سرویس ایران جوان آ‌نلاین: نام‌گذاری سال ۹۸ از طرف مقام معظم رهبری به نام «رونق تولید» پیام‌های زیادی به همراه دارد که اگر در کنار بیانات و فرمایشات قبلی معظم‌له قرار گیرد به عنوان چراغ راهی برای اقتصاد کشور به شمار می‌آید. طی سال‌های اخیر مقام معظم رهبری بر روی واژه اقتصاد مقاومتی بیش از هر واژه دیگری تأکید داشته‌اند که در همین راستا قرارگاهی نیز تشکیل شد تا برنامه‌ها را مدیریت کند.
اقتصاد مقاومتی یا همان مقاوم‌سازی اقتصادی بدین معناست که اگر بخواهد آسیبی به اقتصاد وارد شود که منجر به فلج شدن آن شده و جامعه را در رکود و سکون نگه دارد، این روش مانع آن شده و بتواند در برابر آن مقاومت کند.
وضع این اصطلاح در واقع در سال ۱۳۸۹ توسط مقام معظم رهبری صورت پذیرفت. در آن زمان و در بحبوحه تحریم‌ها و برای کمتر آسیب دیدن اقتصاد این راه‌کار‌ها توسط معظم‌له تبعیین گردید و دستگاه‌ها ملزم به رعایت آن شدند.
اما در کنار این عنوان که به شدت می‌تواند اقتصاد ایران را متحول کند امروزه یکی از شاخص‌های سنجش توسعه‌یافتگی کشور‌های مختلف میزان مشارکت زنان در فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی آن کشورهاست. مسئله‌ای که رسیدن به توسعه‌های برابر و پایدار در جامعه بدون در نظر داشتن زنان روستایی، امری دسـت نیافتنی خواهد بود. در همین رابطه و به زعم اکثر پژوهشگران توسعه، شناخت جایگاه زنان در روستا‌ها از الزامات رسیدن به توسعه روستایی مطلوب در جوامع به شمار می‌آید. با این اوصاف با گذری به استان‌های مختلف به خوبی مشخص می‌شود با اینکه روستا‌ها ظرفیت‌های خوبی در جهت اشتغالزایی در بخش‌های مختلف دارند، اما افراد کمتری در این مناطق به کار‌های ثابت و دائمی مشغول هستند. مسئله‌ای که ایجاب می‌کند تا با حمایت از اشتغال روستاییان به خصوص بانوان روستایی، مهاجرت‌های معکوس را سرعت بخشیده و چراغ اقتصاد آن‌ها را روشن نگه داشت.
در مورد اقتصاد مقاومتی تعاریف متعددی از آن شده است که می‌توان گفت: بهترین تعریف همانی است که رهبر انقلاب در سال ۹۱ و دیدار دانشجویان بیان فرموده‌اند: «اقتصاد مقاومتی یعنی آن اقتصادی که در شرایط فشار، در شرایط تحریم، در شرایط دشمنی‌ها و خصومت‌های شدید می‌تواند تعیین کننده رشد و شکوفایی کشور ما شود.»
از بررسی مجموع بیانات ایشان چنین بر می‌آید که این اقتصاد در صورتی قابل تحقق است که نگاه به درون داشته و در پی‌فعال کردن منابع داخلی باشد. اگر چه در این راستا مانعی برای استفاده از منابع خارجی هم در موارد خاص وجود ندارد. اما اگر تماماً یا غالباً نگاه به بیرون بوده و به توان داخلی و منابع کشور توجه نگردد اقتصاد مقاومتی دقیقاً عکس عمل کرده و به ضد خود تبدیل می‌شود.
از این جا معلوم می‌شود که چرا بحث اقتصاد مقاومتی تاکنون در حد شعار باقی مانده و صرفاً به صورتجلسه‌ها ختم شده است.
این یک حقیقت است که اشتغال زنان با توانمندی و توانمندسازی آنان عجین است به طوری که توانمندی‌های آنان پیش نیازی برای ورود به یک کسب و کار محسوب شده و در عین حال اشتغال و کسب و کار آنان راهکاری مؤثر در جهت استقلال این قشر محسوب می‌گردد. به عبارت دیگر خود اشتغالی زنان به توانمندسازی اقتصادی آنان انجامیده و از آسیب‌پذیری آنان می‌کاهد. در همین راستا توانمندسازی زنان روستایی از طریق راهکار‌های حمایتی، زمینه را برای بهبود کیفیت زندگی این قشر از این جامعه فراهم می‌سازد. با این تفاسیر و با اینکه تمام مسئولان ادعا می‌کنند به این امر واقف هستند، اما در عمل گام مؤثری برای بهبود شرایط زندگی زنان روستایی و بخصوص زنان سرپرست خانواده برداشته نمی‌شود. حالا اگر قرار است به رونق تولید بیندیشیم و در این مسیر قدمی برداشته شود، باید به تولیدات روستایی و به‌خصوص بخش صنایع دستی که بیشتر توسط زنان صورت می‌گیرد توجه خاص داشت و از آن حمایت کرد. کاری که در کمترین زمان بازده و ثمرش به خانواده و جامعه باز می‌گردد.
