردم ایران ابراز کردند آن وقتی جماعتی بیوطن این روزها مشغول نشان دادن بیهویتی خود هستند. شما تصور کنید روزی ایران بخواهد برای رئیسجمهور درگذشته کشور دیگری اعلام عزای عمومی کند، آن وقت خواهید دید همین جماعت بیهویت چطور صدای اعتراضاتشان بالا خواهد رفت.