جوان آنلاین: سال‌هاست مدعی هستند هیچ ارتباطی با دولت ندارند، سال‌هاست پرونده‌سازی و جعل سند می‌کنند که خصوصی هستند، اما اینجا حداقل در ایران همه خوب می‌دانیم که دست‌شان تا آرنج در جیب دولت، بیت‌المال و مردم است. صحبت از دو ابربدهکار و بیت‌المال‌خور معروف است؛ دو باشگاه همیشه مدعی؛ دو باشگاهی که جز بدهی‌تراشی و آبروریزی برای فوتبال ایران در مجامع بین‌المللی چیز دیگری نداشته و ندارند. حرف از سرخابی‌های پایتخت است که یکی از دیگری افتضاح‌تر است.
تکلیف این دو کاملاً مشخص است، در طول تمام این سال‌ها به اسم حرفه‌ای‌بودن و خصوصی‌بودن هر چقدر که توانسته‌اند از جیب مردم و بیت‌المال برداشته‌اند، اما باید پرسید که چرا دولت‌های مختلف اینقدر راحت اسیر این دو شده‌اند. همه خوب می‌دانیم که از دوران سازمان تربیت بدنی تا امروز که وزارت ورزش داریم، پرسپولیس و استقلال زیر نظر مستقیم نفر اول ورزش کشور اداره می‌شوند. زمانی زیر نظر رئیس سازمان تربیت بدنی بودند و امروز حدود دو دهه است که زیر نظر وزارت ورزش و جوانان هستند و ناگفته پیداست که چگونه وزارت ورزش و جوانان به جای اهمیت دادن به ورزش و جوانان، هم و غم خود را صرف این می‌کند که نکند به ابروی این دو عزیزکرده‌اش خمی وارد شود.
طی تمام سال‌های گذشته نه وضعیت استقلال درست و درمان بوده و نه اوضاع پرسپولیس روبه‌راه، اما جالب است که هیچ حرکتی از سوی وزارت ورزش و وزیران وقت آن برای سروسامان‌دادن به وضعیت این دو تیم صورت نگرفته، در حالی که وزیر ورزش، رئیس مجمع هر دو باشگاه است و می‌تواند تأثیر مستقیمی در برنامه‌ریزی‌ها و آینده آنها داشته باشد.
اتخاذ یک تصمیم درست از سوی وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی این دو باشگاه می‌تواند نقطه پایانی بر تمامی این حواشی باشد، اما جای تأسف است که تمامی مسئولان و متولیان این امر، تنها برای اینکه اسمی از خودشان بر جا بگذارند، نه تنها برنامه‌ریزی درست برای سروسامان‌دادن به وضعیت این دو باشگاه نکرده‌اند که با زیاده‌خواهی‌ها و بیت‌المال‌خوری‌های این دو باشگاه همراه شده و به اسم رضایت هواداران اجازه داده‌اند آنها هر کاری دل‌شان خواسته انجام دهند.
نکته تأسفبار‌تر اینکه از دوران سازمان تربیت بدنی تا وزارت ورزش به رغم تمام شعار‌ها و سروصدا‌هایی که برای خصوصی‌شدن این دو باشگاه به راه افتاده است، خود مسئولان امر جلوی این کار را گرفته‌اند و همیشه تنها یک سیاه‌بازی آن هم در زمان‌های خاص به راه انداخته‌اند تا مثلاً عنوان کنند می‌خواهیم استقلال و پرسپولیس را خصوصی کنیم، اما همزمان خودشان جلوی این کار را گرفته‌اند، چون نمی‌توانند از عایدی بیت‌المال‌خوری آنها که سرازیر‌جیب‌شان می‌شود، چشم‌پوشی کنند. واقعیت این است که این خانه از پای‌بست ویران است و تا زمانی که وزارت ورزش پای خود را به عنوان متولی اول و آخر سرخابی‌ها از ماجرا‌های آنها کنار نکشد، اوضاع بر همین منوال پیش خواهد رفت. بدون هیچ تردیدی شعار «وزارت تیمداری نمی‌کند» یک ادعای مسخره است که از سوی تمام آنها که پشت میز ریاست ورزش می‌نشینند، عنوان می‌شود. وزارت تیمداری می‌کند و هیچ‌گاه هم دست از پرسپولیس و استقلال نمی‌کشد تا اوضاع هر روز بدتر از دیروز شود.
