سرویس اقتصادی جوان آنلاین: در وسط تابستان و زمانی که هیچ کس انتظارش را ندارد، بارندگی‌های شدید رخ داده است. حجم بارش‌های تابستانه به قدری زیاد شده که سیلاب به راه افتاده است.
از روز گذشته استان‌های؛ سیستان و بلوچستان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کرمان، یزد، فارس، بوشهر، سمنان، البرز، قزوین، قم، تهران، زنجان، گیلان، مازندران، گلستان و شمال خراسان شمالی، هرمزگان و خوزستان درگیر سیلاب شده‌اند و هنوز هم هشدار‌هایی درباره بارندگی‌های شدیدتر داده می‌شود.
متاسفانه سیلاب‌های تابستانه اخیر، جان برخی از افراد را گرفت و تعدادی از هموطنان را مصدوم کرده است. در این حادثه، خسارات مالی زیادی نیز وارد شد؛ تعدادی از خانه‌ها تخریب و خودرو‌های زیادی نیز مفقود یا له شده اند.
در رابطه با این اتفاق، امین محمودی کارشناس کشاورزی با انتقاد از سومدیریت در حوزه آبی کشور به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «اگر مدیریت در حوزه آبی کشور، قوی بود، نه تنها حجم سیلاب‌ها و خسارات ناشی از آن کاهش می‌یافت بلکه از این باران بهره برداری می‌شد.»
او ادامه می‌دهد: «۷۰ درصد آب ناشی از کشور با سومدیریت منابع آبی، تبخیر می‌شود یا به شکل روان‌آب از مرز‌های کشور بیرون می‌رود و این یعنی تنها از ۳۰ درصد آب ناشی از بارندگی در کشور برای تامین آب شرب، کشاورزی و صنعتی ۸۵ میلیون ایرانی استفاده می‌شود؛ و آب زیادی در حال هدر رفتن است.»
این کارشناس کشاورزی درباره راهکار استفاده از بارندگی‌های شدید و پیشگیری از خسارات سیلاب‌ها اظهار می‌دارد: «اکثر کشور‌های دنیا از مدت‌ها پیش تا کنون به مسئله آبخیزداری و آبخوان‌داری توجه ویژه‌ای کرده‌اند. آن‌ها از این طریق مانع از تبخیر و هدر رفت آب شده‌اند و روان‌آب‌ها را پیش از آن که تبدیل به سیل شود به سمت سفره‌های زیرزمینی هدایت کرده‌اند.»
محمودی تصریح می‌کند: «بهترین نوع آبخیزداری، استفاده از پوشش گیاهی مناسب، جنگل کاری و توجه به کشاورزی اصولی است. زیرا که ریشه درختان و گیاهان، بهترین وسیله برای جذب آب و هدایت آن به دل سفره‌های زیرزمینی می‌باشد.»
او به مشکلات موجود برای مدیریت منابع آبی در کشور نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «اصلی‌ترین مشکل در حوزه آب، اختلاف بین وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی است. زیرا که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری که زیر نظر وزارت جهاد کشاورزی فعالیت می‌کند بودجه کافی برای فعالیت آبخیزداری و آبخوان‌داری ندارد و این در حالی است که وزارت نیرو با در دست داشتن ۹۵ درصد بودجه حوزه آب، عمده فعالیتش را صرف سدسازی کرده است. این مسئله مربوط به این دولت و آن دولت نمی‌شود بلکه در تمام دولت‌ها، چنین سیاست اشتباهی در وزارت نیرو وجود داشته است.»
این کارشناس کشاورزی ادامه می‌دهد: «تا وقتی که تعارض منافع بین وزارت جهاد کشاورزی و وزارت نیرو وجود داشته باشد، نمی‌توانیم انتظار اقداماتی برای پیشگیری از وقوع سیل در کشور را داشته باشیم.»
محمودی با بیان هدف سدسازی در کشور، اظهار می‌دارد: «چند دهه است که در کشور سدسازی شده است تا هم آب تامین شود و هم از آب پشت سدها، برق تولید شود. از طرفی قرار بود تا این سدها جلوی سیلاب‌ها را بگیرند، اما این سوال جدی از مسئولان حوزه آبی در کشور است که باید به آن پاسخ دهند؛ تاکنون این سدها چقدر توانسته‌اند جلوی سیلاب‌ها را بگیرند؟! مگر غیر از این است که تمام سدها به جز سد دز و کرخه در مقابله با سیل ناکارآمد بودند؟»
او در پاسخ به این سوال که برای مقابله با سیل‌های احتمالی در کشور چه باید کرد؟ می‌گوید: «در کوتاه مدت باید اختیارات بخش آب را به وزارت جهاد کشاورزی و سازمان جنگل‌ها و مراتع سپرد. تا آبخیزداری و آبخوان داری توسعه پیدا کند و شاهد آن باشیم که از این سیلاب‌ها نداشته باشیم. این عملیات بسیار ارزان‌تر از پروژ‌های سدسازی است تا جایی که حتی یک هزارم پروژه سدسازی، بودجه نیاز دارد. در بلندمدت نیز باید به سمت خصوصی‌سازی آب حرکت کنیم. زیرا که اگر آب‌بران در بخش خصوصی به بحث «آب» ورود کنند، با برنامه‌ریزی و تلاشی که انجام می‌دهند، بهره‌وری حوزه آب را افزایش خواهند داد. آن وقت است که سیل‌های عظیم به راه نمی‌افتد و در تمام فصول آب کافی در کشور وجود دارد.»
