مرحوم نادر طالب‌زاده بار‌ها درباره غفلت نسبت به عدم ساخت فیلم، مستند و کار‌های نمایشی درست درباره اهل‌بیت و فضای دینی گلایه‌ها کرده‌بود؛ او همواره به نگاه جهانی و بین‌المللی در این عرصه تأکید می‌کرد: «ما باید روایت‌های دینی و مذهبی‌مان را چارچوب و ساختار بین‌المللی ببخشیم و اصلاً نویسندگان و پژوهشگران این حوزه باید به این سمت و سو بروند تا دیگر عوالم جهانی هم به پاسخ پرسش‌ها، ابهامات و نظریات دینی‌شان دست یابند.»
امروز مصادف با نخستین سالگرد درگذشت نادر طالب‌زاده عمار فرهنگی انقلاب اسلامی است. مروری بر نظرات و گلایه‌های او درباره نگاه تنگ و محدود مدیران فرهنگی در تولید آثار نمایشی خالی از لطف نیست. مرحوم طالب‌زاده در گفت و گویی با اشاره به کار‌هایی که ساخته شده‌بود، ولی عمق میدانی نداشت، به سریال امام‌رضا (ع) اشاره کرده و گفته بود: «وقتی امام رضا (ع) به عنوان یک سریال تلویزیونی به تصویر کشیده‌شد نتوانست تأثیرات بین‌المللی را به همراه داشته باشد، چراکه فیلمساز ما باید بداند عمق میدانی یکی از وجوه فیلم‌نگاری دینی و مذهبی است. چون ما وظیفه داریم فلسفه، ایدئولوژی، روانشناسی و حکمت‌آموزی اسلام ناب را به جهانیان عرضه کنیم و بهترین ابزار انتقال مناسب، ساخت مستند و فیلم است.»
سازنده سریال بشارت منجی گفته بود: «یادم هست که زمانی داوود میرباقری می‌خواست سلمان را کار کند به او گفتند مختار را کار کند.ای کاش همان موقع سلمان را می‌ساخت که همه دنیا سلمان را می‌شناسند، اما همه دنیا مختار را نمی‌شناسند. مثلاً مختار را می‌توان در عراق نشان داد، اما در لبنان نمی‌توان این کار را کرد. همان موقع و این روز‌ها که با مسئله خلق آثار دینی و ماندگار مواجه می‌شوم، این پرسش را مطرح می‌کنم که چه کار می‌توانیم انجام دهیم این آثار جهانی شوند؟»
نادر طالب‌زاده در میزگردی در گفتگو با تسنیم درباره سریال‌های دینی تلویزیون به این نکته جالب اشاره کرده بود که مبدع گفت‌وگوی زنده در تلویزیون بوده‌است و در این زمینه گفته بود: «یادم می‌آید به علی لاریجانی رئیس وقت سازمان صداوسیما پیشنهاد دادم صداوسیما برنامه گفت‌وگوی زنده‌ای ندارد، در حالی که تلویزیون کشور‌های دیگر با گفتگو‌های زنده انتقادی، سرپا بودند. خوشبختانه این پیشنهاد مورد قبول قرار گرفت و این کار از شبکه ۵ شروع شد، برنامه‌ای تحت عنوان «شباهنگام» که کار سیاسی و جنگ نرم با من بود. البته ناگفته نماند که برخی‌ها را هم می‌خواستیم همچون ازغدی که به واسطه این برنامه دیده‌شد، دیده شوند، اما تلویزیون جلویشان را گرفت. آنقدر نمی‌شود‌های سازمان زیاد شد که من به عنوان طراح برنامه ترجیح دادم استعفا بدهم.»
